هنوز مجلس دهم تشکیل نشده اقلیت دچار تفرقه شد!

سرویس سیاسی -

در هفته‌های گذشته و بخصوص پس از برگزاری مرحله اول انتخابات و با مشخص شدن این واقعیت که اکثریت مجلس دهم در اختیار اصولگرایان است و رئیس بهارستان توسط آنان مشخص و انتخاب خواهد شد اصلاح طلبان بازی دو گانه‌ای را پیش گرفته‌اند. آنان از یک سو و به دروغ مدعی شدند اکثریت دست اصلاح طلبان است و از سوی دیگر از عارف خواستند اخلاقی عمل کرده و همانند سال 92 به نفع لاریجانی کنار بکشد!
سوالی که می‌شد از اصلاح طلبان پرسید و پرسیده شد ولی آنان به این سوال پاسخ ندادند این بود که اگر اکثریت دست آنان است چرا کرسی ریاست را به دیگری واگذار می‌کنند و اخلاقی که ندارند را به رخ می‌کشند ؟ طبیعی است اگر جریانی اکثریت مجلس را بر عهده داشته باشد نظرات خود را بر کرسی خواهد نشاند و در امر مهمی چون انتخاب رئیس مجلس نیز فرصت به رقیب نخواهد داد و مقالات متعدد نشریات زنجیره‌ای که از عارف می‌خواستند و می‌خواهند به نفع لاریجانی کنار بکشد نشان از آن دارد که اصلاح طلبان وزن خود را در مجلس به خوبی درک کرده‌اند .
دیگران دخالت نکنند!
در ماه گذشته که بحث انتخاب رئیس مجلس در فضای سیاسی و رسانه‌ای کشور شدت گرفت مدعیان اصلاحات و حامیان دولت در این زمینه بسیار گفتند و نوشتند.
به عنوان نمونه روزنامه زنجیره‌ای آرمان در شماره روز شنبه خود روزی که نشست‌های نمایندگان منتخب برگزار شد در مطلبی از روحانی رئیس جمهور و هاشمی خواست تا در انتخاب رئیس مجلس دخالت کرده و به اصطلاح میانجیگری کنند.
طبیعی و واضح است که اگر اصلاح طلبان اکثریت مجلس دهم را در اختیار داشتند نیازی به هزینه کردن از روحانی و هاشمی برای تعیین رئیس مجلس نبود و این کار آن گونه که زنجیره‌ای‌ها می‌خواستند انجام می‌شد پس مشخص می‌شود که فضای مجلس آن گونه که می‌گویند به نفع حامیان دولت و به اصطلاح اعتدال گرایان نیست.
از این رو درخواست اصلاح طلبان از رقیبان که از خارج مجلس در امر تعیین رئیس بهارستان دخالت نکنند فرار به جلو محسوب می‌شود از جمله مقاله دیروز احمد شیرزاد در روزنامه اعتماد که ضمن تکرار ادعای گذشته مبنی بر در اکثریت بودن لیست امید در مجلس دهم می‌نویسد: هرچه احزاب بيروني و رسانه‌ها و صاحبان نظرگاه سياسي كمتر وارد بازي مديريت مجلس شوند، نمايندگان فرصت بيشتري براي تصميم‌گيري خواهند داشت. اظهارنظر در مورد مديريت داخلي مجلس، از سوي هر فردي صورت بگيرد، احساس تحميل و فشاري است كه به‌طور برعكس عمل خواهد كرد. اين موضوع بايد زير سقف مجلس حل شود. آن وقت اگر تنها يك نفر كانديداي رياست شود و با راي قاطع به عنوان رييس قوه مقننه انتخاب شود، بسيار حايز اهميت بوده و هيچ چالشي را به صحن علني مجلس نخواهد كشاند.
