اخبار ویژه
حامیان «اصل نظام نشانه است» ضد انقلابند نه فرزند نظام
روزنامههای زنجیرهای حامی فتنه سبز، سخنان آقای هاشمی را تبدیل به تیتر و عکس اول روز پنجشنبه خود کردند.
آرمان و اعتماد از قول هاشمی تیتر زدهاند «فرزندان انقلاب به جان هم افتادهاند.»
هاشمی میگوید: متأسفانه جبههبندی بدی در کشور پیدا شده و گروههایی که هر کدام فرزندان انقلاب هستند به جان هم افتادهاند اما حقانیت انقلاب به گونهای است که با حمایتهای مردمی به راه خود ادامه میدهد.
هاشمی در جلسه مسئولان دانشگاه آزاد در کرمان همچنین گفته است با دولت یازدهم مسئولیت اجرایی کشور به مسیر اصلی انقلاب بازگشت.
درباره این فضاسازی اولا معلوم نیست روزنامههای حامی فتنه و آشوب سال 88، عقبهدار «فرزندان انقلاب» شدهاند مگر اینکه تصور کنیم قصد دارند غیر انقلابیها و ضدانقلابیها را فرزندان انقلاب جا بزنند.
ثانیا آقای هاشمی در فتنه نیابتی (آمریکایی-صهیونیستی) 1388 علنا کنار جماعتی برانداز ایستاد و از آنان حمایت کرد که با صراحت روی جمهوری اسلامی خط کشیدند و شعار «انتخابات بهانه است اصل نظام نشانه است» دارند. هاشمی هنوز هم از این طیف ضدانقلاب تبری نجسته است.
آن روز فرزندان انقلاب در مقابل نااهلها و افراطیون مدعی اصلاحطلبی و نفاق جدید سینه سپر کردند و از انقلاب پاسداری نمودند. آقای هاشمی درست میگویند که انقلاب با حمایتهای مردمی به راه خود ادامه میدهد. همین مردم بودند که روز 9 دی 88 در آن قیام الهی و حماسه شکوهمند با نام بردن از سران فتنه شعار «لعن علی عدوک یا حسین(ع)» سر میدادند و با آن اقدام به موقع، جریان برانداز و ضدانقلاب را ناکام گذاشتند.
یادآور میشود جریان نفاق جدید بعد از هزیمت در فتنه، گرای تشدید تحریمهای جدید علیه ملت ایران را به آمریکا و غرب دادند و در راستای انقلابزدایی، کوشیدند ضمن بزک شیطان بزرگ، از او قیافه فرشته نجات ترسیم کنند. روشنگری ماهیت این دستیاران شیطان بزرگ هم عین انقلابیگری و پاسداری از انقلاب است.
توقعزدایی از برجام یا شروع فاز دوم عملیات نفوذ؟!
تحرکات برخی مدیران ارشد دولتی و رسانههای حامی آنها برای توقعزدایی از برجام شدت گرفته است.
در سالگرد اعلام توافق برجام در وین، طیف مذکور- از رئیسجمهور گرفته تا آقایان عراقچی و بعیدینژاد در وزارت خارجه- با ادبیات مشابه تلاش کردند از برجام توقعزدایی اقتصادی کنند؛ چنانکه بعیدینژاد با صراحت گفت «به برجام نگاه اقتصادی نداشته باشید چرا که تفاهم اقتصادی نیست.» این رویکرد تقلیلگرایانه در حالی است که طیف یاد شده 3-4 سال پیش برعکس حالا، به انتظارات موهوم درباره مذاکره و توافق با آمریکا در حد معجزه اقتصادی و رونق اشتغال و تولید و حتی بهبود وضعیت آب خوردن و هوا و ریزگردها و... دامن میزدند و نظام را به لحاظ روانی برای توافق سریعتر به هر قیمت و اجرای توافق به هر قیمت که شده- ولو نامتوازن و ناهمزمان- تحت فشار قرار داده بودند. برخی از محافل رسانهای و سیاسی بیانصاف و بیصداقت چند سال پیش چنین القا میکردند که گرههای اقتصادی به خاطر درگیری با آمریکاست و توافق با شیطان بزرگ هم امکانپذیر و هم معجزهآساست اما نظام به خاطر ماجراجویی نمیخواهد اختلاف را برطرف کند. این در حالی است که پس از برجام معلوم شد آمریکا در نهایت خباثت و بدعهدی است و تحریمها را یا اصلا لغو نمیکند و یا در صورت تظاهر به لغو، برجام را دور زده و مجددا آنها را تجدید میکند و حتی طرفهای همکاری با ایران را تهدید به مجازات مینماید.
