سعید رضایی

عذرخواهی عزت الله ضرغامی رئیس سازمان صداوسیما و حضور به موقع و صمیمانه وی در میان هموطنان بختیاری کشورمان اتفاق خوشایند و مثبتی بود. قرار گرفتن مدیر رسانه ملی در موضع بدهکار و مدیون به مردم بخشی از سرزمین کهن مان، گویای هوشمندی وی بود. چرا که این اقدام جلوی سوءاستفاده مستمر دشمن از مسئله اعتراض اقوام را گرفت.
اقدام رئیس صداوسیما در دلجویی از بختیاری ها اگرچه در خور ستایش است، اما نمی توان از کنار ضعف نظارت و سپردن کار به دست افراد مغرض در رسانه ملی به سادگی گذشت. متأسفانه سازنده های سریال «سرزمین کهن» (مقصود، نویسنده فیلمنامه و کارگردان سریال است) پیش از این هم نشان داده بودند که دارای گرایش های خاص سیاسی و فکری هستند و نمی توانند روایت گر صادق تاریخ معاصر باشند. اما با کمال تأسف، ساخت سریالی چون «سرزمین کهن» به عهده آن ها گذاشته شد.
اینکه در این سریال قوم بختیاری به عنوان طایفه ای طرفدار سلطنت معرفی می شوند، مسئله ای نیست که بتوان در مقابل آن کوتاه آمد و قبل از بختیاری ها، خود مسئولان صداوسیما باید به سازنده های «سرزمین کهن» معترض می‌شدند. فراموش نکنیم که یکی از تاکتیک های دشمنان ایران، ایجاد نزاع های قومی و قبیله ای است. آن ها سال‌هاست که در رسانه های خود، به خصوص شبکه های ماهواره ای در پی ایجاد تفرقه میان مردم و اقوام ایرانی هستند. نمی‌توان نیت خوانی کرد و گفت که اقدام سازنده های سریال «سرزمین کهن» در زشت نمایی یک قوم، تعمدی بوده، اما در عمل، کار کارگردان و نویسنده این سریال، آب ریختن به آسیاب دشمنان ایران است.
سریال «سرزمین کهن» بار دیگر زخم چرکین ضعف نظارت در برنامه های سیما را گشود و نشان داد که باید ساز‌و کارهای قوی تری برای نظارت بر برنامه ها و سریال‌ها در نظر گرفت. ضمن اینکه در انتخاب افراد هم نمی توان تنها به تخصص افراد اطمینان کرد. باید تخصص و تعهد توأم باشد. بدون تردید برای تولید سریال «سرزمین کهن» خیلی هزینه شده است. این هزینه قرار بوده به تولید یک أثر فاخر برای ترجمان سینمایی تاریخ انقلاب منجر شود و میان نسل جدید و ارزش های انقلاب، پیوند محکم تری را ایجاد کند. اما به خاطر عدم رعایت نظارت و هدایت، این بودجه تلف شده و پروژه «سرزمین کهن» نتیجه ای معکوس یافته است.