به گزارش روزنامه‌های اعتماد و شرق و به نقل از گزارش مرکز آمار، نرخ بیکاری در سال 94 با چهاردهم درصد افزایش نسبت به سال 93، به 11 درصد رسید. دولت در سال 93 ادعا کرده بود نرخ بیکاری را کاهش داده و در سال 94 این نرخ را به زیر 10 می‌رساند.
براساس این گزارش در سال 94 شهرنشین‌ها بیشتر از روستاییان زیر تیغ بیکاری بودند. نرخ بیکاری برای سال 1394 در مناطق شهری کشور 12/2 و در نقاط روستایی 8/1 درصد گزارش شده است.
گزارش مرکز آمار نشان می‌دهد، 9 استان کشور نرخ بیکاری تک‌رقمی و 22 استان نرخ بیکاری دورقمی را در سال گذشته تجربه کرده‌اند؛ در حالی که در سال 93 حدود 19 استان نرخ بیکاری دورقمی داشته‌اند. 19 استان کشور دارای نرخ بیکاری بالاتر از میانگین (11درصد) هستند.
نرخ بیکاری جوانان 15 تا 24 ساله حاکی از آن است که 26/1 درصد از جمعیت فعال در این سن بیکار بوده‌اند. نرخ بیکاری جوانان 15 تا 29 ساله نیز حکایت از آن دارد که 23/3 درصد از جمعیت فعال این گروه سنی بیکار هستند.
سهم جمعیت دارای اشتغال ناقص زمانی در کشور 9/8 درصد است اشتغال ناقص زمانی شامل تمام شاغلانی است که در هفته مرجع (هفته سرشماری شده) حاضر در سر کار یا غایب موقت از کار به دلایل اقتصادی نظیر رکود کاری و پیدا نکردن کار با ساعت کار بیشتر، قرار داشتن در فصل غیرکاری و... بودند و کمتر از 44 ساعت کار کرده و آماده برای انجام کار اضافی در هفته مرجع بوده‌اند.
بیشترین نرخ بیکاری را استان کهگیلویه و بویراحمد با 17/7 درصد داشته است.
براساس این گزارش بخش صنعت با 0/6 درصد افت اشتغال مواجه شده است. نرخ بیکاری از ‍10/4 درصد در سال 92 به 11 درصد در سال جاری رسیده است.
یادآور می‌شود مرکز آمار ایران مهرماه سال 1393 ادعا کرده بود نرخ بیکاری در تابستان 93 تک‌رقمی شده و به 9/5 درصد رسیده است. اما بررسی‌های بعدی معلوم کرد 670 هزار شغل در همان سال از بین رفته است. چند روز بعد سعید لیلاز عضو مرکزیت کارگزاران تصریح کرد:‌ نرخ بیکاری 16 تا 20 درصد است و نه 9 درصد.
حسین راغفر اقتصاددان نیز همان زمان گفته بود: انتشار نرخ بیکاری فصلی در تابستان امسال به 9/5 درصد از یک سو و آشکار شدن از دست رفتن 670 هزار شغل در بخش‌های اقتصادی، کشاورری، صنعت و خدمات ایران در این مدت نشان از خلأها و ابهام‌های زیادی در انتشار و تبیین داده‌های آمار اشتغال و بیکاری کشور دارد.
راغفر همچنین اظهار داشت: «گزارش مرکز آمار گزارشی ناقص است. به این معنا که باید در کنار این نرخ‌های منتشر شده توضیح‌های مناسبی هم ارائه شود. توضیح در این باره که چرا نرخ مشارکت کاهش یافته علی‌رغم آن که روز به روز به جمعیت جویای کار در کشور اضافه می‌شود و یا این که چرا با کاهش 670 هزاری مشاغل در سال گذشته نرخ بیکاری کاهش پیدا کرده است؟»
این اقتصاددان اصلاح طلب گفت: «اگر ما آمار اشتغال ناقص را در کنار آمار اشتغال مطلق قرار دهیم، نرخ بیکاری به بالای 30 درصد خواهد رسید. رقمی که هیچ‌گونه نسبتی با رقم منتشر شده از سوی مرکز آمار ندارد. انتشار چنین گزارش‌هایی می‌تواند مشکلات فراوانی را برای کشور به دنبال داشته باشد. زیرا انتشار این آمارهای ناقص حساسیت‌ مسئولین در مورد این موضوع و اعتماد مردم نسبت به آمارهای رسمی را کاهش می‌دهد. علاوه بر آن انتشار چنین آمارهایی این شائبه را به وجود می‌آورد که این داده‌ها داده‌هایی سیاسی هستند؛ اتفاقی که می‌تواند خطر بزرگی را برای کشور داشته باشد.»