این مستمندها، فقیرها، عیال خدا هستند، اداره باید اینها بشوند. فقرا را خدای تبارک و تعالی امر کرده است که اداره‌شان باید بکنیم. یک دسته غنی بنشینند کنار، و اینها بیچاره‌ها به فقر بگذرانند. ... یک دسته آن بالاها بنشینند مُرفَّه و هرچه بخواهند هرزگی بکنند، یک دسته هم این زاغه نشین‌های تهرانی، که همه‌تان می‌بینید و در شهرهای خودتان هم هست امثالش؛ این نمی‌شود.
صحیفه امام؛ ج10؛ ص334 | قم؛ 2 آبان 1358