روزنامه آرمان درباره «وضعیت اقتصادی و سخنان تلویزیونی رئيس‌جمهور نوشت: سخنان رئیس‌جمهور در گفت‌وگوی تلویزیونی با مردم در جهت انتظارات جامعه ارائه نشد. انتظارات بر این بود که مشکلات و معضلات اقتصادی، اجتماعی سیاسی، رفاهی مطرح شود و دستاورد نسبی در این حوزه‌ها به اطلاع عموم مردم برسد و به طور آشکار و شفاف و آن‌چنان که از دولت تدبیر و امید انتظار می‌رود بیان شود اما مثل اینکه آقای روحانی از ابتدای مصاحبه با اشاره به موفقیت‌های دولت در حوزه‌های مختلف قصد داشتند عملکرد دولت را طی سه سال گذشته عملکرد شفاف و قابل دفاعی ترسیم کنند. مباحث مطروحه توسط ایشان بیشتر موفقیت برجام را به عنوان یک برگ زرین توفیق دیپلماتیک در تاریخ کشور در برمی‌گرفت که بر اساس آن آثار اقتصادی قابل توجهی بر اقتصاد حاکم شد.
آرمان می‌افزاید: به واسطه رکود اقتصادی ممتد در بخش واقعی اقتصاد از میزان واردات کالاهای واسطه‌ای، مواد اولیه و ماشین‌آلات که فی‌الواقع گرانیگاه تولیدات صنعتی داخلی هستند کاسته شده و لذا از صادرات عقب مانده‌ایم. این در حالی است که اگر همچنان پیش برویم این معادله قطعا به هم خواهد خورد، زیرا صادرات متکی بر تولیدات داخلی است. در زمان سقوط تولیدات داخلی به تدریج صادرات نیز کاهش می‌یابد و همان‌تراز تجاری منفی را که سال‌هاست با آن روبه‌رو بوده‌ایم مستقر خواهد کرد. یکی دیگر از نقاط قوتی که به عنوان پیروزی دولت یازدهم در راستای وعده‌های انتخاباتی مورد استناد قرار  گرفت، کاهش تورم بود که البته بیشتر بر روی تورم نقطه به نقطه تاکید شده که چندان شاخص معتبری در ارزیابی موسسات اعتبارسنجی بین‌المللی محسوب نمی‌شود. علی‌ایحال بخشی از کاهش تورم معطوف به تعمیق بیشتر رکود اقتصادی بوده است.
این روزنامه با اشاره به ادعای کاهش تورم به زیر 10 درصد می‌نویسد: قدرت خرید جامعه هر روز کاهش یافته و مردم فقیرتر شده‌اند. رشد قیمت‌ها از سال 92 تاکنون اگر متوسط تورم را حتی 15 درصد بگیریم حدود 45 درصد از قدرت خرید مردم را کاسته است. واقعیت این است که مردم پول ندارند زیرا هزاران میلیارد تومان به سبب اختلاس، قاچاق و فیش‌های نجومی و پاداش‌های خود خواسته مدیران دولتی و وابسته به رانت‌های مختلف و سایر جرایم فساد اقتصادی از گردش پولی بدنه اقتصاد خارج شده و اسباب تعمیق فاصله غنی و فقیر را فراهم کرده که ادامه آن به یک فاجعه خواهد انجامید. آقای روحانی فرمودند چند هزار نفری هستند که از این خان نعمت فیش‌های حقوقی نجومی برخوردار بودند البته لابد چند صدنفری هم بوده‌اند که اختلاس‌های هزاران میلیارد تومانی را مرتکب شده‌اند و چند صدنفری هم هستند که مافیای قاچاق را تشکیل داده‌اند. البته اگر کمیت استفاده‌کنندگان از رانت‌ها را در مقایسه با جمعیت 85 میلیونی کشور مقایسه کنیم بسیار ناچیز هستند اما آنچه از بیت‌المال به باد رفته سهم بزرگی از نقدینگی یک تریلیون تومانی کشور یعنی حدود پانصد هزار میلیارد تومان است.