از نظر دولتی‌ها، تورم در این دولت کاهش چشمگیر داشته چنانچه حسن روحانی در اردیبهشت ماه امسال در جمع کارگران به برشمردن چند عدد و رقم از دوران ریاست جمهوری خود پرداخت و گفت: «در روز ابتدای آغاز به کار دولت یازدهم، تورم بالای 40 درصد بود که به مردم وعده دادیم آن را تا پایان 6 ماه به 35 درصد برسانیم که این وعده محقق گردید. سپس به مردم وعده دادیم که در سال 93 تورم را به رقم 25 درصد برسانیم که در شب عید سال 94 تورم به حدود 15 درصد رسید و در سال 94 با اینکه وضع اقتصادی همه کشورهای تولیدکننده نفت بسیار بد بود و وضع اقتصادی کشورمان نیز خوب نبود ولی با این حال به مردم وعده دادیم که باید تورم از 15 درصد هم کاهش یابد و خوشبختانه در شب عید سال جاری تورم به 12 رسید و  امروز میزان تورم مطابق آمار و شاخص‌های مرکز آمار به زیر 11 درصد رسیده و ان‌شاءالله تا پایان امسال، تک‌رقمی خواهد شد.»
استناد روحانی به آمار تورم در حالی است که وی در 15 مرداد 92، در آغاز دوران ریاست جمهوری خود گفته بود: «معیار تورم، جیب مردم است نه بانک مرکزی و مرکز آمار.»
به گزارش تسنیم، سیدحسن هفده‌تن، معاون روابط کار وزارت کار چندی پیش با بیان اینکه تغییر چندانی در معیشت کارگران احساس نمی‌کنیم، گفت: نیروی کار باید حداقل 50 درصد از حقوقش را پس‌انداز کند و در حال حاضر قدرت خرید کارگران روز‌به‌روز کاهش می‌یابد.اکنون این سؤال مطرح می‌شود با کاهش تورم و وجود نرخ 8/9 درصدی در تابستان چگونه ممکن است که قدرت خرید کارگران هر روز با رشد فزاینده کاهش یابد؟ به عبارت دیگر اگر مبنای رئیس‌جمهور برای سنجش آمار اقتصادی جیب مردم است، آیا هم اکنون وضع معیشت و جیب مردم همخوان با تورم 8 درصدی اعلام شده می‌باشد؟
چنانچه وضعیت درآمد سرانه ایران، بر اساس گزارش جولای 2016 تقریبا تغییر چندانی نکرده (و تنها یک پله بهبود یافته) است. در حالی که قطر با درآمد ملی ناخالص سرانه بیش 140 هزار دلار بالاترین رتبه را در برابر قدرت خرید نشان می‌دهد، ایران با بیش از 17 هزار دلار درآمد سرانه، رتبه 90 برابری قدرت خرید را کسب کرده و در گروه اقتصادهای دارای درآمد متوسط بالا باقی مانده است.
به دیگر سخن عدم تغییر چندان وضع درآمدی مردم ایران در شرایطی که طی چند سال متوالی تورم وجود داشته، بیانگر این موضوع است که حتی در شرایط کاهش نرخ تورم هم جیب مردم همچنان در فشار و تنگنا قرار داشته و در شرایط خوبی قرار نگرفته است.
از سوی دیگر نرخ تورم به تنهایی نمی‌تواند بیانگر وضع معیشت مردم باشد به عنوان نمونه تورم در سال 93، 15/6 درصد بوده ولی متوسط هزینه سالانه یک خانوار شهری به تفکیک گروه‌های هزینه و به قیمت‌های جاری نشان می‌دهد گروه‌های حمل و نقل، تحصیل و ارتباطات به ترتیب 40، 23/7 و 22/7 درصد رشد داشته‌اند، یعنی میانگین تورم به تنهایی نمی‌تواند نشان‌دهنده وضع معیشت مردم باشد  ضمن اینکه طبق گزارش بانک مرکزی حداقل دستمزد واقعی در سال 93 (آخرین سالی که بانک مرکزی جزئیات آن را منتشر کرده) 8/2 درصد رشد بود اما متوسط شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی در همین سال 15/6 درصد افزایش پیدا کرد، یعنی شاخص قیمت‌ها رشد نزدیک به 2 برابر حداقل دستمزدهای واقعی داشته است.