شهید «مجید دارمندی» در يكم مهرماه ۱۳۴۱، در روستاي جوینان از توابع شهرستان کاشان چشم به جهان گشود. پدرش حسینعلی، کشاورز بود و مادرش زهرا نام داشت. درس را تا پایان دوره ابتدایی ادامه داد و سپس کارگر کارگاه بلوز بافی شد. از سوی ارتش در جبهه حضور يافت. و نهایتاً شانزدهم بهمن ۱۳۶۱، بر اثر اصابت ترکش خمپاره در بیمارستان دکتر شریعتی اصفهان به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای جوینان واقع می‌باشد.
وصیتنامه شهید:
اینجانب سرباز وظیفه مجید دارمندی از تمامی کسانی که این وصیت‌نامه را می‌خوانند و یا می‌شنوند می‌خواهم که امام عزیز را دعا کنید و امام را تنها نگذارید و حرف‌هایش را گوش کنید. پشتیبان ولایت فقیه باشید. شرق و غرب از ولایت‌فقیه می‌ترسد. پیام من به مردم این است که بیشتر به فکر جبهه‌ها باشید که هستید و به جبهه بیایید که جبهه جای عاشقان الله است و اعمالتان را نیکو انجام دهید که در قیامت اعمال با انسان است. به امید آنکه هرچه زودتر راه کربلا باز شود و از آنجا به قدس برویم. من از پدر و مادرم می‌خواهم که در شهادتم گریه نکنند و خدا را شکر کنند که این هدیه و قربانی را از آنها پذیرفته است. مادرم مبادا به خاطر شهادتم به کسی منت گذارید و یا از انقلاب انتظاری داشته باشید. توکل بر خدا کنید و از او صبر بخواهید که «ان‌الله مع‌الصابرین» خدا با صابرین است. مادرم از تو می‌خواهم که برایم خیلی ناراحت نباشی، چون این راهی است که ائمه اطهار(ع) و حسین‌بن‌علی(ع) به ما نشان داده‌اند و به ما آموخته‌اند که اگر می‌خواهید زیر بار ذلت زندگی نکنید، با کفر و ستمگری مبارزه کنید. از برادرانم می‌خواهم که از اسلام دفاع کنید و خود‌سازی کنید و راه شهیدان را ادامه دهید که درخت اسلام سرسبز بماند ...