ضرورت فداکاری برای نظام اسلامی(خوان حکمت)
همه ما در کنار سفره فداکاري شهدا و ايثارگران و امام راحل(رض) نشستهايم. در قرآن فرمود: بعضيها کار خير را به آساني انجام ميدهند، انجام کار خير براي آنها خيلي آسان است، درهاي بهشت به روي اينها باز است، درهاي جهنم به روي اينها بسته است، اينها سعادتمندانه زندگي ميکنند، اين درباره افراد. گاهي درباره زمانها همين تعبير است که ميگويند در ماه مبارک رمضان درهاي جهنم بسته است، درهاي بهشت باز است، شياطين بستهاند، اين تعبيري است که توجيه ميطلبد. در نظام اسلامي اينطور است، نظام طوري است که اگر کسي خواست کار خير انجام بدهد، درِ بهشت به روي او باز است و اگر کسي ـ خداي ناکرده ـ خواست جهنم برود درِ جهنم بسته است، او با رنج و تلاش و کوشش و زحمت درِ جهنم را باز ميکند،فرمود: (فَأَمَّا مَنْ أَعْطي وَ اتَّقي* وَ صَدَّقَ بِالْحُسْني* فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْري)[1] ما انجام کار خير را براي او آسان قرار ميدهيم، اگر کسي خواست واقعاً عادل باشد، معتقد باشد، مؤمن باشد نه بيراهه برود نه راه کسي را ببندد در نظام اسلامي آسان است، بر خلاف نظام طغيان اگر ـ خداي ناکرده ـ کسي آن عصر را ميديد مواظب بود. در آن نظام جهنم رفتن خيلي آسان بود و بهشت رفتن بسيار دشوار بود؛ يعني اگر کسي ميخواست حجاب و عفاف خود را حفظ کند در زحمت بود؛ ولي الآن اگر کسي بخواهد حجاب خود را؛ عفاف خود را، دين خود را حفظ کند در کمال آساني است؛ همانطوري که افراد اين طورند، همانطوري که زمانها آنطور است گاهي ملل و اقوام هم همينطورند.
آسانی انجام کار خیر در نظام اسلامی
مردان بزرگ الهي کسانياند که چون دنيا در چشم آنها کوچک است، هيچ چيزي رهزن آنها نيست. آن بيان نوراني اميرالمؤمنين(ع) که فرمود: من برادري داشتم در چشمان من بزرگ بود: «کَانَ يَعْظمُهُ فِي عَيْنِي صَغُرَ الدُّنْيَا فِي عَيْنِهِ»؛[2] چون دنيا در چشم او کوچک بود او در چشمان من بزرگ بود؛ اينگونه از افراد به راحتي کار خير انجام ميدادند: (فَأَمَّا مَنْ أَعْطي وَ اتَّقي* وَ صَدَّقَ بِالْحُسْني* فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْري[3] ميبينيد بعضي به آساني نمازشب ميخوانند خيلي براي آنها سخت نيست به آساني هميشه با طهارتند، به آساني هميشه نماز اوّل وقت ميخوانند، به آساني نقص و عيب کسي را نميخواهند، به آساني عيب ديگران را ميپوشانند، به آساني جلوي نقد و حِقد خود را ميگيرند، خيرخواه ديگرانند، اين فضيلتي است که فرمود برخيها به آساني اينها را انجام ميدهند؛ اما کسي که (وَ أَمَّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْني* وَ کَذَّبَ بِالْحُسْني) به عاقبت خود علاقهمند و عقيدهمند نيست آنها را انکار ميکند(فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْري) برخيها به آساني دروغ ميگويند، به آساني بيراهه ميروند، به آساني بد ميگويند، به آساني اختلاف ايجاد ميکنند، اگر ديدند يک جا اختلاف هست، آن را فوت ميکنند واين آتش را روشن ميکنند. دهان را به ما دادند براي کار خير، اگر ديديم يک جا آتش روشن شد فوراً فوت کنيم خاموش کنيم، نه اينکه فوت کنيم اين شعله را افزوده کنيم، به ما گفتند تا ميتوانيد آتش را خاموش کنید! اطفا براي همين جهت است، آتشنشاني براي همين جهت است، غضبنشاني براي همين جهت است. نظام اسلامي اين برکات را دارد: (فَأَمَّا مَنْ أَعْطي وَ اتَّقي ) وَ صَدَّقَ بِالْحُسْني ( فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْري)؛ براي کار خير ،آن را آسان ميکنيم، چه اينکه قرآن را براي يک عده آسان قرار داد، فرمود اين قرآن تذکره است: (وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ)[4] فهميدن قرآن، عمل به قرآن خيلي آسان است، چون دلپذير است و تحميل نيست؛ اما ميبينيد براي بعضيها بسيار دشوار است.
آسان بودن خواندن وعمل به قرآن
همين خواندن قرآن و عمل کردن به قرآن و فهميدن معارف قرآن براي خيليها آسان است، فرمود: (وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ) ما آسان قرار داديم. درس قرآن غير از درس فقه و اصول است گرچه همه آنها از قرآن گرفته شده، غير از فلسفه و کلام است گرچه آنها تابع قرآنند؛ اما قرآن چيز ديگري است. فرمود اين خيلي آسان است دلپذير است, گواراست: (وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ)، هيچ درسي بهتر و روانتر از درس قرآن نيست، چرا؟ چون روان است، دلپذير است. شما آب زلال را به آساني ميل ميکنيد اينطور نيست که جويدن لازم داشته باشد يا هضم آن سخت باشد .فرمود من اين را دلپذير قرار دادم، گوارا قرار دادم.
