روزنامه شرق در گزارشی با عنوان «افسار دلار در دست باد» نوشت: دلار به قیمت 4150 تومان رسید. حدود یک ماه است که قیمت دلار رو به بالاست و نهاد سیاستگذار پولی، اقدام کنترلی خاصی نکرده است.
بر اساس قانون پولی و بانکی نخستین وظیفه بانک مرکزی، حفظ ارزش پول ملی است؛ در روزهایی که قیمت ارز رکورد می‌زند این نهاد نتوانسته ماموریتی را که قانون پولی و بانکی به آن، درباره حفظ ارزش پول ملی داده است انجام دهد؛ در دوره‌ای که دولت خوب نفت فروخته و قیمت نفت هم نسبت به گذشته بهبود پیدا کرده است. بر اساس اصول اقتصادی هر 10 درصد افزایش قیمت دلار توان جهاندن یک و نیم واحدی قیمت ارز را دارد؛ این اصل آشکارا نشان می‌دهد که اگر دولت تلاشی برای کنترل قیمت ارز نکند، مهم‌ترین دستاورد دولتش بر باد می‌رود؛ آن هم در سال پایانی دولت.
سالی که دولت انتخابات ریاست جمهوری را در پیش دارد. روشن است که افزایش تورم می‌تواند کنار بیکاری و رکود بنشیند و کابینه تدبیر و امید را در انتخابات پیش رو به چالش بکشد. درست در همین نقطه، ماجرا کمی پیچیده می‌شود. آیا بانک مرکزی از کنترل بازار ارز ناتوان است؟ یا انتخابات پیش رو را نادیده گرفته است و در تلاش برای دخالت نکردن در بازار عقب نشسته است؟
شرق می‌افزاید: در همین حال و هوا یکی از مردان اقتصادی کابینه، گرانی دلار را روانی دانسته و گفته که در روزهای آینده شاهد کاهش قیمت خواهیم بود. این گفته محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه است. او هم مانند سیف، وعده کاهش قیمت می‌دهد. یک نکته اما در سخنان او، جالب توجه است: «روانی» یا «هیجانی» بودن افزایش حدود 400 تومانی بهای دلار. شاید به راستی نهادهای مرجع اقتصادی کشور گمان می‌کنند که رشد قیمت دلار رفتار هیجانی بازار است و به زودی حبابش خواهد ترکید. هرچند این تصور ممکن است در نهایت به ضرر اقتصاد ایران، مردم و خود دولت تمام شود.
شرق تصریح کرد: ارزش پول ملی در نوسانات اخیر نرخ ارز، 17 درصد کاهش یافته است.