مسعود بهرامی‌زاده
آدم که باشید و در این روزگار پر فراز و نشیب هم نفس بکشید کم پیش نمی‌آید موقعیت‌هایی که بسیار تعجب برانگیز باشد و آدمی جا بخورد، مثلا در همین ایام ماه مبارک رمضان که سرچشمه خیرات  و مبرّات است، ممکن است در صف طولانی نانوایی مخصوصا ازنوع صف‌های دم افطار باشید و در حالی‌که نفس‌ها به شماره افتاده است برای رسیدن به نوبت شما ناگهان  بزرگواری بیاید و از روی مناعت طبع و فراخی حال خودش را در ابتدای صف جا کند و با استفاده از دیپلماسی لبخند و با فرض اینکه بقیه مردم در صف خدایی ناکرده کم دقت و یا...!!! هستند نانی بگیرد و برود سر سفره  اهل خانه بگذارد و فیض هم ببرد که ما  چنان کردیم و چنان و زرنگیم و مو لای درز کارمان نمی‌رود و ادعا می‌کند که این نان گرفتن ما بدون نوبت کمتر از «برجام» نبود و من آنم که رستم بوَد پهلوان و...، البته  یکی از کارهایی که در این مواقع و اوقات پرفشار سایر افراد ناکام باقی مانده در صف می‌توانند انجام دهند به توصیه روانشناسان و تاییدکارشناسان خبره محیط زیست! و صد البته ما هم پیشنهاد می‌کنیم این است که «از عمق وجود شدیداً ابراز تاسف کنند آن هم با استفاده از همان دیپلماسی لبخند و خم به ابرو نیاورند که مبادا دشمن شاد شوند!».
یا مثال دیگر از این قبیل اینکه پیش می‌آید که در گرمای تابستان آن هم خدایی ناکرده در شهری مثل اهواز یا خوزستان یا برخی شهرهای دیگر جنوب غرب کشور عزیزمان باشیم و از قضای روزگار در این دمای ۵۰ درجه‌ای که راه رفتن صاف و ساده آن هم با زبان روزه خودش از مشاغل سخت و زیان آور به حساب می‌آید گرد و غبار هم همه جا فراگیر شود و دیگر مجالی برای تنفس کردن هم نماند. فوقع ما وقع. در این میان ما هم که نوع ساده‌ای از بشریت هستیم و نه از مسئولین و خادمین و مبتکرین محیط زیست و از دور شاهد و ناظر این وقایع اتفاقیه و بحران لایتناهی هستیم و میزبان گرد و غبار‌های کشور‌های دوست و همسایه و جان جانی، فقط می‌توانیم در راستای همان نوع خاص دیپلماسی علی رغم میل باطنی و ظاهری لبخندی بزنیم و ابراز تاسف کنیم و مانند برخی از عزیزان دل که در مسندی از مسندهای زیست محیطی کشوری به شدت مشغول خدمت هستند امیدوار باشیم و امیدواری بدهیم که این مشکل برای ۳۰ سال آینده به ضرس قاطع  با ابراز تاسف کردن برای مردم بوسیله افرادی «مبتکر» آن هم بر وزن «افتعال!» با گفتن اینکه «فقط برای مردم متاسفم» حل خواهد شد ان‌شاءالله،  البته به شرطی که خدام بزرگ زیست محیطی یا زیست مساحتی کشور در زمان آلودگی‌ها و تنگی نفس‌های شهرهای آلوده در جزایر خوش آب و هوا با تنوع زیستی بالا به دنبال پیدا کردن پرتقال فروش نگردند.