در این میان باید از جریان انتظارآفرین دیروز که امروز برای توقعزدایی بسیج شدهاند پرسید اگر قرار بوده تحریمهای اصلی لغو نشود و توقع دستاورد اقتصادی از برجام نداشتهایم، پس چرا انبوهی از امتیازات هستهای را به غرب دادیم؟ آیا ملت ما بدهکار آمریکا و غرب بودند و طیف ترویجکننده خوشخیالی خواستند ملت ما مدیون غرب نمانند؟!
یادآور میشود رهبر فرزانه انقلاب 14 خرداد 1392 ضمن سخنانی در حرم مطهر امام خمینی(ره) در سخنانی که نوعی پیشبینی امروز بود، خطاب به نامزدهای انتخابات فرمودند: «نامزدهای محترم در این برنامههای عمومی، خب زبان به نقد و انتقاد باز میکنند؛ این حق آنها است؛ میتوانند از هر چیزی که مورد انتقاد آنها است، انتقاد کنند؛ منتها توجه کنند که انتقاد باید به معنی عزم و نیت برای پیمودن آینده پرتلاش و افتخارآمیز باشد، نه به معنای سیاهنمایی و منفیبافی و بیانصافی؛ به این نکته توجه کنند... نامزدها هم وعدههای نشدنی ندهند. من به نامزدهای گوناگون عرض میکنم جوری حرف بزنید که اگر در خرداد سال آینده نوار امروز شما را جلوی خودتان گذاشتند یا پخش کردند، شرمنده نشوید؛ جوری وعده بدهید که اگر چنانچه آن وعده را بعدا به رخ شما کشیدند، مجبور نباشید تقصیر را گردن این و آن بگذارید که نگذاشتند، نشد. کاری را که میتوانید انجام دهید، وعده بدهید... آن کسانی که امروز با مردم حرف میزنند، آنچه که توانایی انجام آن را دارند و مردم به آن احتیاج دارند، آن را با مردم در میان بگذارند؛ قول بدهند با عقل و درایت عمل خواهند کرد؛ اگر برنامهای در هر موردی از مسائل دارند، آن برنامه را برای مردم ارائه کنند؛ قول بدهند که با پشتکار و ثبات قدم در این میدان پیش خواهند رفت؛ قول بدهند که از همه ظرفیتهای قانون اساسی برای اجرای وظیفه بزرگ خودشان استفاده خواهند کرد؛ قول بدهند که به مدیریت اوضاع کشور خواهند پرداخت؛ قول بدهند که به مسئله اقتصاد- که امروز میدان چالش تحمیلی بر ملت ایران از سوی بیگانگان است- به خوبی خواهند پرداخت؛ قول بدهند حاشیهسازی نمیکنند؛ قول بدهند دست کسان و اطرافیان خود را باز نخواهند گذاشت؛ قول بدهند که به منافع بیگانگان، به بهانههای گوناگون، بیش از منافع ملت ایران اهمیت نخواهند داد. بعضی با این تحلیل غلط که به دشمنان امتیاز بدهیم تا عصبانیت آنها را نسبت به خودمان کم کنیم، عملا منافع آنها را بر منافع ملت ترجیح میدهند؛ این اشتباه است. عصبانیت آنها ناشی از این است که شما هستید، ناشی از این است که جمهوری اسلامی هست، ناشی از این است که امام در اذهان مردم و در برنامههای این کشور زنده است. عصبانیت دشمن را باید با اقتدار ملی علاج و جبران کرد.
آنچه اکنون مهم به نظر میرسد طرح یک سوال راهبردی است و آن اینکه انگیزه جریان توقعزدایی از برجام، صرفا نگرانی برای انتخابات 96 است یا بخش دیگری از توقعزدایان درصددند فاز جدیدی از پروژه القای ناچاری ملت ایران و ضرورت دخیل بستن به کدخدا با برجامهای جدید (در حوزه مقاومت و موشکها و...) را به مثابه ادامه عملیات نفوذ کلید بزنند؟
ناسازگاری طبیعت دولت با انتشار فیشهای مدیران متخلف
تغییر موضع وزیر اطلاعات درباره نقش رسانهها در برخورد با فیشهای نجومی، از تشدید فشار حامیان حقوقهای نجومی حکایت میکند.
به گزارش رجانیوز شفافیت اطلاعات همواره به عنوان یکی از اصلیترین بسترها برای مبارزه با فسادهای اقتصادی مطرح بوده است. دولت یازدهم نیز در طی عمر سه ساله خود همواره این مسئله را به عنوان یکی از اصلیترین الزامات برای رشد اقتصادی معرفی کرده بود. با این حال از زمان انتشار فیشهای نجومی به طور واضحی مشخص شده که دولت به چه اندازه به این شعار اعتقاد داشته است.
