لقمان حکیم در نصایح خود به پسرش می‌گوید: پسرم!... اگر خواستی عزت دنیا را گردآوری، طمع خود را از آنچه در دستان مردم است قطع کن، زیرا پیامبران و صدیقان، تنها به سبب قطع طمع به چنان مقاماتی رسیده‌اند. (بحارالانوار، ج 13، ص 419)
همچنین علی(ع) می‌فرماید: «الطمع رق موبد» طمع بردگی همیشگی است. یعنی از بردگی بدتر طمع داشتن است. (نهج‌البلاغه، حکمت 177)