علی اکبری
یکی از دستاوردهای انقلاب اسلامی ایران، نقش‌دهی به مردم در اداره امور کشور بود. مردمی که در دوره‌های گذشته هیچ نقشی در اداره امور، غیر از بردگی برای حکومت‌های طاغوت نداشتند و جز اندکی نفحاتی که آن هم با سرکوب حکومت‌ها و یا استعمارگران، فرصتی برای ادامه نمی‌یافت، نفسی تازه نساخته‌اند، در این انقلاب تبدیل به صاحبان حکومت شده‌اند و خود برای خود تصمیم می‌گیرند. گذشت آن دورانی که در حکومت طاغوت، سفیر انگلستان یا آمریکا برای کشور تعیین تکلیف می‌کرد و شاه مملکت بدون رخصت و اجازه ایشان، قدم از قدم برنمی‌داشت. این استقلال که نتیجه انقلاب است، قطعاً مطلوب استکبار و نظام سلطه نبوده و دشمن تلاش دارد بار دیگر کشور را به آن دوران سرسپردگی برگرداند. همین مسئله باعث گردید که پیر فرزانه انقلاب حضرت امام خمینی از همان ابتدا نسبت به این امر هشدار دهد و یکی از موارد هشدار، موضوع انتخاب نمایندگان مجلس بوده است. مجلسی که به تعبیر امام در راس امور است. مجلسی که اگر برآمده از رأی مردم مسلمان و انقلابی و در راستای تمشیت امور ملت باشد، هیچ گزندی به انقلاب نخواهد رسید. حضرت امام در رهنمودی به ملت در همان ابتدای انقلاب اسلامی و در آستانه اولین انتخابات مجلس شورای اسلامی می‌فرمایند: «باید کوشش کنید که خودتان انتخاب کنید. افرادی که متعهد هستند، متدین هستند، ملی هستند، چپ و راستی نیستند، این‌ها را تعیین کنید؛ و ان‌شاءالله. وقتی مجلس شورای ملی یک همچو مجلسی شد که از خودتان بود و افراد خودتان در آن بود و به اختیار خودتان بود، هیچ خوفی دیگر برای ما نیست ان‌شاءالله.» (23خرداد 1358) البته همان‌قدر که امام امت و دلسوزان انقلاب نسبت به تشکیل مجلسی آرمانی و در سمت و سوی پیشبرد اهداف انقلاب حساس بودند، دشمنان ملت نیز تلاش داشتند این پایگاه مهم مردم و حکومت را به پایگاه خود تبدیل کرده با نفوذ دادن دل‌بستگان به شرق و غرب، مسیر انقلاب را به بیراهه منحرف سازند.
طراحی حرکت دشمن بر این امر مستقر بوده که در صورت توانایی در گام اول، افراد وابسته به خود را به مجلس بفرستد؛  یعنی کسانی وارد عرصه انتخابات شوند که تعلقی به این انقلاب و آرمان‌های آن ندارند. حضرت امام خامنه‌ای با اشاره به برداشت غلط و ناصحیحی که از موضوع دعوت عمومی به انتخابات توسط برخی جریانات مطرح می‌گردد، فرمودند اینکه ما می‌گوییم حتی کسانی که انقلاب را قبول ندارند در صحنه انتخابات حاضر شوند به این معنا نیست که افراد ضدانقلابی را به عنوان نماینده برگزینیم و اصولا هیچ کشوری در جهان چنین اقدامی را انجام نداده و نخواهد داد (نقل به مضمون) از سوی دیگر وجود شورای محترم نگهبان به عنوان ناظر بر انتخابات در جمهوری اسلامی،  مانعی برای نیل نظام سلطه به این هدف است. شورای نگهبان همچون سپر دفاعی مردم، بخش عمده‌ای از این تلاش دشمن را ناکام خواهد ساخت و با عدم تأیید نااهلان و نامحرمان به انقلاب و وابستگان به نظام سلطه، راه را بر دشمن خواهد بست. همین موضوع یکی از دلایل عمده حملات گسترده دشمن به شورای محترم نگهبان است و متاسفانه برخی افراد و جریانات داخلی نیز به صورت ناآگاهانه و توأم با غفلت نسبت به نقشه دشمن در این مسیر با او همنوا می‌شوند هرچند که در این فریادهای بلند شده علیه شورای نگهبان، علاوه بر این ناآگاهان، مهره‌ها و عناصر نفوذی دشمن را نیز می‌توان مشاهده کرد.
