مطبوعات و روایت پیروزی(۷)
خیانتکاری که در دادگاه گفت؛ « غلط کردم»!
سید روح الله امین‌آبادی
مرور مطبوعات روزهای پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی از جذابیت خاصی برخوردار است، نگاهی گذرا به محاکمه سران و شخصیت‌های رژیم طاغوت در دادگاه‌های اسلامی که عمری را جنایت و خیانت کرده بودند و زمانی که روز مکافات رسیده بود می‌گفتند «غلط کردیم»
اما کیست که نداند برای توبه و بازگشت از مسیر اشتباه نیز قواعدی است و کسی که مرتکب قتل نفس می‌شود و یا سرنوشت جامعه اسلامی را به اراده بیگانگان متصل می‌سازد در روز مجازات بد عاقبتی خواهد داشت و چه زیادند عبرت‌ها و چه قلیلند عبرت گیرندگان !
من چه کاره بودم ؛ مسئول همه جنایات شاه بود !
روزنامه کیهان در روزهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی دادگاه‌های جنایتکاران و مقامات رژیم سابق را چون دیگر جراید آن برهه پوشش داد، براساس گزارش کیهان در روز 28 خرداد سرلشکر منوچهر خسرو داد یکی از محکومین به اعدام، مردم را با هلیکوپتر به گلوله بسته و سرکوب کرده بود، سپهبد مهدی رحیمی در بهمن ماه 1357 و در روزهای انقلاب مردم را در خیابان‌های تهران به رگبار بسته و به شهادت رسانده بود و سرلشکر رضا ناجی دیگر اعدامی آن روزها زمانی که از شاه به عنوان فرماندار نظامی اصفهان فرمان گرفت مبارزان این شهر را سرکوب کند گفت « اگر من اصفهانی نبودم، شهر را به توپ می‌بستم»!
نکته جالب در اظهارات سرلشکر منوچهر خسرو داد این بود که وی در آخرین لحظات زندگی خود و با وجودی که در جنایات بی‌شماری دست داشته است می‌گوید «من کشتاری نکرده ام، من هیچ کس را نکشته ام، مسئول کشتارها خود شاه و همکارانش هستند که در آن سر نشسته بودند و تصمیم می‌گرفتند »
غلط کردم !
از جمله افرادی که 28بهمن دستگیر شد محمود جعفریان است. کیهان 29 بهمن مصاحبه‌ای را منتشر کرد که نشان می‌داد جعفریان تا چه اندازه پس از دستگیری دچار ترس شده است، به ویژه آنکه جعفریان «قائم‌مقام حزب رستاخيز، معاون سابق راديو تلويزيون و مديرعامل سابق خبرگزاري پارس» اجرای حکم اعدام 4تن از ژنرال‌های نظام سابق را شنیده و هر روز منتظر آن بود که وی را نیز اعدام کنند .
جعفریان در پاسخ به سؤال خبرنگار کیهان که از وی می‌پرسد شما تئوریسین رژیم بوده اید ؟ به این جواب اکتفا می‌کند که من غلط کردم. جعفریان که احتمال داده می‌شود یکی از کسانی باشد که مقاله توهین آمیز « ارتجاع سرخ و سیاه» منتشره در روزنامه اطلاعات کار او باشد در پاسخ به این سؤال که چرا از پشت تلویزیون به انقلاب ملت توهین کرده اید می‌گوید: [توهین] به این انقلاب ؟ من غلط کردم به این انقلاب اهانت کرده باشم. انقلاب دینی را می‌شود بهش اهانت کرد ؟ انقلاب اسلامی را می‌شود بهش اهانت کرد ؟»
گفتنی است با گسترش اعتراضات مردمی علیه رژیم طاغوت، رضا قطبی رئیس وقت رادیو و تلویزیون در نیمه شهریور 1357 از سمت خود استعفا کرد، بلافاصله پس از وی محمود جعفریان نیز از کلیه مشاغل دولتی خود در رادیو و تلویزیون و خبرگزاری پارس کناره گرفت.
او به رغم استعفا از مشاغل حکومتی، ارتباطات خود را در جهت کسب اطلاعات و اخبار و ارزیابی شرایط عمومی کشور تا زمان سقوط رژیم حفظ کرد. البته برخی کارکنان رادیو و تلویزیون و فعالان مطبوعاتی در سال 57 شکایت‌هایی را علیه وی مطرح کردند که به هیچ‌یک رسیدگی نشد.
جعفریان پس از پیروزی انقلاب اسلامی در تاریخ 25 بهمن 1357 با تسلیم خود به ماموران انتظامی دستگیر و روانه زندان شد.
او در دوران بازجویی تلاش کرد تا مسئولیت اقداماتش را به گردن مقامات عالی رتبه رژیم انداخته و خود را کارمندی عادی معرفی کند. وی حتی سعی کرد به ظاهر با طرح اعترافاتی علیه دیگران و از جمله هویدا پرونده اتهامی خود را سبک کند.
