علی سیدزاده در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان این که برای کاهش تلفات دو بخش تعریف شده است، اظهار کرد: بخش اول مربوط به کاهش مصرف آب و یا آب بدون درآمد است که همه ساله اقدامات متعددی برای این منظور انجام می‌شود.
وی با بیان این که کاهش و کنترل هدررفت آب در شبکه توزیع مهم‌ترین بخش کار در این حوزه است، ادامه داد: برای این مسئله اصلاح و بازسازی شبکه توزیع شهری، استانداردسازی انشعاب آب، اصلاح و بازسازی انشعاب، رفع نشت از خطوط لوله و مخازن آب شبکه توزیع همچنین تعویض کنتورهای خراب از جمله اقداماتی است که در این زمینه هر ساله انجام می‌شود.
به گفته مدیر دفتر مدیریت مصرف و نظارت بر کاهش هدررفت آب شرکت آب و فاضلاب کشور، هوشمندسازی شبکه‌های توزیع نیز از جمله اقداماتی است که به منظور کاهش و کنترل هدررفت آب هر سال صورت می‌گیرد اما لازم به ذکر است که تمام اقدامات مذکور بر اساس منابع مالی در اختیار شرکت اولویت‌بندی می‌شوند.
سیدزاده با بیان این که منابع مورد نیاز برای کاهش و هدررفت آب از محل کارهای عمرانی استانی و ملی تامین می‌شود، گفت: مسئله هدررفت یک موضوع پیچیده است به همین دلیل می‌توان کاهش این نمودار را تنها بر اساس فعالیت‌های درازمدت مقایسه کرد.
وی ادامه داد: علی‌رغم این که در سال 1383 هدررفت آب در کشور به طور میانگین 33 درصد بود، در حال حاضر توانسته‌ایم این عدد را به 26 درصد برسانیم اما باید به این مسئله توجه کرد که ثبات هدررفت آب نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است چرا که اگر اقدامات لازم صورت نگیرد  احتمال افزایش این عدد وجود دارد.
مدیر دفتر مدیریت مصرف و نظارت بر کاهش هدررفت آب شرکت آب و فاضلاب کشور با اشاره به مقایسه کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه در زمینه میزان هدررفت آب، اظهار کرد: در حال حاضر در کشورهای توسعه‌یافته میزان هدررفت 15 درصد و در کشورهای در حال توسعه این عدد 35 درصد ثبت شده است.سیدزاده با بیان این که ایران نسبت به کشورهای در حال توسعه و هم‌ردیف خود کاهش تلفات کمتری را در بخش آب تجربه می‌کنند، ادامه داد: کاهش هدررفت آب نیازمند فراهم کردن زیرساخت‌های توسعه‌یافتگی است و نمی‌توان این‌گونه برداشت کرد که هیچ یک از اقدامات روی اصول توسعه نباشد و انتظار کاهش تلفات را داشت.