وقتی که فضای ورزش ایران بیش از آن‌که متاثر از حضور ورزشکارانی باشد که سهمیه مهم‌ترین رویداد ورزشی جهان را به دست آورده‌اند، به سویی دیگر رفته، نباید چندان هم انتظار المپیکی شدن فضای کشور را داشت.
« فضای ورزش ایران هنوز المپیکی نیست» این جمله را بارها از زبان مسئولان مختلف در مدت زمان اندک باقی مانده تا بازی‌های المپیک 2016 شنیده‌ایم. واقعیت هم چیزی جز این نیست. نکته‌ای که هم مسئولان، هم رسانه‌ها و هم ورزشکاران و البته کادر فنی تیم‌های مختلف همواره بر آن تاکید دارند. اما پرسش این است که چرا در مدت زمان حدودا 7 ماه باقی مانده تا بازی‌های المپیک 2016 ریو فضای ورزش ایران هنوز به صورت واقعی، المپیکی نشده است. شاید باید علت این امر را در میان حاشیه‌های مختلفی که ورزش ایران را درگیر خود کرده، جستجو کرد.
این روزها مسئولان ورزش ایران تاکید دارند که فضای ورزش هنوز المپیکی نشده و در این میان رسانه‌ها آن‌چنان که باید فضای المپیکی را بوجود نیاورده‌اند. آن چیزی که در این بین مدنظر قرار نمی‌گیرد عدم توجه به انبوه حاشیه‌هایی است که مانع از المپیکی شدن فضای ورزش ایران شده است. سوال اصلی این است که چرا باید فضای ورزش ایران در مدت زمان اندک باقی مانده تا بازی‌های المپیک 2016 درگیر حواشی باشد؟
وقتی حضور یا عدم حضور خزانه‌دار کمیته ملی المپیک بحث اول ورزش کشور می‌شود، باید پرسید چه انتظاری در این میان از رسانه‌ها می‌رود که به المپیک بپردازند؟
وقتی حکم روسا یا دیگر عوامل فدراسیون‌های ورزشی دیر صادر می‌شود و این دیرکرد در صدور احکام روسای فدراسیون‌هایی چون دوومیدانی و تنیس روی میز که هردوی آنها نیز از رشته‌های المپیکی هستند حاشیه‌ساز می‌شود چه توقعی می‌توان برای المپیکی شدن فضای ورزش کشور داشت؟
وقتی هنوز سرپرست کاروان ورزشی ایران برای حضور در بازی‌های المپیک 2016 ریو معرفی نشده و فضای ساماندهی کاروان ایران رنگ المپیکی به خود نگرفته، چگونه باید فضای رسانه‌ای کشور المپیکی شود.
مواردی از این دست و نکات پیرامون آن را زیاد می‌توان یافت که این روز‌ها دغدغه‌های نخست رسانه‌ای ورزش کشور را متوجه خود کرده است. فضایی که ساخته دست مدیران ورزش کشور است و رسانه‌ها تنها آن را دنبال می‌کند. واقعا وقتی که فضای ورزش ایران بیش از آن‌که متاثر از حضور ورزشکارانی باشد که سهمیه مهم‌ترین رویداد ورزشی جهان را به دست آورده‌اند، به سویی دیگر رفته، نباید چندان هم انتظار المپیکی شدن فضای کشور را داشت.
البته در روز‌های اخیر یکی از فراوان حاشیه‌های دامن‌گیر ورزش بالاخره پایان یافت تا شاید یکی از رشته‌های المپیکی بتواند به دور از حاشیه‌ها فعالیت خود را دنبال کند. جودو که ماه‌ها درگیر حاشیه‌های رنگارنگی بود و در هفته‌های اخیر هم اختلافات میان رئیس و نایب رئیس سبب اوج گرفتن این حواشی شده بود، سرانجام با قبول استعفای محمدعلی رستگار از ریاست فدراسیون این حواشی تا حدود زیادی پایان یافت.
در مجموع آن که حواشی ریز و درشت ورزش ایران سبب شده تا در مدت زمان باقی مانده تا المپیک بیش از آنکه فضا متاثر از مهم‌ترین رویداد ورزشی جهان باشد، متاثر از اتفاقاتی باشد که حل کردن آن در بسیاری از موارد بسیار راحت و بی‌دردسر است. امید است با پایان یافتن همه این حواشی فضای ورزش ایران رنگ و بوی کاملا المپیکی به خود بگیرد و شاهد آمادگی و پیشرفت روز افزون ورزشکاران پیش از اعزام به المپیک باشیم.