تناقض دیگری نیز در این قبیل نوشته‌ها می‌توان دید از جمله اینکه از سویی مدعی می‌شوند اکثریت بهارستان در اختیار اصلاح طلبان است و از سویی دیگر جهت کلی مجلس آینده را مبهم تلقی می‌کنند و می‌نویسند «[انتخاب رئیس مجلس] در حالي صورت مي‌گيرد كه نمايندگان هنوز يكديگر را نمي‌شناسند و حتي تا آن روز موضعگيري خاصي هم از سوي برخي نمايندگان صورت نمي‌گيرد. اما اگر روال دموكراسي جاافتاده‌اي همچون ساير كشورها داشتيم، مي‌شد پس از اعلام نتايج انتخابات به راحتي مشخص كرد كه رياست مجلس سهم چه كسي است.»
اخلاقی نیست ...!
شنبه این هفته برخی نمایندگان منتخبی که از لیست امید به بهارستان راه یافته‌اند در جلسه مربوط به این فراکسیون شرکت نکردند و برخی چون علی مطهری نیز در هر دو نشست حضور یافته و بر فراجناحی بودن خود و نیز عدم پایبندی به دستورات فراکسیون امید در مقابل نظرات شخصی خود تاکید کردند.
از سوی دیگر نیز برخی نمایندگان منتخب چون کاظم جلالی با بهانه‌های مختلف در نشست لیست امیدی‌ها شرکت نکردند تا شائبه عدم پذیرش تصمیمات فراکسیون امید از سوی برخی راهیافتگان تشدید شود.
از این رو است که محمد رضا تاجیک فعال سیاسی اصلاح طلب در روزنامه شرق در نوشته‌ای با عنوان «ریاست مجلس و عقلانیت سیاسی » تاکید می‌کند: اراده‌ معطوف به کسب ریاست توسط «رهروان» هرچه باشد، عقلانیت معطوف به ارزش نیست. به بیان دیگر، این اقدام آنان نه‌تنها فی‌نفسه ارزش و ارزشمند نیست، بلکه ضدارزش نیز هست. زیرا در این‌صورت حجاب از چهره‌ واقعی خود برگرفته‌ و بر همگان نمایان می‌کنند که برای رسیدن به هدف (قدرت) بهره‌بردن از هر ابزار و وسیله‌ای را مباح و مجاز می‌دانند.
وی در ادامه می‌نویسد: انتخاب فردی جز از لیست امید به‌عنوان ریاست مجلس از سوی جریان اعتدال (دولت) یک خطای استراتژیک غیرعقلایی است.
تاجیک به اصلاح طلبان غیرهم سو نیز نهیب می‌زند و ادامه می‌دهد: انتخاب فردی غیراصلاح‌طلب از سوی برخی از اصلاح‌طلبان نیز یک خطا و جفای استراتژیک غیرعقلایی است. این گروه از اصلاح‌طلبان باید آگاه باشند که در این معامله‌ به‌اصطلاح عقلایی، آنچه هزینه می‌شود «اعتماد مردم» یا سرمایه حیثیتی و شخصیتی و هویتی جریان اصلاح‌طلبی است.
آن چه از این نوشته به خوبی قابل تشخیص و استنباط است آن است که سه گروه رهروان، حامیان دولت و اصلاح طلبان تصمیم مشخص، ثابت و هم سویی درباره انتخاب رئیس آینده مجلس نداشته و این خطر رسانه‌های زنجیره‌ای را بسیار نگران کرده است چرا که اگر این سه گروه با هم هم سو بودند و از سوی دیگر طبق ادعای اصلاح طلبان اکثریت بهارستان دست آنان بود دیگر نگرانی از بابت تعیین رئیس آینده بهارستان نداشتند و این نوشته‌ها بی‌معنی می‌نمود.
لابی نکنید!
