جهان در سالي که گذشت شاهد وقوع رويدادها و حوادث متعدد در عرصه‌هاي مختلف و مناطق گوناگون بود.
در آمريکا «ادوارد اسنودان» مامور سابق سيا با افشا کردن نزديک به 200هزار مدرک در رابطه با جاسوسي سازمان‌هاي اطلاعاتي آمريکا و متحدانش از مکالمات تلفني و اينترنتي شهروندان آمريکايي و ديگر کشورها رسوايي بزرگي براي مقامات آمريکايي رقم زد که رسانه‌هاي مختلف جهان از آن به عنوان «رسوايي قرن» نام بردند. تظاهرات مردم آمريکا در شهرهاي مختلف اين کشور عليه اين رسوايي به جايي رسيد که روزنامه واشنگتن پست نوشت اين افشاگري روحيه جاسوسان آمريکايي را تضعيف و آنان را افسرده کرده است.
شنود مکالمات تلفني «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان از ديگر پيامدهاي اين آبروريزي عظيم بود که به اعتماد ميان آمريکا و متحدانش خدشه جدي وارد کرد.
در اروپا نيز ترس و نگراني مقامات اتحاديه اروپا از سرازير شدن تروريست‌هاي آموزش ديده اين کشورها در سوريه به موطن اصلي‌شان از ديگر رويدادهايي است که مسئولان اين کشورها را به کنش‌هاي متعددي واداشته است.
در خاورميانه نيز تاثير بيداري اسلامي همچنان پابرجاست و بر کشورهاي اين منطقه تاثير زيادي برجا گذاشته است به نحوي که در مصر کودتاي نظاميان و برکناري «محمد مرسي» و دستگيري وي، شروع مجدد درگيري‌هاي خونين در اين کشور بود که بسياري از تحليلگران سرنوشت تلخ مرسي را نتيجه اعتماد وي به آمريکا ارزيابي کردند.
 پيروزي‌هاي چشمگير ارتش سوريه در ميدان‌هاي نبرد عليه تروريست‌ها و تغيير معادلات منطقه‌اي و جهاني به نفع بشاراسد از ديگر تحولات مهم خاورميانه در سال گذشته است به نحوي که آمريکا، انگليس، فرانسه و متحدان غربي و عربي آنها از راهکار جنگ و دخالت‌ نظامي عليه نظام سوريه به راهکار سياسي ديپلماتيک و برگزاري کنفرانس ژنو2 متمايل شدند.
در بحرين نيز صداي معترضان و مخالفان رژيم آل خليفه هنوز به جايي نرسيده و اين خاندان با کمک نظاميان عربستان، اردن و امارات همچنان به سرکوب معترضان مشغول است و در مقابل مردم هم گفته‌اند که کوتاه نخواهند آمد.
ادامه انفجارهاي انتحاري در عراق نشان مي‌دهد که به رغم خروج نيروهاي اشغالگر آمريکايي از عراق، اين کشور همچنان صحنه تنش، درگيري، انفجار و حوادث خونين است و هنوز رنگ آرامش به خود نديده است.
در افغانستان مخالفت مردم اين کشور با امضاي توافقنامه امنيتي کابل- واشنگتن باعث شد که کرزاي، رئيس جمهور اين کشور اين قرارداد را امضا نکند و همين مسئله واکنش‌هاي زيادي از سوي مقامات غربي به همراه داشت به نحوي که «چاک هاگل» وزير دفاع آمريکا اعلام کرد که در صورت امضا نکردن اين توافقنامه امنيتي، آمريکا کمک‌هايش به افغانستان را قطع مي‌کند. يکي ديگر از رويدادهايي که در روزهاي آخر سال گذشته ميلادي به وقوع پيوست درگذشت «نلسون ماندلا» قهرمان مبارزه با نژادپرستي در آفريقاي جنوب بود.
رهبر کنگره ملي آفريقا به خاطر مبارزه عليه آپارتايد و شرکت در مقاومت مسلحانه عليه نژادپرستي 27سال را در زندان سپري کرد و به مشهورترين چهره مقاومت ملي در آفريقا و در جهان مبدل گشت.
به نظر مي‌رسد که با توجه به تحولات سال گذشته در جهان در سال جديد ميلادي نيز شاهد درگيري‌ها، تظاهرات و تحولات جديدي خواهيم بود که در تمام آنها خواسته مردم براي رسيدن به مطالباتشان به وضوح ديده مي‌شود.                                  سرويس خارجي
سال گذشته ميلادي را به جرأت مي‌توان سال پيروزي‌هاي شگفت‌آميز ارتش سوريه ناميد.
