محمدرضاعارف در انتخابات سال 92 نامزد بود اما 3 روز مانده به روز رأی‌گیری با فشار اصلاح‌طلبان، مجبور به انصراف شد. او در حالی با دلخوری اعلام انصراف کرد که حاضر نشد از روحانی اعلام حمایت کند. وی هر چند در انتخابات هفت اسفند 94 به مجلس راه یافت اما در رقابت با لاریجانی برای ریاست مجلس ناکام ماند. این در حالی است که پزشکیان و مطهری برخلاف عارف توانستند به عنوان نائبان رئیس انتخاب شوند.
عارف در چنین وضعیتی در مواجهه با خبرنگاران و درباره برخی سخنان کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری آینده مطرح کنند می‌گوید: «فعلاً نظری در این رابطه ندارم و اجازه بدهید وارد این بحث نشویم زیرا مهم‌ترین بحث فعال بودن در مجلس و فعال شدن کمیسیون‌هاست و پرداختن به مطالبات مردم است.»
عارف در پاسخ به این سؤال که اگر اصلاح‌طلبان این تقاضای کاندیداتوری را داشته باشند آیا او می‌پذیرد یا ترجیح می‌دهد دوره 4 ساله نمایندگی‌اش را به پایان ببرد گفت: «من فقط می‌توانم بگویم که در حال حاضر اولویت اصلی‌ام مجلس و امور نمایندگی است.»
برخی اصلاح‌طلبان مانند زیباکلام چندی پیش اعلام کردند اگر روحانی در سال 96 نامزد نشود و فرد دیگری جایگزین او شود، عاقلانه‌تر است. ریزش آرای روحانی و عملی نشدن وعده‌های اقتصادی دغدغه این طیف است. با این حال طیفی از اصلاح‌طلبان عارف را قابل اعتماد نمی‌دانند و او را اصلاح‌طلب قلابی و بدلی توصیف کرده‌اند.