تو آخرین ستاره محضی
مهدی رحیمی
شب‌های بی‌ستاره تو را درک می‌کند
تا آخرین اشاره تو را درک می‌کند
هی فال می‌زنم که بیایی ولی چه سود؟
کی ذهن استخاره تو را درک می‌کند؟
فریاد؟ انتظار؟ تغزل؟ کدام راه،
از راه‌های چاره تو را درک می‌کند؟
من مانده‌ام که بعد هزاران هزار سال
آیا زمین دوباره تو را درک می‌کند؟
تو آخرین ستاره محضی از این جهت
شب‌های بی‌ستاره تو را درک می‌کند