محمود محمدی

هفته نخست لیگ قهرمانان آسیا با نتایج نه چندان امیدوار کننده نمایندگان ایران به پایان رسید. در این مسابقات ابتدا این استقلال بود که در خانه برابر الشباب عربستان شکست خورد. پذیرفتن این شکست در شرایطی بود که الشباب از تیم‌های نسبتا ضعیف عربستان به حساب می‌آید و بسیاری امیدوار بودند که استقلال به واسطه سابقه درخشانش در آسیا، به راحتی از سد این حریف عبور کند.
در دومین بازی نمایندگان ایران، فولاد در قطر به کسب تنها یک امتیاز قناعت کرد. هر چند که این نتیجه بدی برای فولاد تازه شرکت کرده در آسیا به حساب نمی‌آید، اما نباید از یاد برد که فاصله فوتبال ایران با قطر همچنان بسیار زیاد بوده و ما پیش از این بار‌ها در عرصه‌های بین‌المللی آن را به اثبات رسانده ایم.
سپاهان دیگر نماینده ایران بود که توفیق چندانی در هفته نخست لیگ قهرمانان آسیا نداشت. این تیم اصفهانی که سابقه نایب قهرمانی آسیا را هم در کارنامه خود دارد، برابر السد قطر شکست سنگینی را متحمل شد. خوردن سه گل از تیمی که ستاره اش را هم در بازی با سپاهان در اختیار نداشت، کمی دور از انتظار بود.
و آخرین نماینده ایران در هفته نخست تراکتورسازی تبریز بود که موفق شد در خانه به پیروزی دست یابد. این برد شیرین در شرایطی برای سرخپوشان تبریزی به دست آمد که تصور می‌شد تراکتورسازی مقابل دیدگان هزاران طرفدار پرشور خود، از سد الاتحاد عربستان عبور کند.
نگاهی به مجموع امتیازات کسب شده در 4 بازی – که تنها 4 امتیاز بود - تایید کننده این ادعاست که نمایندگان ایران در آسیا نتایج خوبی را کسب نکردند. خصوصا که انتظار‌ها ازتیم‌های باتجربه‌ای چون استقلال و سپاهان  بالا بود.
این نتایج ضعیف حتی انتقاد کارلوس کی روش را هم به دنبال داشت. سرمربی تیم ملی ایران که پیش از این در انتخاب هایش نشان داده بود، تمایل و علاقه‌ای به لیگ ایران ندارد، در صحبت‌هایی اظهار داشت: تیم‌های ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا، با حریفانی از عربستان،‌ قطر روبه رو شدند که در لیگ‌های خودشان درجایگاه اول قرار نداشتند. به نظر من تیم‌های باشگاهی ایران در این مسابقات خوب ظاهر نشدند و پذیرفتن دو شکست و یک تساوی نشان دهنده همه چیز است.
هر چند که نمی‌توان از حالا در خصوص عملکرد نهایی نمایندگان ایران در آسیا، قضاوتی داشت اما نتایج ضعیف ما در هفته نخست چند نکته مهم در دل خود داشت که مهم ترین آن برملا شدن ضعف مفرط لیگ بود.
چهار تیمی که در آسیا برابر تیم‌های نه چندان مطرح عربستان و قطر متحمل دو شکست و یک تساوی شدند، عصاره لیگ ایران به حساب می‌آیند، به ویژه آنکه سه تیم از این چهار تیم (فولاد، استقلال و سپاهان) از مدعیان اصلی کسب عنوان قهرمانی لیگ سیزدهم محسوب می شوند.
این اتفاقات بار دیگر همان نکته مهم و قدیمی را یادآور شد که متاسفانه خروجی لیگ ایران کمی بیش از صفر است. آن هم در شرایطی که 40 سال است بساط لیگ را برای فوتبال خود پهن کرده‌ایم و این همه انرژی و هزینه و نیروی مادی و انسانی صرف آن می‌کنیم.
متاسفانه بار دیگر به اثبات رسید که نفع این فوتبال و این شیوه برگزاری لیگ به جیب هرکس و ناکس می‌رود جز خود فوتبال. این‌‌ها واقعیت‌هایی است که به هیچ وجه نمی‌توان انکار کرد. این واقعیت‌‌ها را بزرگان و کارشناسان هم تایید می‌کنند و درباره آن هشدار می‌دهند، از کی روش که چند سالی میهمان ماست تا امثال پروین و دایی و پورحیدری و...
به نظر می‌رسد این پرسش مهم را باید برای چند بار مطرح کرد که چرا نباید از پتانسیل نهفته در لیگ به نفع خود و ورزش مملکت خودمان درست بهره‌برداری کنیم، واقعا کجای کار عیب و ایراد دارد؟!
به نظر می‌رسد باید فکر اساسی به حال این لیگ کرد، دیگر باید از شعارهای کلیشه‌ای عبور نمود و راهکارهایی اساسی برای بهبود شرایط فوتبال ایران ارائه کرد. همین چند وقت پیش بود که رئیس سازمان لیگ برتر خط و نشان‌های فراوانی برای لیگ بی کیفیت کشید اما پس از چند روز همه چیز به بوته فراموشی سپرده شد.
... راستی آقای تاج هنوز پای حرفتان هستید که اگر لیگ به همین شکل بی کیفیت به کار خود ادامه دهد، قید برگزاری آن را در سال آینده می‌زنید؟!