فرا رسیدن ایام دهه فجر، خاطرات بسیاری را برای مردم ما زنده می‌کند. به خاطر طبع لطیف و بذله‌گوی ملت ایران، در کنار آن خاطرات، لطایف و جوک‌های بسیاری هم آن زمان درباره شاه و اعوان و انصارش گفته می‌شد که در غیاب «اس‌ام‌اس» و اینترنت و شبکه‌های اجتماعی، دهان به دهان می‌گشت و خاطر ملت را در آن روزهای پرالتهاب، شاد می‌کرد.
از جمله، جوکی که در میان مردم رایج شده بود، این بود که در دنیایی دیگر، هواخواهان سلطنت، محمدرضا شاه را در جهنم و در کنار یکی از رقاصه‌های آن دوران می‌بینند. ضمن اینکه از این  واقعه تعجب می‌کنند (چون انتظار داشتند شاهنشاهشان به بهشت برود!) می‌گویند که خب، اشکال ندارد! لااقل در جهنم هم که هست در کنار آن رقاصه است و بد به او نمی‌گذرد! در این موقع یکی از خازنان جهنم که حرف‌های آنها را شنیده بوده، پاسخ می‌دهد که اشتباه نکنید! آن رقاصه، پاداش شاه شما نیست بلکه وجود شما برای کیفر و عذاب آن رقاصه تعیین شده است!!
حالا حکایت این به اصطلاح بازیگری است که زمانی با دلقک بازی، به عزیزترین سرداران و شهدای دفاع مقدس با جمعی دیگر اهانت کرد و زمان دیگر با کشف حجاب در مقابل دوربین جشنواره‌های خارجی، خواست شاید جبران کمبود‌های خود را بنماید و بالاخره با اظهار نظر اینکه عامل شکست سینمای ایران، «حذف سکس و خشونت و شراب» بوده، قصد کرد تا پایان دورانش را با فضل نمایی بپوشاند.
از همه این‌ها بدتر، بازی این خانم (فاطمه- م) در فیلم انتخاباتی یکی از سران فتنه بود که اعتراض برخی از انجمن‌های دانشجویی را برانگیخت! اما اعتراض یاد شده به این بازیگر نبود که چرا در فیلم انتخاباتی یکی از سران فتنه بازی کرده! بلکه اعتراض متوجه همان سرکرده فتنه بود که البته در آن زمان یعنی دوران پیش از انتخابات، هنوز فتنه‌گری‌اش عیان نشده بود!! اعتراض به او بود که چرا چنین به اصطلاح بازیگری با آن سابقه مشعشع در فیلم انتخاباتی‌ شما که مدعی انقلاب و اسلام هستید، حضور داشته است!!!