خبرگزاری دانشجو با طرح این مطلب نوشت: «ما نیاز به برجام 2 داریم؛ همه باید برای ساختن ایران به یک اقدام مشترک ملی دست بزنیم.» اینها احتمالا مهمترین بخش سخنان آقای رئیس‌جمهور در راهپیمایی جشن انقلاب بود، روحانی  در حالی از تکرار برنامه جامع اقدام مشترک این بار در سطح ملی و خلق برجامی دیگر سخن گفت، که همچنان فرجام برجام دیپلماسی چندان روشن نیست. یک سخنرانی تبلیغاتی، که آن قدر پوپولیستی بود تا واکنش‌های فراوانی را در سطوح مختلف میان کارشناسان و رجال سیاسی برانگیزد. این واکنش‌ها چه بود؟ روحانی از برجامیزاسیون چه سودی می‌برد؟ و اصلا مگر تاکنون اجرای برجام 1 چه گلی به سر مردم و سفره‌هایشان زده که آقای رئیس‌جمهور به دنبال نسخه دوم آن است!؟
برجام و یا برنامه جامع اقدام مشترک هر چه بود به سامان رسید. بعد از گذشت بیشتر از دو سال مذاکرات پر فراز و نشیب در دولت تدبیر و امید، معاهده‌ای به دست آمد که دوستان روحانی اصرار داشتند آن را فتح‌الفتوح مملکت و افتخار ملی جا بزنند. سکّه‌پراکنی هفته گذشته دولت برای نشان‌گذاری دست‌اندرکاران مذاکرات، احتمالا ناشی از همین تحلیل و برای تثبیت همان معنا در میان افکار عمومی بود. با این همه و با گذشت بیشتر از دو ماه از اجرای توافق برجام هنوز از نتایج اجرای فتح‌الفتوح دولتی‌ها اطلاع روشنی در دست نیست. در حالی که تا پیش از حصول توافق، زلف گشایش اقتصادی و رفع و رجوع مضیقات مختلف معیشتی مردم (حتی آب خوردن!) مکررا به اجرای برجام گره زده می‌شد. اما امروز بررسی آمار و ارقام اعلامی دولت نشان می‌دهد حال و روز اقتصاد هم‌چنان خوب نیست.
روحانی روز پنجشنبه در حالی از لزوم برجام 2 سخن گفت که آمار رشد اقتصادی در گزارش تازه بانک مرکزی برای سومین فصل متوالی محرمانه اعلام شد. این در حالی است که خیلی پیشتر آقای رئیس‌جمهور در یک سخنرانی تبلیغاتی دیگر، ادعای عبور اقتصاد از گردنه‌های رکود را رسانه‌ای کرده بود.
همچنین تازه‌ترین گزارش منتشر شده «آمارگیری نیروی کار» مربوط به فصل پاییز که همین چند روز پیش منتشر شد، حکایت از تشدید نرخ بیکاری و افزایش آمار جوانان جویای شغل در سراسر کشور دارد. براساس نتایج به دست آمده در فصل پاییز، نرخ بیکاری جمعیت 10 ساله و بیشتر در کل کشور 10/7 درصد بوده است؛  که رشد 0/2  درصدی را در مقایسه با گزارش قبلی همین مرکز نشان می‌دهد. اما موضوع نگران‌کننده نرخ بیکاری باور نکردنی در میان جوانان 20 تا 24 ساله با عدد 26/5 است، آماری که نشان می‌دهد مدعای عبور از رکود دولت چیزی بیشتر از یک شوخی نبوده است.
برجام به فرجام نرسید؛ آمار و ارقام مراکز دولتی به روشنی نشان می‌دهد. با این همه دولت همچنان سرخوشانه از آن و استمرار آن در دیگر شئون مملکت می‌گوید. مطلبی که با توجه به ناکامی نسخه  نخستین برجام به نوعی تداعی‌گر خودگویی و خود خندی دولتی‌ها برای تعریف و تمجید از کارنامه نه چندان درخشان اقتصادی است. به نظر می‌رسد دولت روحانی در تلاش است در آستانه انتخابات اسفندماه، برجام نافرجام را با تحرکات پوپولیستی از قبیل نشان‌گذاری مذاکره‌کنندگان، راه انداختن کلاس برجام در مدارس و یا برجام 2 حسابی بزک کند.