علاوه بر اين اپراتورهاي رادار ناو هواپيمابر فورستال هم هواپيماي مزبور را به عنوان يك هواپيماي بازرگاني شناسايي كرده بودند و اگر كاپيتان راجرز درخواست مي‌كرد، جت‌هاي جنگنده اف 14 مستقر بر روي ناو فورستال مي‌توانستند به فوريت با شناسايي چشمي هواپيماي ايراني از فاصله نزديك راجرز را از غيرنظامي بودن آن مطمئن كنند. اما راجرز به جاي همه اين كارها تصميم گرفته بود كه با شليك يك موشك كار را يكسره كند.
 در حالي كه به گفته خود مقامات آمريكايي از جمله دريادار يوچين لاروك از مركز اطلاعات دفاعي‌: «ناو وينسنس اصولاً نمي‌بايست براي عمليات به خليج فارس اعزام مي‌شد. ما در حال جنگ با ايران نبوديم و هيچ اعلان جنگي ميان دو كشور وجود نداشت‌. هواپيماي ايراني در يك محدوده هوا فضاي بين‌المللي برفراز آب‌هاي بين‌المللي بود و آمريكا حق نداشت آن را براي هر هواپيماي مشكوك يا غير مشكوك منطقه جنگي اعلام كند؛ زيرا رسماً با ايران در حال جنگ نبود. دليلي هم وجود نداشت كه ايرباس ايراني به پيام‌هاي هشدار ما پاسخ دهد.»
شواهد و مدارك موجود به حد كافي روشن بود. راجرز به عمد و از روي آگاهي يك هواپيماي مسافربري را مورد حمله قرار داده بود. اما آيا او به تنهايي اين تصميم را گرفته بود؟
قطعنامه 616 شوراي امنيت پاسخ اين سؤال را در كمتر از 20 روز بعد از سرنگوني هواپيماي مسافربري داد.
پيش از آن كه قطعنامه صادر شود جرج بوش كه در آن زمان معاون وقت رئيس جمهور آمريكا بود، مشكل اصلي در منطقه خليج فارس را ناديده گرفتن قطعنامه‌هاي شوراي امنيت براي پايان جنگ از سوي ايران عنوان كرد. مطلبي كه بيشتر اعضاي ديگر شورا نيز از آن حمايت كردند. روز سي‌ام ژوئيه 1988 (29/4/1367) شوراي امنيت در قطعنامه‌اي كه متجاوز جنگ در آن تعيين نشده و بطور مشخص مسئله جنگ و سرنگوني هواپيماي ايران به هم مربوط شده بودند، اعلام كرد: «شوراي امنيت‌» با بررسي نامه مورخه 5 ژوئيه 1988 جانشين نماينده دائم جمهوري اسلامي ايران‌، خطاب به رئيس شوراي امنيت و با استماع بيانات جمهوري اسلامي ايران و سخنان نماينده ايالات متحده آمريكا با ابراز تأسف عميق از اين كه يك هواپيماي غير نظامي ايران اير در پرواز برنامه‌ريزي شده بين‌المللي 655، در پرواز بر فراز تنگه هرمز به وسيله موشك شليك شده از ناو جنگي ايالات متحده آمريكا (وينسنس‌) منهدم گرديده است‌، بر ضرورت تبيين حقايق جنايت با بازرسي بي‌طرفانه در منطقه خليج [فارس‌] تأكيد داشته و اظهارات خود را به شرح زير اعلام مي‌نمايد: 1- تأسف عميق خود را از ساقط كردن هواپيماي غيرنظامي ايران‌... و تسليت عميق خود... ابراز مي‌دارد 2- همدردي صميمانه خود را به قربانيان ... اعلام مي‌دارد. 3- ... 4- ... 5- لزوم اجراي فوري و كامل قطعنامه 598 شوراي امنيت‌، شورا را به عنوان تنها مبناي حل جامع‌، عادلانه‌، شرافتمندانه و پايدار، منازعه ميان ايران و عراق ابراز و پشتيباني خود را از دبير كل براي اجراي اين قطعنامه اعلام و خود را ملزم به همكاري با دبير كل براي تسريع در اجراي طرح اجرايي او مي‌نمايد.»
جنگ ايران و عراق در سال 1367 به پايان رسيد، ايران قطعنامه 598 شوراي امنيت را براي پايان دادن به جنگي كه هرگز شروع‌كننده‌اش نبود، پذيرفت اما در اوج ناباوري در مقابل ديدگان دنيا، در سال 1990 ويليام راجرز ناخداي ناو وينسنس نه تنها محاكمه و مجازات نشد، بلكه مدال «لژيون لياقت‌» را به خاطر «رفتار شايسته و انجام خدمات برجسته‌اش بين تاريخ آوريل 1987 تا مه 1989 به عنوان افسر فرمانده ناو وينسنس‌» دريافت كرد.
تمامي سربازان ناو جنگي وينسنس هم پس از اين حادثه‌، به خاطر تكميل سفر خود به يك منطقه جنگي مدال «مبارزه‌» دريافت كردند، مدالي كه تنها به كساني داده مي‌شد كه مي‌توانستند با «سرعت و دقت آتش بگشايند.»
تنها، دولت آمريكا در مقابل آن همه شواهد حاضر شد كه 55 ميليون دلار به خانواده‌هاي قربانيان و نيز 40 ميليون دلار ناشي از سرنگوني هواپيماي مسافربري بپردازد، آن‌ها اين مبالغ را به عنوان بلاعوض پرداختند و از قبول مسئوليت حادثه شانه خالي كردند و به اين ترتيب مسئله سرنگوني هواپيماي مسافربري ايران با 290 مسافر بي‌گناه توسط آمريكا و شوراي امنيت عادلانه‌(!) شرافتمندانه‌(!) و پايدار(!) به سرانجام رسيد.
ــــــــــــــــــــــ
1- تنگه هرمز يكي از راهبردي‌ترين آب راه‌هاي بين‌المللي كشتيراني در جهان به شمار مي‌رود. عرض اين تنگه در باريك‌ترين قسمتش به ۳۴كيلومتر مي‌رسد. تمام كشتي‌ها براي عبور از اين آب‌راه‌، براساس قانون درياها، بايد از خطوط دريايي كه در آب‌هاي ايران و عمان است‌، عبور كنند. به همين دليل‌، ورود كشتي‌هاي تجاري بزرگ و همين طور ناوهاي جنگي به آب‌هاي ايران در هنگام ورود يا خروج از خليج فارس طبيعي است‌. در طول جنگ ايران و عراق‌، ايران طبق قانون به بازرسي كشتي‌هاي باري بي‌طرف در جنگ مي‌پرداخت تا از ورود كالاهاي قاچاق به عراق جلوگيري كند. اين عملكرد قانوني ايران‌، باعث به وجود آمدن  تنش در منطقه شده بود.