امام حسین(ع) در مسیر کربلا ضمن خطبه کوتاهی فرمودند: همانا دنیا دگرگون و ناسازگار و ناآشنا گردیده، نیکی‌ها و خوبی‌هایش پشت کرده است، و از آن جز مقدار ناچیزی همچون ته مانده ظروف - غذا - باقی نمانده است، و آن نیز زندگی پستی همچون چراگاهی سخت و پرخطر است.
آیا نمی‌بینید که به حق عمل نمی‌کنند و از باطل دست نمی‌کشند؟! در چنین شرایطی بر مومنان شایسته و سزاوار است که مشتاق دیدار پروردگار و شیفته شهادت و لقای خدای خود باشند، و من نیز مرگ را جز سعادت و شهادت و زندگی با ستمگران را جز ننگ و خواری نمی‌بینم. به راستی که بیشتر مردم بندگان دنیا و زر خرید مال و ثروت هستند و دین و دیانت بر سر زبان و لقلقه لسان آنها است، و همچون آب دهانی است که بر روی زبانشان جاری است، و دین و دیانت را تا زمانی می‌خواهند که امر معاش و دنیای آنان به وسیله آن تامین باشد اما وقتی که به بلا و امتحان در دین مورد آزمایش قرار می‌گیرند، دین‌داران حقیقی بسیار اندک هستند.(1)
1- بحارالانوار، ج 75، ص 116