يگان‌هاي ارتش سوريه در بسياري از مناطق اين کشور از شهرها و روستاهاي دور و نزديک گرفته تا نواحي استراتژيک همچون القلمون، حلب، حمص، غوطه‌شرقي در اطراف دمشق و... به پيروزي‌هاي بزرگي دست يافتند و موفق شدند شکست سنگيني به تروريست‌ها وارد آورند.
در سال گذشته هزاران تروريست که بيشتر آنان تحت حمايت کشورهاي خارجي و غالبا وابسته به گروه‌ تروريستي القاعده بودند به هلاکت رسيدند و تعداد زيادي نيز دستگير و يا مجروح شدند و تعداد زيادي تروريست‌ها نيز از مواضع خود عقب‌نشيني کرده‌اند.
اين در حالي است که پيروزي‌هاي پي‌درپي ارتش و حمايت مردم از نظام بشار اسد رئيس‌جمهور سوريه معادلات بين‌المللي را نيز تحت تاثير قرارداده و کشورهايي که اصرار زيادي به جنگ عليه نظام سوريه و دخالت نظامي در اين کشور داشتند از جمله آمريکا، انگليس، فرانسه، ترکيه، عربستان، قطر و... مجبور به اعتراف شدند و اذعان کردند «بشار اسد رفتني نيست». مقامات کشورهاي مختلف از جمله کشورهاي حامي نظام سوريه يا مخالف آن پذيرفتند بحران سوريه راهکار نظامي ندارد و با راه‌حل‌هاي ديپلماتيک بايد آن را حل و فصل کرد. کنفرانس ژنو 2 که قرار است 22 ماه ژانويه (2 بهمن) در شهر مونترو سوئيس برگزار شود در راستاي حل سياسي بحران سوريه است.
اکنون نظام سوريه در مقابل فرصتي تاريخي قرار گرفته چرا که عناصر مسلح و گروه‌هاي مخالف داخلي در برابر توانايي دولت سوريه ناتوان شده‌اند و قادر به رويارويي با ارتش سوريه نيستند و توطئه‌هاي خارجي براي از ميان بردن نظام اسد هم خنثي شده است.
تحليلگران معتقدند حمايت‌هاي مردمي از دولت اسد رمز پيروزي‌هاي ارتش سوريه است با مردمي که وفادار به نظام سوريه هستند و شجاعانه در مقابل گروه‌هاي تروريستي که با حمايت گسترده عربستان سعودي و به خصوص شخص «بندربن سلطان» رئيس دستگاه اطلاعات اين کشور وارد خاک سوريه شده‌اند مي‌جنگند.
اگرچه مردم سوريه خواستار اصلاحات در سايه حاکميت فعلي هستند اما با حمايت‌هاي خود توانسته‌اند دولت را از اين مرحله سخت عبور دهند تا بشاراسد بتواند اصلاحات موردنظر را در اين کشور اجرايي کند.
تروريست‌هايي که با گلوله‌هاي غربي سينه جوانان سوريه را هدف مي‌گيرند و يا با اعدام شهروندان بي‌گناه و به تصوير کشيدن آن در رسانه‌هاي اجتماعي خوش خدمتي خود را به کشورهاي مداخله‌گر غرب و عرب نشان مي‌دهند جايي در ميان مردم سوريه ندارند.
به هر صورت همان طور که وقوع انقلاب‌هاي عربي در منطقه خاورميانه در سال 2011 نشان داد که ملت‌ها تصميم گيرنده اصلي هستند نه حکومت‌ها، درسوريه نيز مردم خود تصميم مي‌گيرند چه کسي بر مسند قدرت قرار داشته باشد.
همان گونه که بشاراسد نيز بارها اعلام کرده اگر مردم کشورم بخواهند کنار مي‌روم و انتقال قدرت در سوريه بايد توسط مردم و پاي صندوق‌هاي رأي مشخص گردد نه به دست کشورهاي خارجي.
بحران کنوني سوريه، آزمون ديگري براي قدرت‌هاي فرامنطقه‌اي و برخي از کشورهاي خاورميانه است و به آنها نشان مي‌دهد که مردم اين کشورها مداخلات بيگانگان در امور داخلي کشورشان را نمي‌پذيرند و حضور بيگانگان در اين کشورها به دلايل مختلف نمي‌تواند طولاني باشد. قطعا سال پيش رو شاهد شکست‌هاي ديگري براي تروريست‌ها و حاميان آنها خواهيم بود.