در شرایطی که هنوز تب فیش حقوقهای نجومی سرد نشده، واکنشهای متفاوتی از میان دولت مردان دولت یازدهم در رسانهها منتشر شده است. واکنشهایی که عمدتاً با دو رویکرد همراه بود. رویکرد نخست تلاش داشت تا اساساً مطرح شدن فساد در نظام پرداخت حقوق را منکر شود و اخبار منتشر شده در رسانهها را با هدف تضعیف دولت یازدهم توسط جریان منتقد دولت معرفی نماید. از سوی دیگر بخش دیگری از بدنه دولت تدبیر، تلاش برای عادی جلوه دادن حقوقهای نجومی را به عنوان نحوه مواجهه با این مسئله انتخاب کردند.
با این وجود تنها کسی که در بدنه دولت یازدهم از شفاف شدن فساد در بدنه دولت استقبال کرد، وزیر اطلاعات حجتالاسلام محمود علوی بود. موضعی که نتوانست یک ماه هم دوام پیدا نماید و با افزایش فشارها، علوی نیز مجبور شد از حرف خود عقبنشینی کند و فعالیتهای رسانهها در زمینه شفافسازی فسادهای اقتصادی را «جار و جنجال» بخواند و مدعی شود که رسانهای شدن فسادها میتواند مانعی برای برخورد با فساد باشد.
در همین راستا 1 تیر 95 سید محمود علوی در حاشیه جلسه غیرعلنی امروز مجلس و در جمع خبرنگاران با تشکر از کسانی که فیشهای حقوقی نجومی را افشا و دست دولت را برای برخورد باز کردهاند گفته بود: «ما تشکر کردیم از کسانی که این حقوقهای کلان را افشا کردند و باعث شدند که دست دولت در این مسئله باز شود و به آن بپردازد، چرا که اگر دولت به این مسائل میپرداخت، میگفتند دولت به حسابهای شخصی و امور شخصی افراد سرک کشیده است. الحمدلله با این مسئله که عنوان شد، دست دولت باز شد که با این مسئله برخورد کند؛ ریاست محترم جمهوری هم به معاون اول دستور قاطع داد، جلساتی تاکنون تشکیل شده و به یاری خداوند با این مسئله به صورت جدی برخورد میکنیم».
با این حال تنها صدای درست از درون دولت یازدهم، چندان به مذاق سایر تصمیمگیران اعتدال خوش نیامد و با افزایش فشارها، وزیر اطلاعات مجبور شد از موضع خود عقبنشینی کند و فعالیت رسانهها در این باره را جار و جنجال معرفی کند!
علوی که گفته بود که رسانهای شدن فیشهای حقوقی دست دولت را برای برخورد با مفسدان و متخلفان اقتصادی باز کرده است، در موضعی متفاوت رسانهای کردن فسادها را مانعی برای برخورد معرفی کرد. وی در این باره گفت: «مبارزه با فساد نیازی به جار و جنجال و رسانهای کردن ندارد و حتی گاهی رسانهای کردن فساد، خود اشکال دارد.»
مواضع تعدادی از وزیران و مسئولین دولتی طی یک ماه گذشته نشان میدهد گویا آنها بیش از آنکه از «بروز تخلف در دولت» ناراحت باشند از «افشای تخلف» ناخرسندند. اخیراً وزیر صنعت، حقوقهای نجومی را متعارف خواند و گفت دلیلی برای سر و صدا وجود ندارد.
خبرگزاری فرانسه: آمریکا نگذاشت چیزی از برجام عاید ایران شود
«یک سال پس از توافق اتمی تحول مهمی در اقتصاد ایران روی نداده است».
خبرگزاری فرانسه با انتشار این تحلیل نوشت: یک سال پیش در چنین روزهایی شش دولت غربی و ایران بر سر فعالیتهای اتمی این کشور به توافق رسیدند. شور و شوقی که یک سال پیش در نتیجه این توافق در ایران به وجود آمد اکنون جای خود را به تردید داده است.
پس از توافق اتمی هیئتهای مختلف اقتصادی به این کشور سفر کردند، اما، حاصل این سفرها و رفت و آمدها در اقتصاد ایران بسیار ناچیز بوده است.
این خبرگزاری میافزاید: اگرچه ایران توانسته در این فاصله صادرات نفت خود را افزایش دهد، اما، افزایش صادرات نفت با افت شدید بهای آن در بازار جهانی توأم بوده و تفاهمنامههای اقتصادی که دولت ایران به ویژه برای خرید هواپیما امضا کرده همچنان بیسرانجام ماندهاند.
