در حالی که تصمیم نهایی نظام بر عدم اجرای FATF است و این موضوع به دستگاه‌ها ابلاغ شده، برخی مدیران دولتی و نشریات زنجیره‌ای حامی آنها خودرا به تجاهل و بی‌اطلاعی زده و همچنان به دروغ، محسنات ندانسته‌ای را- که روزگاری به برجام نسبت می‌دادند و عملی نشد- به FATF نسبت می‌دهند یا به اجرای آن ابراز علاقه می‌کنند.
این در حالی است که به لحاظ حقوقی، اقدام وزیر اقتصاد در امضای برنامه اجرایی FATF فاقد اعتبار و باطل است چرا که نه تنها مصوبه مجلس درباره دادن تعهد را ندارد بلکه حتی خلاف مفاد قوانین مصوب مجلس در زمینه مبارزه با پولشویی و تروریسم است. همچنین وزیر اقتصاد در حالی پای یک تعهد ضد امنیتی را امضا کرده که شورای عالی امنیت ملی از ماجرا بی‌اطلاع بوده و پس از امضا و حتی ابلاغ و اجرا، تازه موضوع به اطلاع شورا و مجلس - به شکل استطلاعی- نمی‌رسیده است.
اما مهم‌تر از عدم رعایت روال قانونی، سابقه بر زمین ماندن شروط تعیین شده برای برجام نیز، ممنوعیت اجرای اکشن‌پلن FATF را دو قبضه می‌کند. سال گذشته اجرای برجام از سوی دولت، به 29 شرط ابلاغ شده از طرف رهبر انقلاب، شورای عالی امنیت ملی و مجلس شورای اسلامی مشروط شد. اما متأسفانه دولت مرتکب قصور و تقصیرهای فراوان در مراعات آن 29 شرط شد به نحوی که اکنون همه حتی دولتمردان به نقض- سیستماتیک برجام و عملی نشدن تعهدات آمریکا اذعان دارند؛ چنین توافق یک سویه‌ای یعنی FATF خسارت- محض. همین جا، نقطه عزیمت جهت قضاوت و تصمیم‌گیری درباره اجرا یا عدم اجرای برنامه اقدام FATF است. کارنامه مردودی دولت و وزارت خارجه در ماجرای برجام و اجرای تعهدات، بدون آن که تحریم‌ها لغو و امتیاز مد نظر ایران واگذار شود، هر خردمندی را به توقف وا می‌دارد.
البته ماجرای FATF از جهاتی خسارت‌بارتر و خطرناک‌تر است؛ هم خود تحریمی است و هم اطلاعات مالی و بانکی کشور را در دسترس دشمنان می‌گذارد و هم ارتباط ایران با بازوهای اقتدارش در منطقه را قطع می‌کند؛ ضمن اینکه همانند برجام هیچ تضمینی در حوزه تعهدات طرف مقابل وجود ندارد. به همین دلیل امضای وزیر اقتصاد پای اکشن‌پلن فاقد اعتبار و غیرقانونی است. این موضوع صراحتاً به دولت ابلاغ شده است اما برخی مدیران- گویا که آتو دست غرب داشته باشند- خود را به تجاهل زده و می‌کوشند با دور زدن حکم ابلاغی، نظام را مقابل عمل انجام شده قرار دهند و شگرد راه بینداز و جا بینداز را ادامه دهند.
آنچه نگران کننده‌‌تر است سرنوشت شکایت و اعتراض‌های بعدی ایران بر سر نقض برجام به کمیسیون مشترک است. بلافاصله پس از آن که آقای روحانی گفت «اعضای کمیسیون مشترک متفقاً به آمریکا اعتراض کردند و آمریکا قول داد به تعهداتش در برجام عمل کند»، وزیران خارجه و انرژی آمریکا با گستاخی سخن روحانی را تکذیب کردند و گفتند «آمریکا به همه تعهداتش- بلکه بیش از آن- عمل کرده است»! معلوم نیست اکنون دولت و وزارت خارجه چه اقدام بازدارنده‌ای در مقابل بدعهدی و کارشکنی حریف انجام می‌دهند؟ و اعضای کمیسیون مشترک کجا هستند تا «عملاً» و «رسماً» به آمریکا اعتراض کنند؟