انس‌بن مالک می‌گوید: یکی از کنیزان امام‌حسن(ع) شاخه گلی را به امام حسن(ع) هدیه داد. امام حسن(ع) آن شاخه را گرفت و به او فرمود: تو را در راه خدا آزاد ساختم.
من به آن حضرت عرض کردم: به راستی به خاطر هدیه یک گل ناچیز، او را آزاد کردی؟ حضرت فرمود: خداوند ما را در قرآن چنین ادب کرده است. آنجا که می‌فرماید: «و اذا حییتم بتحیه فحیوا باحسن منها اوردوها» (نساء- 86) هنگامی که کسی به شما تحیت گوید، پاسخ او را به طور بهتر یا همان‌گونه بدهید. من می‌خواستم پاسخ بهتر که همان آزاد نمودن او است را بدهم.(1)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- بحارالانوار، ج43، ص343