در کنار عذرخواهی مدیران ارشد دولتی و وزرا در ماجرای حقوق‌های نجومی و دستور پیگیری ماجرا، برخی مدیران دولتی و یا حامیان سیاسی و رسانه‌ای آنها ظرف دو سه ماه اخیر با ادبیات گوناگون سعی کردند مدیران نجومی دارای حقوق‌های نامشروع و ناعادلانه را «سرمایه و امانتدار کشور» که دارای نبوغ‌ها و خلاقیت‌های بالا هستند معرفی کنند و آنها را به نحوی به مدیریت بازگردانند یا در پست‌های مهم به کار گیرند.
به اعتبار همین تحرکات رهبر معظم انقلاب نکاتی را در دیدار اخیر دولتمردان متذکر شدند که برخی قسمت‌های آن جدیداً منتشر شده است:
«آخرین مسئله هم همین مسئله حقوقهای نجومی است که اتفاقاً در صحبت آقای دکتر روحانی هم آخرین مسئله بود. من خواهش می‌کنم از این قضیه آسان عبور نکنید. بله، دامن زدن به این قضیه به آن معنا- که به قول ایشان مدام بازخوانی کردن و آمار دادن که فلان کس این قدر می‌گیرد، فلان کس ]آن قدر[- شاید کار خیلی مثبتی نیست؛ اما از آن طرف، اقدامی که شما در مقابل می‌کنید، خیلی مهم است؛ یعنی به مردم بگویید که چه کار کردید. در این قضیه مردم اعتمادشان ضربه خورده. ببینید، مردم خیلی از این ارقام بزرگ و مانند اینها را هضم نمی‌کنند؛ اما حقوق شصت میلیون تومان و پنجاه میلیون تومان و چهل میلیون تومان را خوب هضم می‌کنند؛ یعنی کسی که در ماه یک میلیون یا یک میلیون و دویست یا یک میلیون و پانصد درآمد دارد، خوب می‌فهمد که پنجاه میلیون یعنی چه؛ در کشور کم نیستند کسانی که حقوق‌هایشان این است. این اعتماد مردم را- که بدرستی آقای روحانی گفتند که مایه اصلی ما، اعتماد مردم و امید مردم است- بااین کارها نباید ضایع کرد. شما این همه زحمت بکشید، کار کنید، تلاش کنید، بعد ناگهان مثلاً فرض کنید یک نفری با یک کار حقوق غیر عادلانه ]همه را ضایع کند[. آیا فاصله بین پنجاه میلیون و یک میلیون غیرعادلانه نیست؟
شما امروز در دستگاه دولتی‌تان کسی که از شما یک میلیون، یک میلیون و دویست، یک میلیون و پانصد، دو میلیون حقوق بگیرد ندارید؟ فراوان. خب، آن وقت یک نفر هم سی میلیون می‌گیرد، چهل میلیون می‌گیرد! این غیرعادلانه نیست؟ با مردم همدردی کنید که مردم احساس کنند که همان رنجی را که او می‌برد شما هم می‌برید و نشان بدهید که عزم راسخ دارید که با این قضیه برخورد کنید و جلویش را بگیرید و اجازه ندهید؛ این را نشان بدهید به مردم. به هر حال این نکته ]مهمی[ است. به نظر من برای متخلف اصلاً نباید عذر تراشید؛ برخورد هم بایستی قاطع باشد؛ مخصوص قوه مجریه هم نیست. در همه قوا و در همه سازمانها، همین معنا ساری و جاری است؛ همه بایستی این را رعایت بکنند. خب، قوه مجریه جلوی چشم است و حالا مثلاً بیشتر از دیگران گسترده است. در برخورد هم فقط قوه مجریه نیست که باید برخورد کند، قوه قضائیه هم در جای خود- آنجایی که جای ورود قوه قضائیه است- بایستی برخورد کند».