روزنامه آرمان از قول جعفرزاده ایمن‌آبادی نوشت: بررسی لایحه برنامه ششم توسعه در حالی قرار است این هفته در مجلس پایان یابد که اما و اگرها برای رسیدگی به این لایحه در مجلس ادامه دارد. به طور کلی در این دوره اتفاقاتی افتاد که خوشایند نبود. دولت مدعی شد ضرورتی ندارد که دولت برنامه ششم توسعه را به مجلس تقدیم کند. دولت در ارتباط با این موضوع تصمیم خوبی اتخاذ نکرد. دولت برنامه را تقدیم مجلس نکرد و تنها احکامی مشخص تدوین کرد. در چنین شرایطی رئیس مجلس به رهبری نامه‌ای فرستاد که قرار شد مجلس برنامه ششم توسعه را تنظیم کند. می‌توان گفت دولت با این کار کشور را به یک خسران هدایت می‌کند.
وی می‌افزاید: کارشناسان دولت باید برنامه را تدوین می‌کردند و نمایندگان تنها به بررسی آن می‌پرداختند. دولت باید برنامه ششم را مجددا به مجلس ارائه کند.
آنکه چاره‌ای نیست و باید نمایندگان احکام برنامه را تدوین کنند؛ قرار بود رای داده نشود تا برنامه به دولت بازگردد و دولت برنامه را تنظیم کند،‌ اما احتمال داده شد که دولت دوباره برنامه ششم را تنظیم نکند و کشور بدون برنامه بماند. برنامه‌ای که در حال حاضر تنظیم می‌شود به هیچ عنوان ایده‌آل نیست و ما فقط می‌توانیم تلاش خود را بکنیم که خسارت‌های این برنامه به حداقل برسد. به عبارت دیگر برنامه ششم یک برنامه احساسی و بین راهی است. ما مجبوریم برنامه را تنظیم کنیم تا کشور بدون برنامه نماند. به عبارت ساده‌تر، ما بین بد و بدتر، بد را انتخاب کرده‌ایم که نمی‌توانیم آن را برنامه نامگذاری کنیم. اگر دولت برداشت و نظری درباره برنامه ششم داشت، باید اختلاف نظرها قبل از اجرایی شدن برطرف می‌شد تا به مرحله کنونی نرسد. بارها اعلام کرده‌ام که برنامه ششم باید از کتاب آرزوها به چند صفحه واقعیت تبدیل شود. دولت باید هدف‌گیری می‌کرد و کشور در پنج سال آینده بر اساس آن چند هدف پیش می‌رفت.