kayhan.ir

کد خبر: ۸۶۵۶۲
تاریخ انتشار : ۰۶ مهر ۱۳۹۵ - ۲۱:۰۰
گلایه‌های مسی فوتبال نابینایان از مسئولان ورزشی استان آذربایجان شرقی

زادعلی‌اصغر: آرزویم دیدار رهبر و بوسیدن دست ایشان است

ملی‌پوش فوتبال پنج‌نفره گفت: آرزویم این است که یک روز رهبرم را از نزدیک ببینم و دست ایشان را ببوسم.



درخشش در پارالمپیک 2016 ریو، به ثمر رساندن یک گل انفرادی زیبا مقابل مراکش، دریافت لقب مسی فوتبال نابینایان از سوی رسانه‌های خارجی، کسب مدال نقره و تشویق از طرف تماشاگران برزیل، همگی به‌خوبی ارزش کار بهزاد زادعلی‌اصغر را نشان می‌دهد.فوتبالیست نابینای 28ساله اهل تبریز حرکت در پله‌های ترقی در این رشته را از 10 سال قبل آغاز کرد و حالا به‌گفته خودش به پایان خط در عرصه ملی رسیده است. زادعلی‌اصغر که از سه‌سالگی نابینا شده، دیروز هم از مسئولان گلایه کرد و هم از آرزوهایش سخن گفت.وی در خصوص نایب‌قهرمانی در پارالمپیک ریو گفت: برزیل خیلی قوی بود، البته ما هم خوب بازی نکردیم. فینال در کشور میزبان بود و تماشاگر و جو بازی هم تأثیرگذار بودند. در بازی با آرژانتین همه توان‌مان را به کار گرفتیم و فرصت برای ریکاوری مناسب برای فینال نبود. به هر حال این تیم پتانسیل دارد که برزیل را شکست بدهیم.
وی با بیان اینکه این آخرین حضورش در بازی‌های پارالمپیک بود،گفت: قرار است روز 23 مهر در جدال با تیم ستارگان ایران از فوتبال ملی خداحافظی کنم. احساس می‌کنم الآن بروم، بهتر است. 23 مهر روز جهانی نابینایان است و طبق هماهنگی‌ها در آنجا خداحافظی خواهم کرد. زادعلی‌اصغر با انتقاد از مسئولان تبریز افزود: مسئولان ما در استان خیلی بد رفتار می‌کنند. واقعاً گله‌مند هستم و دلم پر است. دیگر بازیکنان تیم ملی در سایر استان‌ها استخدام رسمی شدند، در کرمان آپارتمان دادند، در شیراز استانداری 25 میلیون و شورای شهر 15 میلیون تومان به بازیکنان هدیه داد.، اما در تبریز کسی نفهمید که چه‌ساعتی از شهر بیرون رفتم تا عازم پارالمپیک شوم، فقط خانواده کنارم بود و کسی دیگر روحیه نمی‌داد. متأسفانه مثل یک ورزشکار مدال‌آور در پارالمپیک با ما رفتار نمی‌کنند، خیلی تبعیض قائل هستند و بخشی از خداحافظی‌ام به همین مسئله برمی‌گردد. خیلی جاها می‌پرسند که چقدر درآمد دارم و واقعاً نمی‌توانم بگویم که هر ماه 120‌هزارتومان می‌گیرم.وی درباره حضورش در لیگ ترکیه گفت: من اولین لژیونر ایران هستم و در حال حاضر 4،5 ماه است که آنجا بازی می‌کنم و در تیم کایسری اسپور که در لیگ برتر فوتبال سوم است، توپ می‌زنم. همان تیم، تیم ما را تحت پوشش گرفته و اسپانسرش است. چقدر خوب است که ایرانی‌ها هم الگوبرداری کنند. فکر نمی‌کنم کل قرارداد و هزینه‌های یک تیم فوتبال نابینایان بیشتر از 200، 300 میلیون باشد. شاید نصفِ نصف قرارداد یک بازیکن نیمکت‌نشین در لیگ برتر فوتبال هم نباشد. در تبریز سه تیم تراکتورسازی، گسترش و ماشین‌سازی در لیگ برتر فوتبال هستند. به من که مسی می‌گویند، فعلاً در کشوری بازی می‌کنم که در پارالمپیک پنجم شد، آیا این جای سؤال ندارد؟
زادعلی‌اصغر در پاسخ به این سؤال که چه آرزویی داری گفت: آرزویم این است که یک روز رهبرم را از نزدیک ببینم و دست ایشان را ببوسم.