محسن دریالعل نویسنده و منتقد سینما در گفت‌وگو با کیهان اظهار داشت: درباره نحوه برگزاری جشنواره باید گفت که برگزارکننده‌های جشنواره سعی کردند با اهداف خاصی ازجمله با هدف کاهش هزینه‌ها از طریق حذف وعده ناهار، جشنواره را به شیوه متفاوتی برگزار کنند. اما در عمل این متفاوت بودن سبب لطمه دیدن جشنواره شد. یکی از دلایل ضعف برگزاری این دوره از جشنواره فیلم فجر، این بود که اکثر دست اندرکاران جشنواره، تئاتری بودند و حتی با مسائل اولیه‌ای چون سانس بندی جشنواره هم آشنا نبودند.
سردبیر سایت «متن زندگی» ادامه داد: اما علاوه بر مسائل اجرایی، بزرگترین ضعف سی‌وچهارمین دوره جشنواره فیلم فجر، نحوه انتخاب و داوری آثار بود. اینکه یک فیلمساز را به خاطر کوچکترین انتقاد حذف می‌کنند، بیشتر از آنکه به آن فیلمساز لطمه بزند، باعث محروم شدن جشنواره از یک اتفاق و شانس می‌شود.مشکل بزرگ داوری در جشنواره فجر، نبود سیاست کلی در جشنواره است. اگر جشنواره فیلم فجر، سیاست و رویکرد مشخص و مدونی داشته باشد، داورها هم در همان رویکرد کار می‌کنند.
دریالعل در پایان گفت: یکی از اشتباه‌های بزرگ صورت گرفته در این دوره از جشنواره فیلم فجر، راه اندازی کاخ مردمی و تمرکز روی حضور بیشتر مردم به جشنواره بود. این درحالی است که چنین چیزی در هیچ یک از جشنواره‌های سینمایی عرف نیست. شاید شوک اولیه این کار خوب باشد، اما چون بیشتر فیلم‌ها در جشنواره توسط علاقه‌مندان به سینما دیده می‌شوند، منجر به بی‌انگیزگی و رکود سینما در طول سال می‌شود. همچنین با توجه به حجم بالای آثار ضعیف در جشنواره، بسیاری از مردم با دیدن این آثار، نسبت به سینما دلسرد می‌شوند.