سایت الف در این زمینه نوشت: ثبت‌نام حداکثری کاندیداهای مسئله‌دار به همراه افرادی که مردود شدن آنها با توجه به جرائم اثبات شده در محاکم قضایی، شکی در رد صلاحیت آنها توسط شورای نگهبان به جای نمی‌گذارد، برای تکمیل پازل‌های کناری این بازی بود.
وزارت کشور نیز، در اقدامی بی‌سابقه و مشکوک، بیش از 90 درصد این افراد را تأیید صلاحیت کرد تا با پز فضای باز سیاسی دولت، بازی را به زمین شورای نگهبان کشانده و با فشار یک «اکثریت رد صلاحیت شده بزرگ» عدم تأیید صلاحیت تعداد زیادی از نامزدها را اقدامی خارج از عرف نشان دهد. علیرغم اینکه وزارت کشور زیر نظر مستقیم شخص رئیس جمهور اداره می‌شود، اما روحانی ترجیح داد درباره این اقدام سکوت کند.
نکته کمتر دیده شده بازی «رد صلاحیت‌های دولتی» اینجاست که دقیقاً لیست عدم تأیید صلاحیت‌های وزارت کشور- حدود 6 درصد- منتقدان اصولگرای دولت را شامل می‌شود که طی عمر بیش از دو ساله دولت «شاه پرونده» کرسنت و پرونده رانت 650 میلیون یورویی را پیگیری نموده‌اند.
با رد صلاحیت کاملا قانونی و معقولانه جمع کثیری از این افراد توسط شورای نگهبان، حملات رسانه‌های زنجیره‌ای با چاشنی خط‌گیری منسجم از اتاق فکر «رد صلاحیت شدگان»، شکل گرفت که البته نتوانست تأثیری بر روی نظر شورای نگهبان بگذارد.
الف می‌افزاید: بازی «تأیید صلاحیت‌ها» در پرده آخر توسط شخص رئیس جمهور به روی صحنه رفت، صحنه‌ای که توسط وزارت کشور در هفته‌های اخیر مهیا شده بود. حمله به شورای نگهبان با کلیدواژه‌هایی چون «عمل سلیقه‌ای» و «حذف یک جناح»، صحبت‌های حزبی رئیس قوه مجریه‌ای است که قرار است هفتم اسفند ماه در قامت برگزار کننده انتخابات برآید.
می‌توان ورود آشکار روحانی با این حجم از ادبیات تند را فاز دوم پروژه فشار به شورای نگهبان دانست که فاز اول آن به صورت پنهانی شکل گرفته و با توجه به عدم تأثیر فاز اول، فاز دوم توسط شخص رئیس جمهور و در جمع استانداران که نفر اول هر دولت در هر استان است، به حساب آورد.
روحانی به خوبی از قانون خبر دارد که می‌گوید: «نظارت بر انتخابات مجلس شورای اسلامی به عهده شورای نگهبان می‌باشد. این نظارت، استصوابی،‌ عام در تمام مراحل در کلیه امور مربوط به انتخابات جاری است.» آگاه بوده پس برای چه هدفی در کنفرانس خبری خود پس از اجرایی شدن کامل روند برجام چنین اظهار می‌کند که «اخباری که از رد صلاحیت‌ها رسیده خوشحال کننده نبوده»؟!
از سویی دیگر، روحانی، در این سخنرانی نه در مقام رئیس جمهور و مقام ملی، بلکه در قامت رئیس یک جناح سیاسی بیان شد: «ما دلمان می‌خواهد معتدلین وارد مجلس شوند...»
رقابت‌های ریاست جمهوری سال 96 بی‌شک از انتخابات مجلس 94 بی‌تأثیر نیست و روند کند و کسل کننده اقتصاد کشور، تنها یک راه برای این دولت می‌گذارد و آن تشکیل «مجلس دولت‌پسند» است. مجلسی که دائماً در عمر کوتاه خود تا زمان انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم سودای سؤال و استیضاح از وزرا را در سر نداشته باشد و بیش از همه به فکر کنار آمدن با دولت برای مهیا شدن انتخابات سال 96 باشد.