طلبه شهید «حسین کاووسی‌فر» سال 1349 به دنیا آمد و در دامان پاک مادر و پدری مهربان و مومن و متعهد رشد کرد. در همان دوره ابتدایی یکی از قاریان خوب قرآن بود که با صدای دلنشین و صوت زیبایش همه را مبهوت خود می‌کرد. با اتمام دوره ابتدایی، قدم به دوره راهنمایی گذاشت. او در کنار تحصیل، در کارهای فرهنگی، مذهبی و بسیج، فعالیت چشمگیری داشت و با روحیه بالا توانست عده‌ای از جوانان و نوجوانان را جذب امور معنوی و الهی نماید.
تحصیلات راهنمایی را با موفقیت بسیار خوب به پایان رسانید و راهی حوزه علمیه حضرت موسی بن‌جعفر(ع) واقع در چهارراه خسروی شد.
شهید کاووسی در دوران طلبگی و تحصیل و تهذیب، هیچگاه از مسائل سیاسی کشور و انقلاب غافل نبود، آن هنگام که سایه شوم و پلید دشمن بعثی برخاک پاک کشورمان نشست و معمار انقلاب، آهنگ جهاد را سر داد، این یار وفادار حضرت دوست، گوهر جان خویش را در سال 1365، با شنیدن چنین پیامی از رهبر و مرادش، در طبق اخلاص نهاده و قلم بر زمین گذاشت و عزم جزم دیار مردانگی و غیرت و جنون کرد.
حسین در بسیج ثبت‌نام کرد و دوران آموزشی را در سن 15 سالگی به پایان رساند، ولی به خاطر سن کم، مانع حضورش در جبهه‌ها شدند.
در اینجا بود که نذر کرد در صورتی که او را مجددا بپذیرند، 7 روز روزه بگیرد و یک هزار صلوات بفرستد. فرماندهان که دیدند جوانی زرنگ و بسیار کیس و علاقه‌مند به جبهه است و اصرار بسیار زیادی به رفتن دارد، او را پذیرفتند و در خرداد 1365 به منطقه ایلام اعزام ‌گردید و سپس نذر خود را ادا کرد.
او سرانجام در عملیات کربلای یک سال 65 شمسی، به هنگام بازپس‌گیری مهران، بر اثر ترکش خمپاره به سر و دست و پا، به درجه رفیع شهادت نائل شد و در نهایت پس از پانزده روز از شهادتش، پیکر مطهرش را در قطعه 53 بهشت‌زهرا به خاک سپردند.