پس از گذراندن تحصیلات کلاسیک، او که از همان دوران کودکی اظهار می‌کرد تولدش برای سرگرمی دنیای فانی نیست، تصمیم گرفت پای به عرصه مقدس حوزه بگذارد و در زلال چشمه‌‌سار علوم ناب اهل‌بیت(ع) گوهر وجود خویش را شست‌وشو دهد. در مدرسه علمیه شهرستان کرج به تحصیل علوم و معارف اسلامی پرداخت و به این ترتیب اسماعیل سربازی عاشق شد که دل در لقای یوسف فاطمه، مهدی موعود (عج) نهاد. او طلبه‌ای فعال، سخت‌کوش و باتقوا بود، با نماز انسی دیرینه داشت و روزه را دوست می‌داشت. با آغاز جنگ تحمیلی، دل جوان و پاکش را به پای خاکریزهای ایثار و عشق کشید. دنیا برایش قفسی تنگ را می‌مانست و این فرمایش ائمه(ع) که دنیا زندان مؤمن است درباره او صادق بود. اسماعیل این پرستوی مهاجر و سرباز صادق امام‌زمان(عج) در عملیات بدر حضور یافت و به مسلخ عشق رفت تا در منای شهادت، اسماعیل‌گونه «ذبیح‌الله» شود.
او سرانجام در 1363/12/22 در منطقه «شرق دجله» در محراب عشق به نماز خونین شهادت ایستاد، شهادت را چون خلعتی بهشتی در بر کرد و به «رضوان‌الله» رسید.
بخشی از وصیت‌نامه شهید:
بهترین وظیفه شما در این زمان آن است که با اتحاد کار کنید و این انقلاب اسلامی را سالم تحویل صاحبش بدهید. اگر دشمن توهینی به این اسلام عزیز کرد، با تقوای الهی جلوی او را بگیرید و این ایران عزیز را به سر سپردگان آمریکا ندهید.