به گزارش مشرق، روحانی در مجمع عمومی بانک مرکزی گفت: آنچه من در دو سال و نیم اخیر فهمیده‌ام، این بوده است که مهمترین عامل در کنترل تورم، انضباط پولی و مالی است و این اساس کار است که اگر به هم بخورد، تورم نیز سیر صعودی خواهد داشت.
روحانی گفت: از روز اول هر وزیری اگر خواسته است به سمت پایه پولی تعرض کند، من در دولت ایستاده‌ام و گاهی وقت‌ها اوقات تلخی نیز کرده‌ام و نگذاشته‌ام از پایه پولی برای اهدافی که مد نظر داشته‌اند استفاده شود.
رئیس جمهور اظهار داشت: هر وقت ناچار شده‌ایم که بانک مرکزی برای یک ماه بخشی را یاری کند، بلافاصله بعد از یک ماه من به آن دستگاه فشار آورده‌ام که پول را برگردانند تا فضا آرام باشد.
لازم به یادآوری است روحانی پیش از این بارها از دولت قبل بابت افزایش پایه پولی برای تأمین اعتبار طرح مسکن مهر انتقاد کرده بود.
اظهارات روحانی را می‌توان در راستای همان خط انتقادی نسبت به عملکرد دولت قبل در افزایش پایه پولی (چاپ پول پرقدرت و تورم‌زا) و متمایز جلوه دادن عملکرد دولت یازدهم در این زمینه دانست. اما واقعیت آن است که برخلاف سخنان روحانی، پایه پولی در دولت یازدهم نه تنها کنترل نشده بلکه کاملاً صعودی بوده است.
در ابتدای مرداد ماه سال 1392 که روحانی زمام قوه مجریه را به دست گرفت، رقم پایه پولی 95/8 هزار میلیارد تومان بود اما حجم پایه پولی در پایان شهریور ماه امسال (آخرین آمار رسمی منتشر شده) با رشدی 43 درصدی نسبت به ابتدای دولت یازدهم به 137/5 هزار میلیارد تومان رسیده است.
براساس این آمار، در دولت یازدهم بیش از 41/6 هزار میلیارد تومان به رقم پایه پولی افزوده شده است.
این در حالی است که در 4 سال دولت قبل، 43 هزار میلیارد تومان به حجم پایه پولی افزوده شد که حدود 40 هزار میلیارد تومان آن صرف تأمین اعتبار مسکن مهر شد.
با توجه به چاپ بیش از 2/5 هزار میلیارد تومان پول برای طرح وام 25 میلیون تومانی خودرو در پاییز امسال، مطمئناً رقم پایه پولی در حال حاضر از 137/5 هزار میلیارد تومان نیز فراتر رفته و روند رو به رشد پایه پولی در دولت، سریع‌تر هم شده است.
با توجه به آمار فوق که همگی در سایت بانک مرکزی قابل مشاهده است، باید سخنان روحانی را ناشی از اطلاعات نادرستی دانست که به وی درباره کنترل پایه پولی داده شده است.
پیش از این، مسعود میرکاظمی، نماینده مجلس با انتقاد از سیاستهای پولی دولت در دو سال اخیر اظهار کرده بود: متأسفانه دولت از طریق افزایش پایه پولی و نقدینگی که آن هم حاصل بدهی بانکها به بانک مرکزی است، تأمین مالی مورد نیاز خود را انجام می‌دهد.