در اولین ساعات بامداد 22 سپتامبر سال 1979 (31 شهریور سال 1358) ماهواره آمریکایی «ولا» که برای یافتن رد انفجارهای اتمی در مدار مستقر شده بود، دو تشعشع نور را جایی در اقیانوس اطلس جنوبی رصد کرد. برای ساعاتی، دستگاه امنیت ملی آمریکا دچار هراس می‌شود و این سؤال پیش می‌آید که آیا یکی از کشورهای منطقه، آزمایش اتمی ترتیب داده و معاهده منع آزمایش‌های هسته‌ای را زیر پا گذاشته است. چندین ماه پس از آن روز، میان دانشمندان و مقامات دولتی بر سر علت این واقعه بحث درمی‌گیرد دانشمندان مرتبط با کاخ سفید توجیه می‌کردند که این تنها حاصل یک اشکال فنی در ماهواره بوده ولی کارشناسان دیگر می‌گفتند که این نور، حاصل یک انفجار اتمی در آفریقای جنوبی یا اسرائیل بوده است.
به گزارش فارس ، این موضوع سال‌ها در پس پرده اسرارآمیز شک و ابهام باقی ماند تا اینکه اکنون، بخشی از مکاتبات «جرارد سی‌اسمیت» نماینده ویژه «جیمی کارتر» رئیس‌جمهور وقت آمریکا در منع اشاعه به همراه بخشی از محتوای کتابخانه ریاست‌جمهوری آن روزها، براساس قوانین آمریکا، توسط آرشیو ملی این کشور منتشر شد و نشریه پولیتیکو آن را بازنشر کرد.
این آزمایش اتمی در زمانی انجام شد که رژیم صهیونیستی ادعا می‌کرد سلاح هسته‌ای ندارد و آمریکا نیز به شدت از این رژیم حمایت می‌کرد. علاوه بر این، ادعا می‌شد که صهیونیست‌ها رابطه‌ای خاص با آفریقای جنوبی دارند و براساس این رابطه، اجازه یافته‌اند که در بخش‌های دورافتاده این کشور، حضور داشته باشند. در یادداشت جیمی کارتر در این خصوص آمده، نشانه‌ای از یک انفجار هسته‌ای در منطقه‌ای در آفریقای جنوبی دیده شده، که عامل آن آفریقای جنوبی یا اسرائیل است. در یادداشت‌های جرارد سی‌اسمیت هم آمده که از سه دانشمند منتخب سیا برای بررسی این موضوع، دو نفر عقیده داشتند که این مورد، یک آزمایش هسته‌ای بوده است. حتی دولت نیوزلند از یافت شدن مواد هسته‌ای در آب باران خبر می‌دهد. خبری که پس از اعزام فوری یک تیم آمریکایی و بررسی موضوع در رسانه‌های رسمی یک هشدار اشتباه خوانده می‌شود و بر آن سرپوش می‌گذارند. آمریکا در صورت اعلام رسمی انجام این آزمایش از سوی اسرائیل، مجبور ‌بود که رژیم تحت حمایت خود را به دلیل نقض معاهده آزمایش تسلیحات اتمی، تحریم کند که این مسئله مورد رضایت آمریکا نبود.