سیداحمد بلندنظر در گفت‌وگو با ایسنا اظهار داشت: مقدار زیادی از روغن‌ زیتون به صورت قاچاق وارد می‌شود و موضوع بدتر این است که معمولاً این روغن‌های قاچاق تفاله هستند یعنی آن روغن زیتون‌ها از تفاله زیتون گرفته شده‌اند که در ایران واردات آن کاملاً ممنوع است. در اروپا نیز خانواده‌هایی که از توان مالی پایینی برخوردارند از این نوع روغن زیتون استفاده می‌کنند.
بلندنظر در مورد راهکارهای مبارزه با قاچاق زیتون گفت: اگر از دولت بخواهیم با قاچاق زیتون مبارزه کند مانند گذشته یک مدت از قاچاق جلوگیری می‌کند و بعد از آن دوباره شرایط به وضع قبل برمی‌گردد. شورای ملی زیتون تنها یک راهکار اساسی را برای مبارزه با قاچاق در شرایط فعلی درست می‌داند و آن فرهنگ‌سازی و شناساندن کالای قاچاق به مردم است تا خود مردم کالای قاچاق را خریداری نکنند لذا نبود تقاضا باعث می‌شود که دیگر این کالاها به صورت قاچاق وارد نشود.
رئیس شورای ملی زیتون تصریح کرد: مردم باید بدانند تعدادی از روغن زیتون‌های قاچاق به صورت ترکیبی هستند به این صورت که 90 درصد از این روغن‌ها دارای کیفیت بسیار پایین و 10 درصد از آن روغن زیتون مرغوب است.
بلندنظر در مورد ویژگی‌های روغن زیتون اصل گفت: در ارزیابی حسی از روغن زیتون باید حواس بینایی، بویایی و چشایی را به کار گرفت،  به این صورت که روغن زیتون اصل رنگی سبز مایل به زرد دارد، اما این تنها ویژگی روغن زیتون حقیقی نیست.وی با بیان ویژگی‌های زیتون و روغن زیتون مرغوب به مردم توصیه کرد از زیتون بی‌هسته، زیتون سیاه، روغن زیتون بی‌بو و تصفیه شده به هیچ وجه استفاده نکنند.بلندنظر ادامه داد: روغن زیتون اصل باید یا بوی زیتون رسیده را بدهد یا بویی شبیه بوی گوجه‌فرنگی و یا با بوییدن آن بویی شبیه علف تازه کوتاه شده را بدهد. رئیس شورای ملی زیتون اضافه کرد: از طریق چشایی نیز می‌توان روغن زیتون اصل را تشخیص داد. به این صورت که باید یک قاشق غذاخوری روغن زیتون را روی زبان ریخت و بعد از دو بار نفس عمیق کشیدن و هوا را از روی روغن زیتون عبور دادن آن را بلعید. اولین اتفاقی که باید رخ بدهد این است که مزه آن باید کاملاً تلخ باشد و دوم این که بعد از بلعیدن روغن زیتون باید 10 تا 50 ثانیه احساسی شبیه به سوزش در گلوی شخص به وجود آید.