سناتورهای آمریکایی شرکت «بوئینگ» را از فروش هواپیماهای مسافربری به ایران منع کردهاند و این شرکت نیز تلویحاً گفته است که به همین دلیل با فروش هواپیماهای «ایرباس» به ایران موافقت نخواهد کرد. در واقع، بدون موافقت دولت آمریکا نه «بوئینگ» و نه «ایرباس» نخواهند توانست هواپیمای مسافربری به ایران بفروشند.
خبرگزاری فرانسه نوشت: به موجب تحریمهای آمریکا هر گونه معامله به دلار با دولت ایران همچنان ممنوع است و بانکها و شرکتهای بینالمللی نمیتوانند با آن دسته از اشخاص حقیقی و حقوقی ایرانی همکاری کنند که از سوی دولت آمریکا به پشتیبانی از تروریسم و نقض حقوق بشر متهم هستند. به همین علت غالب نمایندگیهای شرکتهای اروپایی اعلام میکنند که معامله با شرکتهای ایرانی همچنان مشکل و پیچیده است. همین منابع میافزایند استمرار این مشکلات دربرگیرنده خطر بازگشت به وضعیت پیش از توافق اتمی است.
در ادامه این گزارش آمده است: روحانی امیدوار بود پس از توافق اتمی سالانه بین 30 تا 50 میلیارد دلار سرمایه خارجی وارد ایران شود. با این حال، لغو تحریمهای بینالمللی تاکنون بینتیجه مانده است، به طوری که تحولی در وضعیت رکودزده بنگاههای اقتصادی اعم از کوچک و متوسط و بزرگ روی نداده است.
اگرچه رئیس جمهوری ایران میگوید نرخ تورم را از 40 درصد به 10 درصد رسانده، اما، به باور عمومی کاهشی اگر در این زمینه صورت گرفته باشد، بیشتر نتیجه تشدید رکود اقتصادی است.
پولیتیکو: مقامات آمریکا عادت کردهاند تحریم ایران لغو نخواهد شد
نشریه آمریکایی «پولیتیکو» با اشاره به اینکه روسای جمهوری آمریکا به وضع تحریم علیه ایران عادت کردهاند تاکیدکرد این کشور از تحریم ایران دست برنخواهد داشت چرا که هزینههای این کار برای واشنگتن به مراتب کمتر از اقدام نظامی علیه تهران است.
«بنجامین ارسکس» «پولیتیکو» وضع تحریمهای اقتصادی از سوی ایالات متحده و متحدانش را علیه کشورهایی که آنها را «سرکش» میدانند یک «عادت» و ابزار «رایج» در سیاست خارجی آنها توصیف کرد و در این باره عمدتا به تحریمهای ضد ایرانی اشاره کرد.
وی همچنین در این خصوص تحریمهایی را یادآور شد که آمریکا علیه کره شمالی وضع کرده است و واشنگتن و اتحادیه اروپا طی دو سال اخیر بر سر بحران اوکراین علیه روسیه اعمال کردهاند.
وی افزود: «اکنون تحریمها در اقتصاد جهانی جایگاه تثبیت شدهای پیدا کردهاند و در واقع سیاستگذاران واشنگتن و بروکسل به این کار عادت کردهاند. روسای جمهوری آمریکا به تحریم ایران عادت کردهاند و «هیلاری کلینتون» نامزد احتمالی نهایی دمکراتها به ابزار تحریم خیلی علاقه دارد و از سیاست «چماق و هویج» علیه این کشور استقبال میکند همانطور که از کاربرد این سیاست در مقابل کرهشمالی استقبال میکند.
پولیتیکو تصریح کرد که در این خصوص نمیتوان درباره سیاست احتمالی «دونالد ترامپ» نامزد احتمالی نهایی جمهوریخواهان در خصوص تحریمها به ویژه در مورد روسیه اظهارنظر کرد اما در این میان یک امر مسلم است و آن این است که سیاستگذاران کاخ سفید از ابزار تحریم علیه ایران دست برنخواهند داشت.
پولیتیکو افزود: در واقع، اعمال فشار اقتصادی ابزار بسیار مطلوبی برای آنهاست چرا که گرچه هزینههای گزافی برای آنها و متحدان اقتصادی و سیاسی آنها در نظام پولی و مالی جهان و همچنین نظام بینالملل به همراه دارد اما هزینه این اقدام اقتصادی از هر لحاظ در مقایسه با اقدام نظامی و توسل به زور علیه ایران کمتر است.