از سوی دیگر مشخص است که وزن لابی‌های درون مجلس آینده در انتخاب هیئت رئیسه بسیار بالا است هر چند که ترکیب و وزن جریانات سیاسی نیز در این میان نقش زاید الوصفی را بازی می‌کند ولی زمانی که افراد تاکید می‌کنند به نظرات خود بیشتر از تصمیمات فراکسیونی پایبند خواهند بود لابی سهم بیشتری را به خود اختصاص خواهد داد.
سوالی که می‌توان پرسید آن است که اگر اصلاح طلبان وزنی که مدعی آن هستند را در مجلس داشتند آیا نگران لابی‌های درون بهارستان بودند؟ چنانچه روزنامه آرمان در مصاحبه با پزشکیان از آن سخن گفته و اظهار نگرانی کرده است.
آرمان می‌نویسد: نبايد براي حضور در مناصبي كه در تصميم‌گيري‌هاي ملي داراي اهميت است مواضع سياسي را مدنظر قرار داد، بنابراين مشخص نيست اين لابي‌ها و گعده‌ها بر چه اساسي شكل گرفته است كه طبق شنيده‌ها در دو جناح اصلاح‌طلب و اصولگرا رواج دارد؛ هر چند در طيف اصولگرا اين لابي‌ها پررنگ‌تر است. تبعات اين لابي‌گري‌ها متوجه كيست و بر فرض انتخاب فرد مورد نظر اين گعده‌ها براي جلوس بر كرسي هيات رئيسه چه كسي پاسخگوي تبعات اين رفتار غير علمي و بدون كارشناسي خواهد بود.
البته روزنامه زنجیره‌ای آرمان به این سوال نمی‌پردازد که اگر لابی‌ها و گعده‌ها در میان اصولگرایان پر رنگ‌تر است چرا اصلاح طلبان نگرانند؟ این ادعا در صورت صحت به نفع لیست امیدی‌ها است چرا که آرای اصولگرایان متشتت شده و برد با اصلاح طلبان خواهد بود در حالی که چنین نیست و این خطر در میان اصلاح‌طلبان بسیار قوی بوده و اصولگرایان نظر واحدی را درباره ریاست آینده مجلس دارند و پایبندی بیشتری در این زمینه به گفتمان خود نشان می‌دهند.
چنان که در این گزارش بدان اشاره شد اصلاح‌طلبان با توجه به وزن اندک خود در مجلس آینده از گزینه انتخابی نمایندگان مجلس دهم برای ریاست بهارستان به شدت نگرانند، آنان از سویی به عدم پایبندی منتخبان اصلاح طلب، حامی دولت و ...به تصمیمات درون فراکسیونی آگاهند و از طرف دیگر از لابی‌های صورت گرفته میان منتخبان سخن می‌گویند، در این میان وزن کم لیست امید در مجلس آینده آنان را از رسیدن به مقصود نا امید کرده است و این همه دروغ بودن تبلیغات و خبرسازی‌های هفته‌های گذشته اصلاح طلبان مبنی بر اینکه اکثریت بهارستان در اختیار آنان است را نشان می‌دهد.
به نظر می‌رسد عبور از عارف و پذیرش شکستی محترمانه و وامدار کردن رئیس آینده مجلس به خود  در این راستا از سوی برخی اصلاح طلبان پیگیری می‌شود. آنان از عارف می‌خواهند همانند سال 92 کناره گیری کند تا لاریجانی با رای قاطع رئیس مجلس شود، با این حرکت آنان می‌خواهند این گونه القا کنند که رئیس آینده مجلس با رای آنان به این سمت انتخاب شده است چنانچه در سال 92 این گونه القا کردند ولی همگان هم سال 92 و هم امروز به وزن اندک اصلاح طلبان واقفند و آنان چه در انتخاب هیئت رئیسه حضور داشته باشند و چه نه نتیجه آن چنان که تاکنون و در نشست‌ها و وزن کشی‌های نمایندگان منتخب خود را نشان داده واضح است و  آن اینکه مجلس دهم اصولگرا است.