السفیر: آمریکا نگذاشت توقع ایران از برجام برآورده شود(خبر ویژه)
«ایران انتظار داشت با توافق هستهای، تحریمها لغو شود اما یک سال بعد معلوم شده این امیدچندان واقعی نبوده است».
 				 			مصطفی لباد سردبیر شرقنامه در روزنامه السفیر نوشت: فقط یک ماه تا سالگرد توافق ایران و 5+1 مانده است. ایران با امضای این توافق انتظار دارد تحریمها برداشته شود. در مقابل آمریکا روی باز شدن اقتصاد ایران در برابر سرمایهگذاریهای خارجی حساب کرده که نیازمند آن است که ایران قوانین داخلی خود را تغییر دهد. آمریکا امیدوار است به این ترتیب بتواند معادلات اقتصادی ایران را به گونهای تغییر دهد که به سود آمریکا تمام شود. به این ترتیب روشن است تغییر معادلات اقتصادی باعث تغییر معادلات سیاسی نیز میشوند و این دقیقاً همان چیزی است که واشنگتن از آغاز فرایند مذاکرات تا رسیدن به توافق انتظار آن را داشته است. الان، با گذشت نزدیک به یک سال از عقد توافق هستهای، روشن شده که انتظارهای ایران چندان واقعی نبوده است.
به گزارش دیپلماسی ایرانی وی میافزاید: تهران گمان میکرد توافق هستهای به سرعت روابطش با نظام مالی جهانی را احیا خواهد کرد و همان طور که انتظار داشت به جزئی مهم از سرمایهگذاریهای بینالمللی تبدیل شود اما اکنون چیزی خلاف آن را شاهدیم، پیوستن ایران به نظام مالی جهانی به دلیل ادامه تحریمهای آمریکا به تعویق افتاده است. این تحریمها معطوف به جریمههای آمریکا به بانکهای خارجی طرف معامله با ایران است که سبب شده بانکهای بینالمللی از تعامل با ایران با وجود توافق هستهای واهمه داشته باشند. اگرچه جان کری،وزیر امور خارجه آمریکااز بانکهای اروپایی خواسته که تعامل با ایران را در چارچوب متن توافق هستهای از سر بگیرند اما همچنان بانکهای بینالمللی از خطر کردن در تعامل با ایران اجتناب میکنند و نمیخواهند خلاف تمایلات واشنگتن عمل کنند.
واشنگتن میخواهد بازارهای ایران را فتح کند و معادلات قدرت اقتصادی در آنجا را تغییر دهد، قبل از اینکه بخواهد عطش ایران برای تبدیل شدن به یک اقتصاد بزرگ را برطرف کند.
در مورد سیاستهای منطقهای، تهران گمان میکرد نفوذ روزافزونش در قضایای مختلف منطقه باعث میشود واشنگتن- بعد از امضای توافق هستهای- به مواضعش نزدیکتر شود؛ به ویژه در پرتو استراتژی کلی آمریکا که میخواهد بیش از پیش درگیر قضایای خاورمیانه نشود. در مقابل، واشنگتن توافق را به منزله نفوذ بیشتر بر ایران در تعدیل رفتارهای منطقهایاش میدانست، دولت اوباما احساس میکرد باتوافق هستهای میتواند رفتارهای منطقهای ایران را تعدیل و از سیاستهای کلی آن در خاورمیانه بهرهبرداری کند. با توجه به اینکه ایران تمایل به پیوستن به جامعه جهانی را دارد و در حالی که نتیجه توافق هستهای این بود که طرفهای منطقهای که هنوز به منظومه رویارویی با ایران نپیوسته بودند، دست به کار شدند و علیه ایران واردعمل شدند. اکنون شاهدیم که با وجود همه اختلافات، جوهری نزدیکیای در روابط ترکیه- اعراب- اسرائیل با محوریت محاصره ایران و جلوگیری از ورود آن به دیگر پروندههای منطقهای به وجود آمده است.