به گزارش پایگاه خبری یورک الرت در اینترنت، در چهار تحقیق جدید دانشمندان که نتایج آن در شصت و نهمین نشست سالانه انجمن صرع آمریکا ارائه شد، روش‌های ژن درمانی، به عنوان ابزاری مناسب در کنترل بیماری صرع مطرح شده است.
محققان می‌گویند پروتئینی که حاصل فعالیت ژن STXBP1 است به عنوان هدفی مناسب برای کنترل بیماری صرع محسوب می‌شود و با توجه به پیشرفت‌های جدید فناوری و تجهیزات پزشکی، می‌توان به درمان بیماران صرعی امیدوارتر بود.
صرع ممکن است در هر سنی آغاز شود اما معمولا شروع آن در اوایل زندگی است.
هرچند بعضی از مردم فکر می‌کنند صرع با ناتوانایی‌های ذهنی یا جسمی همراه است اما در واقع بسیاری از کودکان مبتلا به صرع از هوش و توانایی‌های طبیعی برخوردارند.
البته بعضی از بیماران نیز مشکلات جسمی یا ذهنی دارند که ممکن است با آسیب مغزی یا بیماری دیگری مرتبط باشد.
صرع حالتی عصبی است که در آن گروهی از سلول‏های مغزی در زمانی نابجا به میزان زیادی فعال شده و ترشح می‌کنند.
با اینکه صرع علت بسیاری از تشنج‏هاست، اما صرع با تشنج تفاوت دارد. کودکی که یک بار تشنج کرده است یک کودک صرعی نیست، بلکه ممکن است علل بسیار زیادی بتوان برای تشنج او پیدا کرد.
گاهی به علت آسیب مغزی، تومور مغزی یا ضربه به سر است.
همچنین می‏تواند مربوط به مسمومیت، عفونت، تکامل مغزی یا ژن‏ها باشد‌.
کودکان با هم تفاوت دارند
در بعضی از کودکان تشنج می‏تواند زمانی اتفاق بیفتد که فرد مبتلا به صرع صدای یکنواختی را مکرر بشنود.
تشنج می‌تواند هنگامی که فرد به نوری درخشان نگاه می‌کند یا جاهای خاصی از بدنش را لمس می‌کند، رخ دهد.
نوزادان یا کودکان خردسال مبتلا به تب بالا ممکن است برای چند دقیقه لرز پیدا کنند و دچار کاهش سطح هوشیاری شوند.
به این حالت تشنج ناشی از تب گفته می‌شود.
این تشنج‏ها نشانه‌ای از صرع نیستند و معمولاً با افزایش سن محو می‌شوند.
در صرع ژنرالیزه و عمومی‌، کودک هوشیاریش را از دست می‌دهد. ممکن است گریه کند یا به زمین بیفتد و همچنین ممکن است کنترل ادرار یا مدفوع خود را از دست بدهد.
در این گونه تشنج‏ها تمام بدن کودک می‌لرزد، احتمالاً چشمانش به بالا منحرف می‌شود و دهانش پر از کف خواهد شد.
در این حملات از آنجایی که طول حمله کوتاه است و چند ثانیه طول می‌کشد لذا کودک بیدار می‌ماند و ممکن است به کاهش هوشیاری او توجهی نشود.
ممکن است کودک به نقطه‌ای خیره شود و به سرعت پلک بزند.
ممکن است کودک حرکاتی شبیه جویدن انجام دهد یا در صورتش حرکات سریع لرزشی دیده شود.
تشخیص صرع معمولاً مشکل است و همیشه نمی‌توان به راحتی در مورد اینکه کودکی تشنج کرده یا نه قضاوت کرد.
بچه‌ها هم مانند بزرگسالان تشنج‏های منتشر و نسبی دارند و باید این وضعیت‏ها از هم افتراق داده شود.
علاوه بر این حالاتی وجود دارند که با تشنج اشتباه می‌شوند مثل تشنج ناشی از تب و حملات بند آمدن نفس.