به گزارش جوان،«بهمن فرمان آرا» پس از چند سال بيكاري در سينما با اصرار فراوان آقاي «ايوبي»، اقدام به ساخت فيلم سينمايي«دلم مي‌خواد برقصم» كرد كه اين فيلم پس از ساخت و پس از اصلاح عنوان به «دلم مي‌خواد» به دبيرخانه جشنواره فيلم فجر براي شركت در مسابقه ارسال شد، ولي به دليل كيفيت نازل ساخت از حضور در بخش مسابقه بازماند. پس از جشنواره، اين فيلم براي نمايش عمومي هم به مشكل برخورد و تاكنون موفق به كسب مجوز اكران نشده است، برخي دليل آن را اختلافات كارگردان با تهيه‌كننده در ارائه نسخه نهايي جهت اكران مي‌دانند و ظاهراً هركدام جداگانه به تدوين اثر اقدام كرده‌اند، البته برخي هم همان موضوع ضعف فني اثر را دليل عقب ماندن فيلم در نمايش عمومي اعلام مي‌كنند. در روزهاي اخير برخي رسانه‌ها از توليد فيلم جديد«فرمان آرا» با عنوان «صحبتي با جنون» با فضايي اجتماعي و از ارسال فيلمنامه به سازمان سينمايي جهت دريافت مجوز ساخت خبر دادند؛ موضوعي كه با توجه به پيشينه رابطه نزديك اين سازمان با فيلمساز، بعيد است مشكلي را براي دريافت مجوز ايجاد كند.
به هر حال سياست‌هاي مديران فرهنگي هر دولت با توجه به اقدامات و عملكردشان مشخص مي‌شود، يكي از فيلمسازان جوان و متعهد حمايت مي‌كند و يكي از شخصي با مختصات فكري و هنري بهمن فرمان آرا، كه البته اصرار مديران سينمايي دولت براي همكاري با ايشان و اعطاي مجوز ساخت فيلم به او با توجه به سياست‌ها و منش مديريت فرهنگي دولت فعلي آنچنان عجيب و غريب نيست، ولي نكاتي در اين زمينه هست كه قابل توجه است.  هدف از حمايت ساخت فيلم توسط شخصي مثل بهمن فرمان آرا چيست؟ خروجي هنري و ارتقاي سطح كيفي سينماي ايران چيست؟ وقتي فيلم مورد حمايت قبلي ايشان هم به لحاظ كيفي آنچنان ضعيف بوده كه در جشنواره ديده نشده و هم تا اين لحظه موفق به نمايش عمومي نشده، دليل حمايت از ساخت اثر بعدي چيست؟ حمايت از هنرمند يا نوعي «شوي» روشنفكرپسند.