یک فعال اقتصاد مقاومتی:
هم زمین داریم و هم آب اما از بیکاری مینالیم!
یک فعال اقتصاد مقاومتی با انتقاد از فراموشی تولید در روستاها میگوید وقتی هم زمین داریم و هم آب داریم نباید از بیکاری بنالیم.
اویس زکی خانی که از جمله پرورشدهندگان موفق قارچ در استان البرز است در روستای «ارنگه» واقع در کیلومتر 18 جاده کرج چالوس زمینی به مساحت 4 هزار مترمربع در اختیار دارد. زکیخانی جانباز شیمیایی است و بیش از 90 ماه در جبهههای حق علیه باطل از ایران اسلامی دفاع کرده است.
او درباره نحوه ورودش به عرصه تولید و اقتصاد مقاومتی میگوید: «خوب که نگاه میکنم، میبینم ما رزمندهها چیزی را که امروز به اقتصاد مقاومتی معروف شده در همان دوره جنگ اجرا میکردیم. یعنی از همان موقع هر وقت زمین مناسب و آب کافی پیدا میکردیم، کنار جبهه صیفیجات میکاشتیم و محصول را بین رزمندهها توزیع میکردیم. یعنی زمانی که فرمانده گردان تخریب لشگر 40 بودم، به همراه بچههای گردان زمین را شخم زدیم و هندوانه و گوجهفرنگی کاشتیم.»
اویس زکیخانی میافزاید: «کار دیگری که انجام میدادیم جمعآوری سیم مفتول، پوکه توپ و چاشنی بود. اینهارا جمع میکردیم و در حصیرآباد اهواز میفروختیم. در زمان جنگ چون پولی برای هزینههای جاریمان نداشتیم، با استفاده از درآمد حاصل از فروش چیزهایی که گفتم رسیدگی بیشتری به رزمندهها میکردیم. یعنی در حین جنگیدن با دشمن هم کار تولید و کشاورزی را انجام میدادیم و هم با استفاده از فلزات بیاستفاده درآمدزایی میکردیم.»
اویس زکیخانی در عملیاتهای کربلای 1 تا 5 و والفجر مقدماتی تا والفجر 8 حضور داشته و بیشتر مواقع در نقش تخریبچی ظاهر شده است. او در 18 سالگی به صورت داوطلبانه راهی جبهه شده و پس از شهادت فرماندهاش ناصر ایمانی، با همسر شهید ازدواج و فرزندش محمدمهدی را به فرزند خواندگی میپذیرد.
او درباره فعالیتهایش در عرصه پرورش قارچ میگوید: «در حال حاضر در فضایی به وسعت 750 متر مربع قارچ پرورش میدهم. در این فضا میتوان سالانه 50 تن قارچ تولید کرد که ارزش آن 250 میلیون تومان و سود خالص حاصل از آن حداقل 50میلیون تومان است. وقتی رهبر انقلاب سخن از جنگ اقتصادی و اهمیت کارآفرینی به میان آوردند، با وجود اینکه نیاز مالی نداشتم با راهنمایی بسیج سازندگی فورا دست به کار تولید و کشاورزی شدم.»
اویس زکیخانی در زمین پدریاش علاوه بر پرورش قارچ، پرورش غاز و تولید ازگیل را به همراه خانوادهاش دنبال میکند و برای 5 نفر نیز اشتغالزایی کرده است. این فعال اقتصاد مقاومتی میگوید: «یک تعاونی با عضویت 550 نفر از روستائیان ارنگه راهاندازی کردهایم که هدف آن تقویت تولید کشاورزی محصولات کشاورزی محصولات روستا، احداث کارگاههای تولیدی و اشتغالزایی است. هدف ما این است که مردم را دوباره به روستای ارنگه بازگردانیم، کار نشد ندارد.»
او میافزاید: «ما اینطور نجنگیدیم که 27 سال بعد دستهایمان را در عرصه اقتصاد جلوی دشمن به علامت تسلیم بالا ببریم. چندی پیش رهبر انقلاب به هیئت دولت فرمودند که ستاد اقتصاد مقاومتی کافی نیست، فرماندهی تشکیل دهید. این سخن اهمیت جنگ اقتصادی را نشان میدهد.»
این فعال اقتصادی خاطرنشان میکند: «روستا محور اقتصاد مقاومتی است. باید برگردیم به روستا، لااقل بازنشستههایی مثل من که میتوانند در زمینهایشان کار تولید و کشاورزی را پی بگیرند. در شهر که چیزی نمیشود تولید کرد، اگر قرار باشد اقتصاد مقاومتی در شهر پیاده شود تبلورش میشود صرفهجویی در مصرف انواع انرژیها. اما تولید عملات فقط در روستا ممکن است. من فکر میکنم مدرنیته بسیاری از ما را به وادی غفلت انداخته. سبک زندگی بومیمان را فراموش کردهایم. هم زمین داریم، هم آب و هم تاسیسات زیربنایی اما از بیکاری ناله میکنیم! خندهدار نیست؟»