مصطفی محدثی خراسانی
«شاعران سرمایه کشورند»، تازه ترین تعبیر و توصیف شعر وشاعران از زبان مقام معظم رهبری است که در دیدار امسال شاعران با ایشان بیان داشتند و به تعابیر بلند دیگری چون: «شعر هنرملی است» و «شعر ثروت ملی است» که سال‌های پیش از ایشان شنیده بودیم افزودند.
نشست سالانه شاعران با مقام معظم رهبری در نیمه ماه رمضان، اگرچه به تعبیر خود ایشان مراسمی نمادین است برای توجه دادن ذهن جامعه و نظام فرهنگی به اهمیت تاریخی شعر در فرهنگ‌سازی و انتقال مواریث فرهنگی و نیز امتداد این نقش‌آفرینی در دوران انقلاب اسلامی و در آینده‌ای که پیش روی ماست، اما این دیدار و امواج و تبعات مثبت آن، از شور و حال و موج برانگیزاننده‌ای که در فضای ادبی کشور در طول سال ایجاد می‌کند گرفته تا رهنمودهای راهبردی معظم‌له و مهر و محبت و روشنی و خرد و بینش و دانشی که برخود جلسه حاکم است و... همه اینها موجب شده که این دیدار تبدیل خاستگاه حرکتی استراتژیک در شعر انقلاب باشد و بار بسیاری از کم‌کاری‌ها و غفلت‌های نظام فرهنگی در حوزه شعر را به دوش کشد.
نظام فرهنگی ما علیرغم تمامی نقد و نظرهایی که در بیش از یک دهه ازسوی جامعه ادبی و فعالان و دلسوزان حوزه شعر، در رابطه با کم‌کاری و بی‌برنامگی آن شده است، کماکان، هیچ برنامه کلان و راهبردی در رابطه با شعر ندارد و اصلا در این نظام جایگاهی برای این هنر و ثروت ملی و خالقان آن که در تعبیر زیبای مقام معظم رهبری «سرمایه کشورند» پیش‌بینی نشده است. در بیانات سال‌های پیش مقام معظم رهبری بارها به کنایت اشاراتی به این کم‌کاری‌ها شده است اما امسال اشارات مستقیم و صریح ایشان حجت را تمام کرد و جایی برای عذر و طفره باقی نگذاشت.
ایشان به صراحت رو به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی کردند و درحضور رئیس حوزه هنری کشور گفتند از اجاق اینها برای شعر آبی گرم نمی‌شود و از آنها خواستند، به جای کارهای پراکنده‌ای که می‌کنند، توانشان را صرف حمایت از مجموعه‌هایی کنند که در کشور به صورت هدفمند و موثر وارد کار شده‌اند و پرونده خوبی هم در این سال‌ها داشته‌اند و به صراحت و اشاره از دو نهاد فعال و تاثیر‌گذار یعنی «موسسه شهرستان ادب» و «سازمان فرهنگی رسانه‌ای اوج» نام بردند و حتی از آنها خواستند از موازی‌کاری با این نهادها نیز دست بردارند.
کارنامه درخشان و تاثیرگذار و حرکت اساسی این دو نهاد در چهار پنج سال اخیر در حوزه شعر از آموزش و جهت‌دهی گرفته تا ایجاد شور و انگیزه در نسل جوان و ترمیم پیوند میان نسل‌ها موجب شده امید و گرما به جامعه ادبی انقلاب اسلامی بازگردد.
به نظر می‌رسد وقتی رهبری تا این حد وارد جزییات می‌شوند و دقیق‌ترین آدرس‌ها را می‌دهند، کار به نقطه حساسی رسیده و دیگر اشاره‌های غیرمستقیم کارساز نبوده و لازم دیده‌اند دست از تعارفات معمول بردارند.
پس نظام فرهنگی نیز چه در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و چه حوزه هنری باید به خویش بیاید و پس از این همه آزمون و خطا در حوزه شعراکنون که راه با دقت نشان داده شده است، به آن عمل کنند و با همراهی بیشتر به گسترش و عمق بخشی به فعالیت‌های این دو مرکزی که به صراحت در کلام رهبری به آنها اشاره شده است، کمک کنند.