سید محمد حسینی در گفتگو با کیهان گفت: زمانی که در سال‌های اخیر پیرو اتفافات عرصه اقتصاد و بعضا حوادث عرصه امنیت ملی موضوع دوتابعیتی‌ها در مجلس شورای اسلامی و نهادهای تصمیم‌گیر نظام به موضوعی مهم تبدیل شد و در نهایت ختم شد به مصوبه شماره 982 قانون مدنی، هرگز کسی به موضوع «دوتابعیتی» در عرصه فرهنگ حتی فکر هم نمی‌کرد!
 آنچه که در این میان مهم است خلاصه کردن بحث دوتابعیتی‌ها به مدیران سیاسی و امنیتی و افزایش دامنه حساسیت‌ها به حوزه اقتصادی است در حالی‌که عرصه‌های مهم فرهنگی و اجتماعی به سهو یا به عمد، نادیده گرفته شده و چه نمایندگان مجلس و چه متولیان بررسی وضعیت دوتابعیتی‌های مشغول به کار در حوزه‌های گوناگون، به این موضوع توجهی ندارند.
اما به واقع دوتابعیتی در عرصه فرهنگ چه تبعاتی می‌تواند داشته باشد و اگر دامنه و حوزه تأثیر دوتابعیتی‌ها را در عرصه‌های مدیریت اقتصادی و امنیتی و سیاسی محدود کنیم، می‌توانیم بر مشکلاتی که از این ناحیه کشور را تهدید می‌کند غلبه کنیم؟
این کارشناس سینما ادامه داد: فرهنگ در واقع منظر نگاه ما به عالم و به تعبیر دیگر اتمسفر اصلی حیات ماهوی بشر است. بر این پایه اگر فرهنگ را در دوپارگی نگاه و دیدگاه‌های معوج گرفتار کنیم؛ آنچه رخ خواهد داد نوعی ازهم‌پاشیدگی است که تمامی شئون از اقتصاد و سیاست گرفته تا امنیت را دربر خواهد گرفت.
وی افزود: اینکه جماعتی با تابعیت‌های رنگ و وارنگ بلاد فرنگ و تحت تأثیر جریانات آن اقلیم، ردای فرهنگی بر قامت ماهیت ایرانی بدوزند به مراتب خطرناک‌تر از آن خواهد بود که این اتفاق در حوزه اقتصاد یا حتی امنیت رخ دهد. چرا که تأثیر فرهنگ ماندگار و دراز دامن است و می‌تواند در آینده تمام شئون زیستی انسان را تحت تأثیر خود قرار دهد.
گفتنی است، انتخاب چند عنصر دوتابعیتی در گروه داوران جشنواره سی و پنجم فیلم فجر با انتقاداتی از سوی اهالی حوزه فرهنگ روبه‌رو شد.