بهمن درّی
خطای شاه و سیاستمداران ایران و آمریکا آن بود که مردمی را که اکثریت آنها به پیروی از امام خمینی(ره) و رهبران مذهبی وارد صحنه شده بودند و در راهپیمایی‌ها شرکت داشتند، «کمونیست» می‌دانستند و اقدام آنها را توطئه و تحریکی از سوی شوروی تلقی کرده، راههای مقابله با خطر کمونیسم را گوشزد می‌کردند. این در حالی بود که گروهکهای مارکسیستی نیز هرگز به مبارزات اسلامی روی خوش نشان نمی‌دادند.
اعتراف ژنرال
ارتشبد عباس قره‌باغی، آخرین رئیس ستاد بزرگ ارتشتاران و عضو شورای سلطنت، موضوع راهبرد  انقلاب اسلامی را به اشتباه و به تبعیت از شاه و غرب سالها پس از سقوط رژیم در خاطرات خود چنین بیان می‌کند: «برابر مدارک اطلاعاتی و برآوردهای اطلاعاتی اداره دوم ستاد بزرگ ارتشتاران که برحسب معمول با هماهنگی مستشاران مربوطه بررسی و تهیه شده بود و همچنین بیانات رسمی اعلی‌حضرت، نخست‌وزیر و سایر مقامات مسئول، آشوبگران و اغتشاش‌کنندگان اصلی را کمونیست و مارکسیست‌های اسلامی تشخیص داده بودند و همگان معتقد بودند که اغتشاش‌کنندگان در کشور در ظاهر به صورت مسلمان و به نام اسلام عمل می‌کنند، ولی در باطن کمونیست هستند و منظورشان اضمحلال کشور است.» (اعترافات ژنرال/ عباس قره‌باغی/نشرنی/ 1368/ص138).