سرویس سیاسی-

«درحالی که دونالد ترامپ وارد جنگ لفظی با ایران شده است، شرکت‌کنندگان در راهپیمایی تهران مانند همیشه شعار مرگ بر آمریکا و اسرائیل سر دادند.» اینها جملات خبرنگار خبرگزاری آمریکایی آسوشیتدپرس از تهران و در هنگام گزارش پیرامون راهپیمایی 22 بهمن بود. نه تنها این خبرگزاری بلکه بسیاری از خبرگزاری‌های دنیا با چنین جملاتی این حماسه را پوشش دادند.
جملاتی که خبرنگار آسوشیتدپرس در مورد راهپیمایی باشکوه 22 بهمن عنوان کرده خواننده را به یاد سخنان رهبر معظم انقلاب در 19بهمن (یعنی چند روز پیش از این راهپیمایی) می‌اندازد. فرمانده کل قوا در دیدار فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران فرمودند: « این[ترامپ] میگوید از او [اوباما] تشکّر کنید، از من هم بترسید! نه از شما هم نمی‌ترسیم. روز بیست‌و‌دوّم بهمن، مردم جواب این تهدیدها و این حرفها را در خیابان خواهند داد؛ نشان می‌دهند که ملّت ایران در مقابل تهدید چه موضعی میگیرد. نخیر، از تهدید کسی هم ما نمی‌ترسیم.»
لبیک به رهبری؛ پاسخ به تهدیدها
راهپیمایی به یاد ماندنی 22 بهمن امسال، ویژگی‌هایی داشت که باعث شد حضور باشکوه‌ مردم جلوه‌ای دیگر از امتداد انقلاب اسلامی را در 38 سالگی آن به نمایش بگذارد. نظام سلطه در طول نزدیک به 4 دهه گذشته همه انواع تقابل‌ها را در دشمنی با انقلاب اسلامی ایران به کار برده است. از تحریم و تهدید تا حمله نظامی، تهاجم فرهنگی، مبارزه اقتصادی، کودتای رنگی و این اواخر سیاست هویج و چماق و مشت چدنی در دستکش مخملی اما در فاصله اندکی پس از روی کار آمدن رئیس جمهور آمریکا که دیوانه وار مشت به دیوار می‌کوبد و با تمام عصبانیت به تهدید ایران می‌پردازد ده‌ها میلیون نفر از مردم ایران در این روز به خیابان‌ها آمدند تا نشان دهند بیمی از تهدیدهای پوشالین کلیددار تازه به دوران رسیده کاخ سفید ندارند.
ترامپ چهره بدون روتوش آمریکاست و در چنین حالتی حضور میلیونی مردم ایران در برابر جلوه تمام عیار شیطان بزرگ بود. رهبر معظم انقلاب درباره این نمود عریان و واقعی آمریکا که در رئیس جمهور جدید این کشور جلوه کرده است فرمودند: «ما از این آقایی که تازه آمده، متشکّریم؛ تشکّر ما به‌خاطر این است که زحمت ما را کم کرد و چهره‌ واقعی آمریکا را نشان داد. کاری که ما در طول سی و چند سال [درباره‌] فساد سیاسی، فساد اقتصادی،  فساد اخلاقی، فساد اجتماعی در دستگاه حاکمه آمریکا دائم میگفتیم، این آقا آمد در دوره انتخابات و بعد از انتخابات، این را علنی و عریان کرد. الان هم با این کارهایی که دارد میکند، نشان میدهد که حقیقت آمریکا چیست، حقوق‌ بشر آمریکایی یعنی چه؛ بچّه‌ پنج‌ساله را دستبند می‌زنند! حقوق‌ بشر اینها این است.»
تحلیل «روسیا الیوم»
حضور گسترده و حماسی مردم ایران در 38 سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران لبیکی دوباره به رهبر انقلاب بود و پیامی قاطع و کوبنده به تهدیدهای دشمنان ایران خاصه آمریکا داشت. اما در این میان مصادره به مطلوب این حضور برای مقاصد سیاسی و حزبی و همچنین ارائه خوانش‌هایی در همین راستا از حضور گسترده مردم در برخی رسانه‌ها دیده می‌شد.
اما در مقابل پایگاه خبری «روسیا الیوم» نوشته است: «سه  دلیل اساسی برای تهدید مکرر ایران توسط ترامپ وجود دارد:
1) آمریکا  بعد از 38 سال از عمر انقلاب ایران نتوانست این کشور را تسلیم  سیاست‌های واشنگتن کند.
 2) ایران آخرین منبع بزرگ نفت در خاورمیانه است که آمریکا تاکنون نتواسته نقشه‌های خود را روی این منبع بزرگ اجرا کند.
3) ایران تمدن و هویت ذاتی دارد و به هیچ کشور دیگری وابسته نیست و آمریکا تلاش می‌کند وابستگی این کشور را به قبل از انقلاب برگرداند.»
منفعل‌های بی‌خاصیت!
اما در مقابل تهدیدهای هر روزه آمریکا نگاهی منفعل و بی‌خاصیت نیز وجود دارد که در تلاش است تا با ژست شبه روشنفکرانه خود را در چارچوب انقلاب بنمایاند. در حالی که اصل برائت از مشرکین در اسلام آموزه‌ای قرآنی است چگونه می‌توان به این نگاه و شیوه تن داد؟ یکی از متهمان فتنه 88 نوشته است: «رفتم راهپيمايي. نه مشتي به دهان كسي زدم ونه مرگ بر كسي گفتم و نه پرچمي آتش زدم و نه از روي پرچمي رد شدم. خيلي با افتخار رفتم تا از انقلاب مردم و سربلندي و همبستگي ملت ايران دفاع كنم»!