اما دادگاه انقلاب پس از رسیدگی به پرونده اتهامی جعفریان، نامبرده را به جرم افساد فی‌الارض، محاربه با خدا و رسول و نائب امام زمان، همکاری با هیئت حاکمه غاصب و دست نشانده آمریکا، توجیه ضدیت با استقلال مملکت و مخالفت با حاکمیت و اراده ملی، اقدام به گسترش سلطه فرهنگی استعمار اجنبی، نقض قانون اساسی و قوانین حقوق بشر، سانسور اخبار و اطلاعات، نشر اکاذیب و گزارش خلاف واقع، شرکت در فریب افکار عمومی و ...محکوم و در 22 اسفند 1357 اعدام کرد.
جمهوری دموکراتیک یا جمهوری اسلامی؟!
در حالی که مردم مسلمان ایران در روزها و ماه‌های پیش از پیروزی انقلاب بارها بر شعار بنیادین خود یعنی «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» تاکید کرده بودند برخی گروه‌ها، احزاب و نیز شخصیت‌ها تلاش داشتند عنوان نامانوس و مبهمی چون دموکراتیک را به این شعار اصیل مردم ایران اضافه کنند. بازرگان در مصاحبه‌ای که نیویورک تایمز آن را منتشر کرد، گفته بود: در رفراندوم آینده یک سؤال فقط از مردم پرسیده خواهد شد و آن اینکه به جای رژیم سلطنتی جمهوری اسلامی می‌خواهند یا نه ؟
نیویورک تایمز به نقل از بازرگان نوشته بود: با اینکه در رفراندوم انتخاب مردم به گزینش جمهوری اسلامی و سلطنت مشروطه محفوظ خواهد بود ولی در این رفراندوم راجع به دولت آینده نیز نظرخواهی خواهد شد .
کیهان با ترکیب تحریریه آن زمان خوددر تیتر یک صفحه اول 29بهمن 1357 خود از کلمه «جمهوری دموکراتیک اسلامی» استفاده کرده بود .
گفتنی است در جريان تعيين شكل حكومت اسلامي، پس از فروپاشي رژيم ستمشاهي ديدگاه‌ها و نظرات متفاوتي در مورد عنوان نظام سياسي كشور براساس مباني فكري و سياسي مختلف مطرح شد از جمله جمهوري دموكراتيك و جمهوري دموكراتيك اسلامي كه بيشتر از سوي احزاب و گروه هاي با گرايش‌های غربي و ليبرالیستي مطرح مي شد .
امام خمینی در برابر همه اين ديدگاه‌ها بر عنوان جمهوري اسلامي نه يك كلمه كم و نه يك كلمه زياد تاكيد کردند .
اوریانا فالاچی، خبرنگار ایتالیایی، شهریور ۱۳۵۸ به دیدار امام خمینی(ره) آمد و در مصاحبه‌ای از ایشان پرسید «حضرت امام! شما چرا از اول روی یک کلمه خط کشیدید و آن «دموکراتیک» است که رویش خط کشیدید و فرمودید: «جمهوری اسلامی» نه یک کلمه بیشتر و نه یک کلمه کمتر؟ این کلمه (دموکراسی) که آن‌قدر عزیز است، برای ما عزیز است، و شما خطش زدید و در کشور الآن باز در این باره صحبت می‌کنند.» امام در پاسخ به این سؤال اظهار داشتند :«اضافه كردن دموكراتيك به اسلام اين توهم را در ذهن می‌آورد كه اسلام محتوايش خالی است از اين، لذا احتياج به اين است كه يك قيدی پهلويش بياورند و اين برای ما بسيار حزن‌انگيز است .... مثل اين است كه شما بگوييد ما اسلام را می‌خواهيم و می‌خواهيم كه به خدا هم اعتقاد داشته باشيم ولی به شرط اين كه به خدا هم معتقد باشيم». «صحيفه امام، جلد 10، ص 95»
انقلابی که بازرگان می‌خواست با نفت حفظ کند
بازرگان نخست وزیر دولت موقت 29 بهمن در یک پیام رادیوتلویزیونی خطاب به ملت ایران که متن آن در صفحه دوم کیهان «30 بهمن 1357» منتشر شد اظهار داشت: اگر نفت صادر نشود انقلاب از بین می‌رود .
هر چند اداره کشور بدون نفت و صادرات آن با مشکلات فراوانی که وجود داشت بسیار سخت بود، ولی متکی کردن اقتصاد کشور به صادرات نفت و این سخن که اگر نفت صادر نشود انقلاب سقوط می‌کند تاکنون هزینه‌های هنگفتی را بر کشور تحمیل کرده است. نفتی کردن اقتصاد کشور را اگر نتوانیم خیانت مسئولان در برهه‌های مختلف پس از انقلاب بنامیم بی‌شک از آن می‌توانیم با عنوان مسامحه یاد کنیم، مسئولانی که می‌خواستند به زعم خود کشور را با نفت حفظ کنند ولی اقتصاد را وابسته کردند و اگر از روز اول پیروزی انقلاب هر روز یک گام برای جداسازی اقتصاد از نفت برداشته می‌شد امروز بسیاری از مشکلات از جمله تهدید بیگانگان به تحریم‌های نفتی و... را شاهد نبودیم.