اگر کسي در خدمت اين کتاب باشد، در خدمت عترت طاهرين هم يقيناً خواهد بود، چون «لَنْ يَفْتَرِقَا»[5] آن وقت احساس آرامش ميکند. دهه پربرکت فجر يادآور چنين صحنهاي است، نظام اسلامي يادآور چنين صحنهاي است، آن عزيزاني که شربت شهادت نوشيدند يادآور چنين صحنهاي است، اين کار آساني نيست کسي بيست سال يا بيش از بيست سال قطع نخاعي باشد و در بستر باشد و جز نام حق و ياد حق چيزي بر لب و زبان او جاري نشود.
ضرورت حفظ وتقویت نظام اسلامی
هر کاري بکنيم در تقويت اين نظام جا دارد. در مراسم انتخابات هم ـ إنشاءالله ـ شرکت ميکنيم، سعي ميکنيم هر کسي که أصلح است «بيننا و بين الله» به او رأي بدهيم. اين نظام را به هر وسيلهاي هست بايد حفظ کنيم، اگر مشکلي دارد حلّ کنيم. امر به معروف ميخواهد انجام بدهيم, نهي از منکر ميخواهد انجام بدهيم, راهنمايي ميخواهد انجام بدهيم، مشورت میخواهد انجام بدهيم، اين نظام، نظامي است که (وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ)، اگر کسي ـ خدای نکرده ـ جهان را قبلاً ميديد و الآن هم ميبيند، آن وقت ميفهمد ايران به چه شکوه و عظمتي درآمده است. به برکت خونهاي پاک شهدا، عظمت و جلال اسلام را شما ملت بزرگوار نشان داديد.
شما مستحضريد که اين جريان دفاع مقدس ده ساله بود، دو سال ما گرفتار جنگ داخلي بوديم ،هشت سال جنگ خارجي را بر ما تحميل کردند، با قطعنامههاي مکرّر آسيب رساندند؛ ولي بالأخره ما قطعنامه را پذيرفتيم؛ وقتي قطعنامه را پذيرفتيم، ببينيد کاري که شما و همکارانتان و پدرانتان و برادرانتان انجام دادید، در جهان نمونه است. ما هشت سال از اين حکومت بعثي عراق آسيب ديديم. صدها روستا و شهر آسيب ديد و خسارتهاي فراواني ديديم؛ بعد از پذيرش قطعنامه آنها عمليات مرصاد را بر ما تحميل کردند که خدا شهداي آن صحنه مخصوصاً شهيد صياد شيرازي را غريق رحمت کند که آن فتنه را خاموش کرد! بعد از اين جريان، صدام به کويت حمله کرد به عنوان اينکه يکي از استانهاي عراق است. امير کويت هم دست خود را از بين عباي مطلاّ درآورد و کمک آنها را گرفت و آنها هم به بهانه آزادسازي کويت و به طمع نفت، اتحاديه تشکيل دادند و ريختند صدام را از کويت بيرون کردند. تا اينجا را همه ما شنيديم. همه آنهايي که آمدند صدام را از کويت بيرون کنند به مسئولين ما گفتند براي اينکه زحمت ما کمتر شود شما هم از شرقِ عراق چهارتا تير بزنيد و به ما کمک کنيد. ما از صدام آسيبهاي فراواني ديديم؛ اما نه مسئولين، نه ملت هيچ کدام حاضر نشدند که با آنها همکاري کنند و چهارتا تير به صدام بزنند، همه مردم گفتند ما قطعنامه را قبول کرديم ديگر حرفي نداريم بزنيم؛ اين معناي عظمت اسلام است، اين معناي آبروي اسلام است، اين معناي آبروی دين است. اينکه در سوره مبارکه «توبه» فرمود: (اسْتَقامُوا لَکُمْ فَاسْتَقيمُوا لَهُمْ)[6] وقتي قطعنامه را پذيرفتيد ديگر تخلّف نکنيد اين کم کاري نيست، نمونهاش را شما در تاريخ بياوريد بالأخره ما هشت سال آسيب ديديم بهترين فرصت همان فرصتي بود که همه به صدام حمله کردند ما هم چهارتا حمله ميکرديم؛ ولي اين کار را نکرديم، اينها برکت قرآن است، اينها سرفرازي قرآن است. اينکه شما ميبينيد دنيا حاضر است به هر حال در خدمت نظام ايران باشد،باید امنيت اين کشور را با آن عظمت حفظ بکنيم، حرفي نزنيم که کسي را برنجاند، کاري نکنيم که جايي آتش روشن شود، اگر ديديم آتش است فوراً خاموش کنيم، آتش روشن کردن کار مؤمن نيست خاموش کردن، کار مؤمن است.
بيانات حضرت آيت الله جوادي آملي (دام ظلّه) در جمع گروهی از طلاب، دانشجویان واعضای سپاه وبسیج /قم / 15/11/1394
[1]. ليل، ـ 7. [2]. غرر الحکم و درر الکلم، ص54. [3]. ليل، ـ 7.
[4]. قمر، 17و 22 [5]. دعائمالاسلام، ج1، ص28. [6]. توبه، 7.
پایگاه اسراء نیوز