سلمان می‌فرماید: از شش چیز در شگفتم. سه چیز آن مرا می‌خنداند و سه چیز دیگر مرا به گریه‌ام می‌اندازد. آن سه چیز که مرا به گریه می‌اندازد: جدایی از دوستان محمد(ص)، هراس و وحشت قیامت و ایستادن در پیشگاه خدای عزوجل است. و اما آن سه چیزی که مرا به خنده وا می‌دارد: یکی کسی است که در پی دنیا است، حال آنکه مرگ در پی او است. دیگری کسی است که در غفلت به سر می‌برد، حال آنکه از او غافل نیستند، یعنی خداوند ناظر اعمال او است، و سومی کسی است که دهانش به خنده باز می‌شود، در صورتی که نمی‌داند، آیا خداوند از او خشنود است یا ناخشنود.(1)
_____________________
1- میزان الحکمه، ج 9، ح 15169