با خانواده به باغی  در لواسان آمده بودند؛ او اشاره‌ای به مادرش می‌کند و می‌گوید: «در اینجا خانه‌ای داشته باشیم و همین جا بمانیم». شهید «علیرضا لقمانی» متولد 4 آبان سال 1344در جریان قیام 17 شهریور(جمعه سیاه) که در آن سال فقط 13 سال سن داشت از ناحیه سر و پا زخمی شد و بعد از انتقال به بیمارستان در آنجا به شهادت رسید. با توجه به اینکه پیکر شهدای این واقعه توسط سربازان رژیم طاغوت مفقود می‌شد و از خانواده شهید «حق تیر» دریافت می‌شد، خانواده علیرضا با همکاری کادر بیمارستان وی را مخفیانه از بیمارستان خارج کرده  و در باغی در افجه لواسان با همان لباس و در حالی که پیکر شهید در پتو پیچیده شده بود به خاک
سپردند. مزار این شهید حدود 7 ماه پنهان بود و سرانجام در فروردین 1358 طی مراسمی  بر سر مزار شهید، مردم آگاه شدند که شهید لقمانی در این نقطه به خاک سپرده شده است. پدر «شهید» در کمیته انقلاب اسلامی فعالیت می‌کرد و مردی انقلابی و مؤمن بود؛ هر هفته به لواسان می‌آمد؛ در زمان جنگ تمام وسایل مغازه را بین مردم نیازمند توزیع کرد و کسب و کار را کنار گذاشت و به جبهه ‌رفت؛ تا اینکه «محمدباقر لقمانی» پدر شهید «علیرضا لقمانی» نیز در منطقه شلمچه و عملیات «کربلای 5» به شهادت رسید.