با این وصف دشمن که به مسیر اول، چندان امیدوار نیست، مسیر دیگری را انتخاب خواهد کرد. استحاله فکری و تردید در باورهای منتخبین ملت. به عبارتی افرادی که در مسیر انقلاب چندان مستحکم و استوار نیستند، طعمه مناسبی برای این نقشه دشمن خواهند بود و اگر به مجلس وارد شوند، بیم آن می‌رود که به جای توجه به مصالح کشور، مصالح اجانب را در نظر گیرند. این نقشه از همان مجلس اول شورای اسلامی در کشورمان در دستور کار دشمن قرار داشته است. حضرت امام پیام به نمایندگان مجلس  شورا در افتتاح اولین دوره مجلس می‌فرمایند: «شما منتخبین مجلس که از پشتیبانی جدی ملت عزیز برخوردارید، باید با کمال قدرت در مقابل قدرت‌های شیطانی که در رژیم دست‌نشانده‌ سابق، حاکم بر سرنوشت ما بودند بایستید و از هیچ قدرتی غیر از قدرت خداوند قادر نهراسید و جز به مصالح کشور به چیز دیگری فکر نکنید. متوجه باشید که در خارج از مجلس با صحنه‌سازی‌ها و اغفال، چه بسا چپ گرایان و یا راست‌گرایان و یا ریشه‌های فاسد رژیم سابق طمع کنند که با نفوذ در مجلس مقاصد شوم اجانب را تحمیل نمایند.» این سخن پیر فرزانه انقلاب، گویی برای همین زمان ما مطرح گردیده است. سخن برخی آقایان محترم که از ملت می‌خواهند که بعد از برجام مراقب نحوه سخن گفتن خود باشند و هر سخنی را بر زبان نیاورند، مگر غیر از این هشدار امام است. آقایانی که تحریم‌های کنونی کشور را محصول لجبازی دولت قبل مطرح ساخته و با زدن انگ افراطی به تمام مخالفان خویش، در پی موجه جلوه دادن خود هستند، چرا به تحریم‌های وضع شده علیه کشورمان در ابتدای انقلاب تاکنون اشاره نمی‌کنند؟ البته به نظر نگارنده، از منظر این آقایان محترم، در تمام این تحریم‌ها، افراطیون! نقش داشته‌اند و نظام سلطه بی‌گناه بوده و به واسطه قانون «هر عملی را عکس‌العملی است»، در مقابل حرکت افراطیون داخلی، تحریم‌هایی را علیه کشور ایران وضع کرده است.
مثلا به دلیل اشغال لانه جاسوسی، سر دادن شعار نه شرقی و نه غربی، مطرح ساختن حمایت از مستضعفان عالم و... که از سوی انقلاب اسلامی  و به تعبیر این دلباختگان به جامعه جهانی، افراطیون سر داده شده، تحریم شده‌ایم و قاعدتا برای عبور از تحریم، باید دست از این شعارها بکشیم و افراطی‌گری را نفی کنیم. به عبارتی باید از تمام گذشته انقلابی خویش توبه کنیم تا تحریم‌ها لغو شود. در آن صورت یک جمهوری اسلامی خواهیم بود با حکومت روحانیونی که از اسلام، فقط عمامه داشتن را دارند و به تعبیر امام خامنه‌ای، فقط ظاهری از اسلام و انقلاب و جمهوری اسلامی باقی خواهد ماند؛ بنابراین تلاش دشمن برای بیرون کردن ملت انقلابی از صحنه با زدن برچسب افراطی و تندرو و امثالهم، با برنامه‌ریزی بلندمدت صورت می‌گیرد. برخی از وابستگان به این طیف فکری، در مقابل این افراط و تندروی خودساخته در ایران، کشور ترکیه را به عنوان آرمان‌شهر خود از تلفیق اسلام و پیشرفت مثال می‌زنند. حکومتی که رئیس‌جمهور متوهم آن در سودای هیتلر شدن و تشکیل امپراتوری بزرگ خود، دست به هر کاری می‌زند. از قتل عام ملت سوریه تا کشتن مردم کرد کشور خود، از پشت پا زدن به آرمان ملت فلسطین تا عبور از خون شهروندان ترک که در حمله رژیم صهیونیستی به کشتی مرمره به شهادت رسیده‌اند و با تمام این اوصاف، اکنون کشور خود را درگیر جنگ و خونریزی کرده است. آیا واقعا چنین دولتی، الگو و مدل این آقایان به اصطلاح  معتدل است؟ اگر چنین باشد، ملت به چه امید و تدبیری باید به این جریان رأی دهد؟ که ایران را تبدیل به ترکیه کنند؟ مثال دیگر ایشان کشور مصر است. آیا حکومت و دولت مصر با آن همه سرسپردگی به نظام سلطه، چیزی جز بدبختی و فلاکت برای ملت بزرگ مصر که زمانی اسوه و نمونه برای ملت عرب بوده‌اند به ارمغان آورده است. جمعیتی چند ده میلیون نفری از مردم مصر، در قبرستان‌ها و خرابه‌ها زندگی می‌کنند. آیا الگوی ما چنین حکومتی است؟
آقایانی که تلاش دارند ملت را مأیوس از ادامه راه انقلاب و امام معرفی یا تشویق کنند می‌دانند که اگر ملت ایران از راه امام برگردد، سیلی خواهد خورد. اگر عزت و آبرویی داریم، اگر در وسط معرکه و منطقه‌ای که دور تا دور آن را جنگ و درگیری، تخریب و ناامنی و... فراگرفته، چونان لنگر ثابت و مستحکم، ایستاده‌ایم و این تلاطم‌ها نتوانسته، مشکلی برای کشور ایجاد کند، به واسطه ایستادگی در خط امام و اسلام بوده است و توصیه به همنوایی با جامعه جهانی و کدخدای آن توصیه به عبور از عزت و شرف و پیشرفت و ورود به ذلت و بدبختی و فلاکت است.
بدیهی است در هر حرکتی، سختی و تعب نیز خواهد بود. توقع اینکه طی این مسیر پیشرفت و مقابله با نظام سلطه که همه را برده و نوکر خویش می‌خواهد، بدون هرگونه سختی و امتحان و بلا باشد، توقع بیجایی است و آقایانی که به خیال باطل خویش، می‌خواهند در این مسیر آب هم در دلشان تکان نخورد، بهتر است خانه‌نشینی را پیشه خویش سازند چرا که «نازپرورده تنعم نبرد راه به دوست، عاشقی، شیوه رندان بلاکش باشد.»