چگونه می‌توان بدون اعلان انزجار از کسی که تمام توانش را در جنگ و دشمنی و ستیزه با انقلاب ایران به کار بسته و در این راه از هیچ اقدامی فرو گذار نکرده، از انقلاب دفاع کرد؟ دشمنی که از انهدام هواپیمای مسافربری تا حمایت تسلیحاتی از صدام و دیگر دشمنان ملت ایران و اعمال انواع و اقسام تحریم‌ها علیه ملت ایران و انقلابشان به کار گرفته است. این جماعت حتی در مقابل این دشمن آشکار و تهدیدهای هر روزه اش حاضر به اعلام انزجار و برائت خود نیستند پس چگونه دم از انقلاب و حمایت از ایرانیان می‌زنند؟
گرا دادن به دشمنان
 برای تحریم ایران
مگر نه اینکه عده‌ای از همین جماعت به دشمن برای تحریم ایران گرا می‌دادند، حالا دفاع از ملت ایران و گرا دادن به دشمن برای تحریم اقتصادی و تشدید فشار بر این ملت مظلوم را چگونه می‌توان یک جا جمع کرد؟
اخیرا نیز یکی از سران فتنه 88 مدعی آشتی ملی شده است! اولین سوال این است که مگر ملت در حالت جنگ یا قهرند که کسی بخواهد آنها را آشتی بدهد؟ همه ملت با سلیقه‌های مختلف، روز جمعه در جشن پیروزی انقلاب اسلامی پای کار آمدند و یک صدا بر انقلابی بودن خود تاکید کردند. دست بر قضا 7 سال پیش، جماعت وطن فروشی پیدا شدند که دروغ تقلب در انتخابات  (آن هم به میزان 11 میلیون رای!) را تکرار کردند و براساس آن آشوبی را تدارک کردند که شعار آن تدریجا روشن  شد؛ انتخاباتی که بهانه است و اصل نظامی که  نشانه گرفته شده بود.
آشتی ملی!
همین فرد مذکور (از سران فتنه 88) اخیرا ضمن بزرگ‌نمایی از تهدیدهای آمریکا آن را بهترین فرصت برای آشتی ملی عنوان کرده است. عبارات به ظاهر زیبای «آشتی ملی» و «همبستگی در برابر تهدید دشمنان» این روزها به کلید واژه کسانی تبدیل شده است که بسیاری از آنان در جریان انتخابات 88 در کنار دشمنان قسم خورده این ملت و انقلاب ایستاده و با آنان هم نوا شدند. کار به آنجا کشید که شبکه‌های رسانه‌ای دشمنان هر روز به تمجید و تعریف از اقدامات و بیانیه‌ها و آشوب‌آفرینی‌های آنان می‌پرداختند و در آتش فتنه و آشوب می‌دمیدند.
آنچه این جماعت در سال 88 رقم زدند بهترین فرصت را از زمان انقلاب در اختیار دشمنان انقلاب، خاصه آمریکا قرار داد تا با ارجاع به آشوب‌های فتنه‌گران در ایران سنگین‌ترین تحریم‌ها را علیه مردم ایران رقم بزنند. آشوب‌آفرینی در آن سال در حالی با بهانه تقلب در انتخابات رخ می‌داد که همین فرد چند بار در پستوها اذعان کرده که تقلب واقعیت ندارد اما اگر این حقیقت را علنی بگوید، حمایت کنندگان از دور او پراکنده می‌شوند!
اما آنهایی که در آتش فتنه دستی داشته‌اند به جای لاف آشتی ملی، باید صریح بگویند که چگونه در آشوب مبتنی بر اسم رمز تقلب نقش‌آفرینی کردند. حال آن که یکی از متهمان فتنه 88 و مدعیان آشتی امروز، بعد از آن دوره به رفقایش گفت؛ «براي بنده كه تجربه انتخابات را دارم مي‌دانم كه تقلب نشده. ممكن است يكي دو ميليون عقب جلو شده باشد ولي ما نتيجه انتخابات را باخته‌ایم. حالا به جاي 25 ميليون و 14 ميليون، شده باشد 24 ميليون و 15 ميليون مثلاً. ما انتخابات را باختيم.»
او و هم‌قطارانش متهم ردیف اول خیانت و وطن‌فروشی هستند و بنابراین، نقاب «صلح و آشتی»، بر قیافه و سوابقشان زار می‌زند. آنها دست کم باید با صدای بلند از مردم و نظام عذرخواهی کنند و پیش از اعتراف و اقرار صریح به گناه خیانت و مردم فریبی چگونه می‌توان ادعای امروزشان را مبنی بر آشتی به حساب صداقت گذاشت؟!
سردرگمی و استیصال
طرح ادعایی «آشتی ملی» این روزها در حالی از سوی جناحی خاص عنوان می‌شود که به عقیده برخی از صاحب نظران سیاسی بعد از فوت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی درگیر سردرگمی و استیصال شده‌اند.
از سویی دیگر ناکامی در برجام و تردیدهایی که در مورد وضعیت حسن روحانی و حمایت از او به عنوان کاندیدای این جناح در انتخابات آینده نیز در این امر سهیم است. ضمن آنکه نباید حساب اشتباهی که روی آمریکا از سوی این جناح باز شده بود و غلط از کار در آمدن آن را از نظر دور داشت.