جمشید جاودانیان استاد بزرگ چتربازی، کوهنوردی، جودو، تکواندو، کاراته، غواصی و تکاوری ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۴۱ در شهر مرودشت فارس دیده به جهان گشود. وی پس از گذراندن دوران نوجوانی و جوانی و طی کردن مقاطع تحصیلی ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان در سال 1359 پا به دانشکده افسری گذاشت و لحظه لحظه عمر خود را در راه آرمانش فدا کرد. جاودانيان در سال 1363 به سمت فرماندهی گروهان سوم گردان 101 تیپ 55 هوابرد شیراز تعیین و برای مقابله با دشمنان نظام اسلامی راهی مناطق عملیاتی غرب کشور در کردستان شد. وی در عملیات والفجر 9 مجروح شد و در عملیات‌های دیگر از جمله کربلای 4 و 5 شرکت داشت. مصاحبه‌­ای تلویزیونی در والفجر 9، در زیر آتش رگبار مسلسل‌ها، هلی‌کوپترها، توپ‌ها و ‌تانک‌های دشمن، چهره زیبا و با استقامت مردی را نشان می‌داد که جمشید جاودانیان نام داشت. فرازی از وصیت‌ نامه شهید امیر سرتیپ جمشید جاودانیان: ای حسین! تو که در کربلا یکایک شهدا را در آغوش می‌کشیدی و می‌بوسیدی و وداع می‌کردی، آیا ممکن است هنگامی که من نیز به خاک و خون می‌غلطم، تو دست مهربانت را بر قلب من بگذاری و عطش عشق مرا به خود، سیراب کنی؟! خدایا! تو را شکر می‌کنم که مرا در کوی غم گداختی و در دریای درد، آب دیده کردی و در برابر حوادث روزگار، رویین تنم کردی تا سخت‌ترین مشکلات حیات و خطرناک‌ترین ضربه‌های تاریخ را عارفانه و عاشقانه تحمل کنم و گلزار شهدای شیراز، پذیرای جسم سوخته و قلب شکسته این عارف به الله است.