برخی از افراد وابسته به جریان شعر معاصر در روزهای اخیر برای حضور این جریان در جشنواره شرط‌هایی تعیین کرده‌اند که تعداد زیادی از شعرا آن را خلاف رسالت اصلی جشنواره شعر فجر می‌دانند. دیدگاهی که بسیاری، اولین قربانی آن را «شعر» می‌دانند.
به گزارش تسنیم، هشتمین جشنواره شعر فجر برخلاف همه ساله که در بهمن برگزار می شد و اسفند برگزیدگان خود را می‌شناخت‌، این دوره در دهه سوم اردیبهشت برگزار می‌شود.
در این دوره علاوه عبدالجبار کاکایی دبیر جشنواره تغییراتی را مد نظر دارد، که مهمترین آن حضور هر دو جریان شعر انقلاب و شعر مستقل است، چندی پیش کاکایی در گفت‌وگو با تسنیم از سهم‌خواهی برخی افراد منتسب به هر دو جریان شعر انتقاد کرده و گفته بود، جشنواره شعر فجر مجالی برای سهم‌خواهی نیست.
برخی اظهارات چند روز اخیر برخی شاعران وابسته به جریان شعر مستقل موجب تعجب برخی شعرا و اهالی ادب شده است. پوریا سوری از اعضای کمیته اجرایی جشنواره برای حضور جریان مستقل در جشنواره شعر فجر سه شرط تعیین کرده است، شرط‌هایی که به نظر می‌رسد چندان ربطی به جشنواره شعر فجر ندارند. سوری گفته است «برگزاری نشست شاعران مستقل با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاون فرهنگی ارشاد و محکومیت سانسور شرط اول و دوم است و اگر دو شرط اول اجرایی شد و جریان شعر مستقل با خوش‌بینی به جشنواره نگاه کرد، در درجه اول هیئت اجرایی و داوران جشنواره به صورت 50-50 از دو جریان شعری کشور یعنی جریان شعر مستقل و جریان شعر انقلاب و دولتی انتخاب شوند و بیشتر به ماهیت شعر نگاه شود نه نگاه ایدئولوژیک» اکبری یکی از علاقمندان به شعر معتقد است‌«این تراز سخن برگرفته از یک روحیه عجیب و تعریف قلمرو برای یک هنر ارزشمند است. رویکردی که همیشه اهداف خود را در قالب خط‌کشی‌هایی از این دست دنبال می‌کرده است، همواره با مردم و دغدغه‌های بیگانه بوده و مسائل شخصی و متبوع خود و جناح سیاسی‌اش را بر هر چیزی ترجیح می‌دهد.»
شاید ادامه این روند به خارج از مسیری که دبیر علمی و اعضای شورای سیاست‌گذاری آن می‌خواهند کشیده شود و خروجی جشنواره در هشتمین دوره برگزاری آن افراط و افتادن از سویی دیگر باشد و جشنواره از مسیر منطقی، قابل درک و آرامی که در طول این سال‌‌ها داشته خارج شود. اکبری که خود از شاعران جوان است، در این باره می‌گوید: «اینکه دبیر علمی جشنواره تلاش دارد تا جریان‌های مختلف شعری در این جشنواره حضور داشته باشند نباید به این معنا باشد که برخی جریانات به دنبال سهم‌خواهی از این جشنواره و مطرح کردن دغدغه‌های سیاسی جناحی شخصی خود باشند. نتیجه این روند این می‌شود که باز هم دغدغه اصلی که همان ارتقای شعر معاصر است به فراموشی سپرده شود.»