انجمن ورزشي نويسان ايران دوره بدي را پشت سر مي گذارد. اين انجمن که در سال هاي گذشته فراز و نشيب زيادي داشته و هيچگاه جايگاه  واقعي خود را نيافته و محلي براي اقدامات شخصي بوده است، چندي پيش و با انتخابات جديد اميدواري هايي در نزد اهالي رسانه‌اي به وجود آمد تا شايد با ورود اعضاي جديد در اين نهاد مهم صنفي تغييرات محسوس را شاهد باشيم، اميدها بر اين بود تا اين قشر زحمتکش جامعه انجمني براي حل و فصل مشکلات خود داشته باشند، اما با گذشت زمان مشخص شده که اين انجمن به شدت به بيراهه مي رود. انجمني که بايد به شکل مستقل قدرت نقد خود از مشکلات ورزش را بالا ببرد امروز شاهد است که بسياري از اعضاي هيات رئيسه‌اش در پست‌هاي کليدي ورزش حضور دارند و جالب اين که چنين واقعه تلخي تعامل ناميده مي‌شود. رئيس انجمن(عبدالحميد احمدي) که مدت ها از سوي بسياري از ورزشي نويسان انتقادات شديدي را پيرامون خود مي ديد امروز در پشت مشاوروزير ورزش، رئيس کميته رسانه‌اي فدراسيون فوتبال مشغول به کار است، مازيار ناظمي يکي ديگر از اعضاي هيات رئيسه به عنوان مسئول روابط عمومي وزارت ورزش کار مي کند. محمود عبداللهي رئيس کميته روابط عمومي کميته ملي المپيک نيز يکي ديگر از اعضاي هيات رئيسه اين انجمن است. حميد قاسمي يکي ديگر از مشاوران وزير ورزش نيز در هيات رئيسه انجمن حضور دارد. و البته يکي دو عضو ديگر در پست‌هاي ورزشي مصدر امر هستند.
سوال اينجاست چنين انجمني با چنين اعضاي هيات رئيسه‌اي مي توانند به شکل مستقل و آزادانه در خصوص مسائل ورزش نقد لازم را داشته باشند؟ آيا پست هاي ورزشي اين افراد اجازه مي دهد تا آنان به عنوان امانت دار مردم به واقعيت هاي ورزش نظر کنند؟ شايد اين گروه گمان مي‌کنند با حضور در اين پست هاي ورزشي مي توانند گره هايي از کار جماعت ورزشي باز کنند اما تاکنون نه تنها چنين چيزي مشاهده نشده بلکه اين نظر وجود دارد که آنها با ايجاد ارتباطات خاص تلاش دارند تا با زير سلطه بردن چند رسانه تاثيرگذار خط و ربط رسانه‌هاي ورزشي را در دست بگيرند. علاوه بر اين نهاد محترمي چون انجمن ورزشي نويسان وعکاسان قبل از نياز به امور معيشتي و رفاهي به چيزي به نام شان و جايگاه اجتماعي نياز دارد. هر چند همان طور که نوشتيم انجمن برخلاف ادعاهاي مورد اشاره هيچ گامي در اين باره هم برنداشته است.
به هر صورت امروز و با کج سليقگي و زياده طلبي برخي افراد اين انجمن در کجراهه قرار گرفته و کار به جايي رسيده که زمزمه هر سال دريغ از پارسال در ميان اهالي رسانه‌اي ورزش به گوش مي رسد. در اين‌باره باز هم خواهيم نوشت.