تمام عذابها و وحشت‌های آخرت یک طرف و اینکه فرد منتقل شده به آن عالم دیگر نمی‌تواند هیچ خرابی را اصلاح کند یک طرف است. دفتر بسته شده حتی یک خط یا یک نقطه بنویسد مجاز نیست و خرابی با عقوبت اشد تا ابد باقی است. او حسرت یک لااله الا الله تشییع کنندگانش رامی خورد، اول حرفی که بعد از مرگ می‌زند این است که رب ارجعون (مومنون/99) اما در دستگاه ربوبی هزل و شوخی در کار نیست و با مرگ به کاروان مردگان هزاران ساله ملحق شده است ، او در آن حال که توان هیچ تغییری ندارد به یاد آزادی عمل خود در دنیا می‌افتد و اینکه در کجاها آن فرصت‌ها را ویران کرده است و او همانجا آرزو می‌کند که‌ای کاش از اول خاک بود: یا لیتنی کنت ترابا(نبا/ 40) اینکه انسان در این دنیا گاهی از سر پشیمانی می‌گوید خاک بر سر من ؛ حقیقت و جوهر آن در آنجا نمایان می‌شود، هرکس در این نشئه، عمل بر مجاز کرده در آن نشئه زبان حالش همان است:
گرد بادی را که می‌بینی تودر دامان دشت
روح مجنون است خاک برسر می‌کند!
فردا که پیشگاه حقیقت شود پدید
شرمنده ره روی که عمل بر مجاز کرد.
کانال رسمی آیت‌الله سید حسن عاملی
https://telegram.me/seyed_hasan_ameli